- Rojava/Noord- en Oost-Syrië
In de historische stad Tadmur (Palmyra) in centraal Syrië vond op 13 december 2025 een gewapende aanval plaats op Amerikaanse soldaten die samen met troepen van de internationale coalitie een patrouille uitvoerden. Bij de aanval kwamen twee Amerikaanse soldaten en een civiele tolk om het leven.
De aanvaller werd ter plaatse uitgeschakeld. Het Amerikaanse Central Command (CENTCOM) omschreef het incident als een “hinderlaag van ISIS”. Een woordvoerder van het ministerie van Binnenlandse Zaken van de Syrische overgangsregering zei dat de dader een medewerker was die vanwege extremistische opvattingen zou worden ontslagen.
Trump beweerde dat Ahmed Al-Sharaa (Al-Jolani) “uiterst boos en verontrust” was door de aanval, terwijl uit rapporten bleek dat de veiligheidsfunctionaris die de aanval uitvoerde al tien maanden in dienst was bij het directoraat Algemene Veiligheid, dat onder het ministerie van Binnenlandse Zaken valt.
Het incident ging verder dan een enkele botsing op het terrein en legde diepe kwetsbaarheden bloot binnen de veiligheidsstructuur van de Syrische overgangsregering en benadrukte het voortdurende vermogen van ISIS om geavanceerde aanslagen uit te voeren. Ondanks zware nederlagen in de loop der jaren is ISIS erin geslaagd zijn aanwezigheid te handhaven door misbruik te maken van veiligheidslacunes en infiltraties en verrassingsaanvallen uit te voeren.
Met name tijdens de overgangsperiode hebben factoren zoals de integratie van voormalige jihadistische elementen die loyaal zijn aan Al-Jolani in politieke en veiligheidsinstellingen het voor ISIS gemakkelijker gemaakt om door te dringen in staatsstructuren. De aanval bevestigde de structurele zwakheden in de grenscontrole en interne veiligheidsmechanismen van Syrië, en toonde tegelijkertijd aan dat de aanwezigheid van internationale troepen alleen niet voldoende is om stabiliteit te waarborgen.
De aanwezigheid van ISIS in Syrië bleef niet beperkt tot directe militaire aanvallen. Door gebruik te maken van vroegere netwerken en bestaande kwetsbaarheden op het gebied van veiligheid, is de groep blijven proberen om veiligheidsstructuren te infiltreren, met name via haar vroegere banden met elementen van Hayat Tahrir al-Sham (HTS). De recente ontwikkelingen in Palmyra hebben eens te meer aangetoond dat ISIS mogelijk over ondersteunende netwerken en slapende cellen binnen het leger en de veiligheidsdiensten beschikt, of op zijn minst effectief profiteert van de chaos en interne verdeeldheid binnen deze instellingen.
Dit beeld heeft ook een fundamentele vraag voor de overgangsregering naar voren gebracht. In hoeverre kan een autoriteit die steunt op veiligheidsinstellingen waarvan de legitimiteit ernstig is aangetast, duurzame en veerkrachtige structuren opbouwen wanneer zij wordt geconfronteerd met een organisatie die tientallen jaren ervaring heeft met het uitbuiten van veiligheidslacunes?
Vanuit strategisch oogpunt hebben de gebeurtenissen aangetoond dat ISIS nog steeds in staat is om een ernstige bedreiging te vormen in het binnenland van Syrië. De beweringen van het regime en zijn bondgenoten dat de groep “volledig verslagen” is, bleken eens te meer in tegenspraak te zijn met de realiteit ter plaatse.
De rol van de SDF in de strijd tegen ISIS wordt opzettelijk genegeerd
Een ander opvallend aspect in deze context is het opzettelijk buitenspel zetten van de SDF door zowel lokale als internationale actoren, ondanks het feit dat de SDF een van de best georganiseerde en meest effectieve strijdkrachten tegen ISIS is. In tegenstelling tot de gefragmenteerde en heterogene militaire en veiligheidsstructuren van de overgangsregering, heeft de SDF zich een gedisciplineerd en georganiseerd model getoond dat geworteld is in lokale allianties.
De SDF heeft ISIS militair verslagen in grote delen van Noord- en Oost-Syrië, en heeft daarbij aangetoond dat dit succes niet alleen door gewapend geweld is bereikt, maar door een combinatie van lokale legitimiteit, internationale steun en een duidelijke strategische visie. In vergelijking met het uitgeputte leger van Syrië is de SDF erin geslaagd om veerkrachtigere militaire en veiligheidsinstellingen op te bouwen en, door civiele en veiligheidsstructuren in bevrijde gebieden op te zetten, het vermogen van ISIS om opnieuw te infiltreren en zich te hergroeperen aanzienlijk te beperken.
De SDF vertegenwoordigt dit model
De Egyptische politicus Rami Zahdi, die met ANF Nieuwsagentschap sprak, zei dat de recente ontwikkelingen aantonen hoe complex het Syrische landschap is geworden en hoe de strijd tegen het terrorisme naar de achtergrond is verdrongen door regionale en internationale machtsstrijd.
Volgens Zahdi heeft ISIS zijn focus verlegd van territoriale controle naar het uitputten van zijn tegenstanders en het in stand houden van zijn aanwezigheid door middel van symbolische aanslagen. Hij zei dat deze realiteit een alomvattende veiligheidsaanpak, serieuze regionale coördinatie en een hernieuwde erkenning dat terrorisme zich voedt met chaos, onontbeerlijk maakt.
Schrijver en politiek analist Hasan Bedi zei dat de gebeurtenissen bevestigen dat ISIS nog steeds in staat is om veiligheids- en politieke vacuüms uit te buiten. Bedi benadrukte dat uitsluitend vertrouwen op internationale troepen geen oplossing is en zei dat er een georganiseerde en legitieme lokale macht moet worden opgebouwd die in staat is om de samenleving en de staat te beschermen.
Volgens Bedi vertegenwoordigt de SDF dit model. Hij zei dat de strijd een visie vereist die niet alleen gericht is op gewapende confrontatie, maar ook op het herstellen van veiligheid en legitimiteit.
Bron: ANF
