Volgens wapenhandel gegevens van het Staatsecretariaat van Zwitserland (SECO), verzendt Zwitserland nog steeds wapens naar Turkije. Parlementariër van de Groene Partij Haşim Sancar sprak met ANF Nieuws over deze kwestie en verwees naar de handelswetgeving rondom wapens van Zwitserland. Daarna voegde hij eraan toe: “Naar aanleiding van de anti-democratische praktijken in Turkije en het feit dat de wapens tegen burgers worden gebruikt, moet Zwitserland stoppen met de verkoop van wapens aan Turkije.”
Een aanzienlijk deel van het inkomen van Zwitserland is te danken aan de verkoop van wapens en wapenapparatuur aan verschillende landen, en het land blijft nog steeds doorgaan met de wapenhandel met Turkije. Volgens de jaarlijkse wapenverkoop gegevens van het secretariaat voor economische zaken (Secrétariat d’Etat à l’Économie – SECO), verkocht Zwitserland tussen 2005 en 2015, 28 miljoen Zwitserse Franken aan oorlogsmaterieel aan Turkije.
Ondanks protesten uit democratische kringen die de laatste jaren plaatsvonden, heeft de Zwitserse regering de wapen verkoopovereenkomst met Turkije niet beëindigd, maar koos ervoor om de verkoop van wapens alleen te beperken.
Verbod mogelijk door Federale wet
De federale grondwet van Zwitserland mandaat hoe de vervaardiging en de buitenlandse verkoop van oorlogsmiddelen moet worden uitgevoerd. Volgens de federale grondwet mag gebruik van oorlogsuitrusting welke tegen burgers gebruikt wordt, verboden worden zowel in Zwitserland als in het land dat wapens tracht te kopen. Het is ook verboden voor een land om de apparatuur die zij kopen van Zwitserland naar een ander land te sturen. Door deze verboden voert Zwitserland jaarlijks onderzoek uit in sommige landen waar zij wapens verkopen om het gebruik van de wapens te melden en de omzet dienovereenkomstig aan te passen.
Sinds 2005 wapenhandel met Turkije
Zwitserland had alle wapenhandel in 1992 in de Turkse staat gestopt door de oorlog die zij in Koerdistan voerden. In het kader van een handelsovereenkomst die zij in 2004 met de AKP-regering ondertekende, is de verkoop van oorlogsmiddelen in Turkije weer in 2005 begonnen. Zwitserland heeft de vuile oorlog jegens Koerden -die de Turkse staat sinds 2005 is gestart-genegeerd, en heeft de verkoop van oorlogsmaterieel ter waarde van 28 miljoen Zwitserse Franken in de laatste 11 jaar laten plaatsvinden, in afwijking met de federale grondwet. Ondanks verslagen van de Verenigde Naties en diverse mensenrechtenorganisaties waarin wordt verklaard dat Turkije oorlog tegen de burgerbevolking uitoefent, blijft Zwitserland wapens aan het land verkopen.
20 staten
Jaarlijkse verkoopstatistieken voor oorlogsmaterieel door het Staatsecretariaat van Economische Zaken van Zwitserland (SECO) laat zien dat Turkije tot de top 20 staten behoort die oorlogsuitrusting kochten tussen 2005 en 2014.
De verkoopcijfers van de afgelopen jaren worden weerspiegeld in SECO’s statistieken die in 2015 gepubliceerd worden, zoals hieronder vermeld:
Zwitserland heeft tussen 2005 en 2015 28 miljoen franken aan oorlogsmaterieel aan Turkije verkocht, en de jaarlijkse waarde van de verkoop is te zien in de grafiek van SECO aan de linkerkant.
Tegen wie gebruikt Turkije zijn wapens?
Tussen 2005 en 2015 waren door Turkije 2.034.589 franken betaald voor pistolen, 4901.180 franken voor verschillende soorten kaliberhandwapens , 12.055.855 franken voor munitie, 4,840.000 franken voor bommen, raketten en raketlancers .Verdere 4,772,325 Franken aan militaire voertuigen en 49.830 franken aan Panzer (type) gepantserde voertuigen en hun uitrusting zijn verkocht aan Turkije, die later vaak gebruikt werden tegen de burgerbevolking in Koerdistan.
De verkoopcijfers waren zoals hierboven tussen 2005 en 2015, terwijl volgens SECO-gegevens de wapenverkoop aan Turkije in 2016 tot onder 100.000 franken werd gereduceerd. De vermindering van de wapenverkoop aan Turkije in de afgelopen jaren is te wijten aan democratische protesten in Zwitserland.
Parlementariër Sancar van de Groene Partij: onacceptabel
Sancar wees erop dat de wapenverkoop van Zwitserland in Turkije in de afgelopen jaren aanzienlijk is gedaald door de druk van democratische kringen in het land en zei dat ondanks alle strijd, Zwitserland niet heeft besloten om de wapenverkoop volledig te stoppen met Turkije.
Sancar benadrukte dat de wapenverkoop wordt gedaan op voorwaarde dat Turkije de wapens niet tegen de burgerbevolking worden gebruikt, en voegde eraan toe: “Wanneer Erdoğan’s bodyguards in de VS voor de ogen van de hele wereld burgers aanvallen, hoeft ik u niet meer uit te leggen aan mensen wat ze in Turkije doen.”
Supervisie van Zwitserland discutabel
Sancar heeft er ook op gewezen dat het Turkije volgens de wetten van Zwitserland verboden is wapens te kopen die zij van Zwitserland naar andere landen doorverkopen en Sancar verklaarde dat het discutabel is over hoe Zwitserland de uitvoering van voorwaarden in een chaotisch landschap zoals het Midden-Oosten onder toezicht houdt.
Sancar noemde het feit dat ISIS in het bezit is van wapens die tot de Turkse staat behoren en benadrukte dat landen die wapens aan Turkije verkopen, en in het bijzonder de NAVO, een antwoord zouden moeten geven over hoe dit mogelijk is.
Geen garantie
Sancard legde de situatie in Turkije onder de loep en verwees naar de oorlog in Koerdistan: “Er is geen garantie dat de wapens niet worden gebruikt tegen de burgerbevolking waar er ook oorlog is. Zwitserland trok de wapenverkoop tot een minimum door de oorlog in het zuidoosten van Turkije, maar het gaat nog steeds door. Turkije, met een nultolerantie voor zelfs de geringste democratische vraag, mag geen wapens worden verkocht. Zwitserland moet onmiddellijk alle wapenverkoop aan Turkije stoppen. ”
