Ik vind het mooi dat mensen die zich tot een geloof bekeren dat mogen uitdragen. Dat maakt me blij.
Dat vrouwen uit de Koran afleiden dat ze zelf in verschillende gradaties van bedektheid zich in het publieke domein dienen te manifesteren is ook mooi. Dacht ik. Want, een beetje links ingesteld, kom je gauw op zo’n cultuur-relativerende gedachte. … Tot ik op Zineb el Rhazoui stuitte.
Zij beschrijft als Marokkaanse vrouw, als ervaringsdeskundige, waar een collectieve religieuze beleving over gaat in een fascistische ideologie. Is een tolerantie voor de Islam in homeopathische verdunning in Nederland wel te verdedigen in de context van de mokervaste Islam XL elders? Wat zijn de passende kanttekeningen daarbij?
Ik bedoel: ik vond de aandacht trekkende bourkini eigenlijk best wel een spannende statement. En totale bedekking heeft ook wel iets uh erotiserends. Zeker toen ik dat in de supermarkt laatst aantrof, de vrouw in kwestie me opzocht en me toefluisterde: shhh…wil je seks?
Afijn, tot zover mijn ontgroening in de wereld van fashion statements.
Echt pijnlijk werd het toen Zineb vorig jaar in De Balie haar hele verhaal had uitgelegd. Vrouwen die vrijwillig zich de bedekking opleggen zijn niet solidair met vrouwen die dat niet willen doen. Niet alleen in Marokko of in Saudi Arabië heerst een gewelddadige terreur. Ik ontdekte dat ook in Nederland nogal es een islamitische “zedenpolitie” jonge vrouwen op straat lastig valt. Waar ze inschatten dat een allochtoon meisje voor die intimidaties zal zwichten pakken ze door.
Bedekkingsvoorschriften zijn heilig? Ja. Ze staan in de Koran beschreven. Zowel voor vrouwen… als voor mannen! Hoewel 95 % van vrouwen in de Islamitische wereld zich netjes aan die voorschriften heeft onderworpen op straffe van zware vergelding, is van die voorschriften voor mannen in de praktijk niet veel te merken. Ringen, goud, zachte stoffen… verboden!… maar so what?!
In de Islam XL zijn die zaken langs sekse-bepaalde lijnen heel verschillend uitgekristalliseerd. Okay okay, daar is natuurlijk het voorschrift dat mannen een baard moeten dragen wel vaak van kracht, want een fris geschoren gezicht is bestempeld als ‘gay’!!… en daar mag dan ook weer geen sprake van zijn.
In haar betoog loopt Zineb het allemaal één voor één met ons door, en verwijst naar de parallellen tussen de Islam als brede beweging van terreur en de andere voorbeelden van ideologisch fascisme: het vereren van de onaantastbare leider, de minachting voor het individu, met name de vrouwen. De schamele verstandhouding met de vrijheid en de belangen van de arbeiders. Intimidatie op brede schaal. Vernietiging van het andere geluid. Beteugeling van de academische critique en de artistieke expressie…
We moeten niet gek opkijken dat mensen die teruggrijpen op een verleden dat er nooit is geweest, een toekomst zullen omhelzen die er nooit zal komen. In de tussentijd voelen zij zich ook niet geremd om meedogenloos huis te houden in het heden.
Even mijn dingetje nog: Islam was en is nog steeds “in danger”. Niet alleen in Koerdistan, maar ook voor, tijdens en na de afscheiding van Pakistan. In die kwestie hebben 1 miljoen mensen het leven verloren. Dat kan je je niet echt voorstellen.
Hoe kòn het gebeuren dat een land dat, onder Ghandi met strak doorgevoerd geweldloos verzet, zich nog maar net had bevrijd van de Engelse onderdrukking, direct in zo’n catastrofe zou belanden?
Dat begrijp ik toch ook weer wel: in tegenstelling tot Ghandi had de leider van de islamitische volksbeweging, Mohammed Ali Jinnah, expliciet het geweld als drukmiddel omarmd.
Niet doof voor zijn aansporingen had zijn achterban direct de boodschap begrepen, en al moordend z’n punt gemaakt in de straten van Calcutta. Zie 1946 ‘Direct action Day’. The Calcutta Killings. Dat was de aftrap. Daarna was het einde zoek. Tot op de dag van vandaag.
Aan de Nederlandse Moslima’s die voor hun opgerekte expressie van Islam pleiten in de publieke ruimte zou ik willen vragen om eerst expliciet zich in te zetten voor het licht aan het einde van de eigen Islamitische tunnel.
Vooralsnog moet Zineb die steun ontberen. De slachting van Charlie Hebdo heeft zij overleefd. In Nederland mocht zij best komen praten, maar de Nederlandse staat gaf haar dit jaar nul veiligheidsgaranties.
Daarom moest zij afzien van haar lezing in De Balie afgelopen week.
Ik stel voor dat we vandaag even de tijd nemen, en via deze link eens goed naar haar verhaal gaan luisteren. En dan beslissen waar we voor staan.
( wel even het zelfpromotie introotje van De Balie doorspoelen, tot Zineb zelf aan het woord komt )
Auteur: Paul Terlunen