De derde hoorzitting van de gearresteerde HDP-medevoorzitter Figen Yüksekdağ is begonnen in de Ankara Sincan gevangenishal.
De rechtbank-voorzitter protesteerde toen parlementsleden die de zaak volgden in hun handen klapten toen Yüksekdağ in de rechtszaal werd gebracht.
HDP covoorzitter Serpil Kemalbay, DBP covoorzitter Mehmet Aslan, SYKP covoorzitter Tülay Hatimoğulları en veel leden van EMEP en HDP zijn in de zaal aanwezig na de hoorzitting.
Journalisten zonder gele perskaart en buitenlandse commissies zijn niet toegestaan in de hal.
De commissies die de hoorzitting van Yüksekdağ willen volgen zijn: Parti de Gauche, de Franse Communistische Partij, de Italiaanse Progressieve en Democratische Beweging, de Zweedse Sociaal-Democratische partij, de Rode Partij Rødt, de Sociaaldemocratische Partij in Noorwegen, het Griekse SYRIZA, mensenrechtenactivisten en advocaten uit de UK , Duitse Sociaal-Democratische partij, linkse fractie van het Europees Parlement, Sinn Fein, de Britse Labour Partij, de Britse Algemene Unie GMB, de Deense Rode-Groene Alliantie en de vertegenwoordigers van de Liberale Partij.
Tijdens de derde zitting van de hoofdzaak zei Yüksekdağ: “De rechterlijke macht in Turkije is nooit volledig onafhankelijk geweest, maar aan de andere kant is het nooit zo afhankelijk geweest als nu, nooit onder zoveel druk. Het is heel duidelijk dat er een hand is die druk uitoefent op deze zaak.
Vertegenwoordigers van internationale instellingen en politici worden vandaag niet toegelaten tot de rechtszaal omdat ze “Buitenlands” zijn. Dit laat zien hoeveel Turkije zichzelf heeft geïsoleerd van de wereld, hoezeer het vervreemd is geraakt van menselijke en juridische waarden.
Het juridische rechtssysteem, het economisch rechtssysteem en het politieke rechtssysteem in Turkije zijn zo ver gekomen dat het hele land op de rand van rot en ineenstorting staat vanwege de onverantwoordelijkheid van de heersende politieke macht.
De staatsgreep in Turkije begon niet op 15 juli. 15 juli was slechts het resultaat. Het staatsgreep-mechanisme begon te werken met interventies gericht op het gebied van de politiek. Het verwijderen van onze parlementaire onschendbaarheid was het duidelijkste teken van de overgang naar de coup-fase.
We worden niet berecht door het panel van rechters aan het hof, maar door de AKP, de heersende politieke partij. De heersende macht voelde niet de behoefte om dit te verbergen, zoals voor de rechters, zien ze geen schade in het verbergen ervan.
Op 7 juni [verkiezing 2015], gaven de volkeren een ultimatum, zeggende: “Het is tijd voor verandering, we willen een libertaire en eerlijke politieke sfeer”. Het antwoord van de heersende politieke macht was om op de knop te drukken voor de vernietiging van het platform van democratische politiek.
AKP heeft nu de media en alle staatsinstellingen van kop tot teen uitgezocht, en HDP-politici zitten in de gevangenis en het heeft zijn heilige coalitie gevormd. Dus welk obstakel blijft er? De sociale, politieke en economische situatie in Turkije is veel erger dan een jaar geleden.
Het discours ging onlangs over het ‘voortbestaan van de staat, de veiligheid van de natie …’ Ja, inderdaad, Turkije heeft te maken met een overlevingsprobleem en de oorzaak van dit overlevingsprobleem is de heersende partij. ‘
