Er circuleert al jaren een getal van rond de 40.000 slachtoffers, die zijn omgekomen in het interne Turkse conflict. Turkije gebruikt dat cijfer om het verzet tegen haar regime bij het brede publiek zwart te maken. Bij nader onderzoek blijkt dit getal opgebouwd uit twee delen: een zesde deel van die doden zijn militairen en agenten van de staat. Vijf zesde deel, dat zijn burgers die vielen door de Turkse bombardementen op civiele doelen, en burgers die eerst waren opgepakt voor verhoor en – na het uitzitten van hun tijd – nog een finale ‘nabehandeling’ kregen…
Het valt niet vol te houden dat de staat schone handen heeft. Zeker ook niet, nadat de leiders van het Koerdische verzet zelf vroegen om een waarheidscommissie, die onafhankelijk de feiten zou kunnen beoordelen. In Turkije loopt de enige stroom van toegestane informatie langs de kanalen van de Turkse staatspropaganda. Voor veel Turkse burgers is het daarom ondenkbaar dat de staat zelf de bron zou kunnen zijn van de aanhoudende terreur.
Ook buiten de landsgrenzen is de Turkse omerta werkzaam. Om die reden is het voor de Europese burgers eveneens niet voor te stellen tot welke daden dat regime in staat is. Win-win.
Even een greep uit de feiten… In 1993 werd Memed Ogud, door een squad team van de Turkse staat overrompeld en gedood. Met hem werden ook zijn vrouw en zijn kinderen levend verbrand. Eerder dat jaar werd een heel dorp uitgemoord door een speciale brigade. (Giyadin in de provincie Van). Dan hebben we nog het Koskonar-bloedbad van 1994: Met een helikopter en de inzet van een F16 werden meerdere dorpen met de grond gelijk gemaakt. F-16’s?? Geleverd door de NATO bondgenoten?? Maar die mochten toch niet worden ingezet tegen de eigen bevolking? The European Court of Human Rights veroordeelde Turkije vanwege dit incident tot een boete van 2,3 miljoen euro. Ooit betaald??
Al die doden in dit conflict zijn maar een kant van deze zaak. Denk ook aan de nabestaanden, en
de olievlek van angst die dat teweeg heeft gebracht onder de mensen. De argumentatie van de Turkse staat is van een beschamend soort: overtredingen tegen de ‘Turkse volksaard’… Dat was al voldoende om mensen het zwijgen op te leggen… Dit alles met een ondertoon van de existentiële strijd van de Turkse staat, gebukt gaand onder de groeiende stapel dossiers over de wandaden bedreven door die staat.
Dat doet mij denken aan een eerdere roep: ‘rein-deutsch!’, ‘Feinden des Reichs’, ‘Judenfrei’. Plus
die smartelijke kreet: The Big Lie!, ‘Die große Lüge’… Ooit bedacht, en terug te lezen in Mein Kampf.
Nu even de cool down:
https://www.youtube.com/watch?v=uIPDa3MbS_I
Auteur: Paul Terlunen