YJA Star-guerrilla Delal Nûda Avet deelde met ANF Nieuwsagentschap informatie over de voortdurende gevechten onder intense luchtaanvallen, de Turkse aanvalsstijl en de houding van de guerrilla op de 7e dag van het verzet in Şikefta Birîndara: “We hebben momenteel posities in Şikefta Birîndara. Zoals u weet, werden op 17 april lucht- en grondaanvallen gelanceerd na intense luchtbombardementen op 14 april. Een zeer uitgebreid offensief begon in Çiyayê Reş, Kurojahro, Şehîd Şahin en Şikefta Birîndara. Het kwam voor ons niet als een verrassing, omdat we als algemeen commando erop zaten te wachten en ons erop voorbereidden. Op de eerste avond dat de aanval begon, had iedereen motivatie en kracht. Dit was die avond heel duidelijk: iedereen wachtte eigenlijk op dit moment. Iedereen ging enthousiast aan de slag. Dat is nu ook het geval.”
Guerrilla Avet voegde toe: “We hebben het Turkse leger sinds 17 april niet toegestaan zijn troepen te laten landen. Landaanvallen zijn ook heel gewoon. Omdat we dicht bij de vijandelijke linies zijn, de Xeregol-linie, komen ze meestal van het land. Op dit moment is er een groot verzet in Şehîd Cûdî en Tepe Ortê, vrienden verzetten zich. Er heerst een enorm verzetsmoraal onder onze vrienden. We proberen samen iets te doen. Er is maar één ding waar we ons aan houden: het is de realiteit van de overwinning. Ieders verlangen naar de overwinning, dagelijkse strijd in het midden van de oorlog, voortdurende aanvallen van de vijand… Bijvoorbeeld, vannacht hebben Cobra-helikopters onze posities non-stop gebombardeerd tot de ochtend, maar zelfs deze aanvallen geven ons moreel een boost. We zeggen: ‘Wat je ook doet, je zult ons niet verslaan en je zult zien dat we ons verzet niet zullen opgeven’. Dit is een realiteit die gisteravond heel concreet werd ervaren.”
Guerrilla Avet vervolgde: “23 april markeert de dag van de invasie-aanval die vorig jaar begon in de Medya- verdedigingszones. Ik herdenk Werxelê, het verzet van Zendura, Delal, Viyan en Bawer met dankbaarheid en respect. In ieder geval marcheren we naar de overwinning in plaats van naar het verzet. Er is maar één reden waarom de vijandelijke troepen aanvallen vanuit de lucht en vanaf de grond laten escaleren: dit is de laatste linie en we zullen die met succes verdedigen. Dit is de enige angst voor de vijand.
300-400 Meter Tussen Ons En Vijandroepen
De positie waarin we ons nu bevinden is de positie heel dicht bij de vijandelijke troepen. Er zijn bijna 300-400 meter tussen ons. Ze bewegen helemaal niet, we verwachten dat ze bewegen, maar ze bewegen helemaal niet. Ze heffen hun hoofd op en laten het gewoon zakken, als een reptiel. Op dit moment proberen we ons te concentreren op waar de vijandelijke troepen zijn, wat ze doen, wat ze proberen te doen, hoe en van welke kant ze gaan aanvallen en hoe we gaan reageren.”
Guerrilla Avet zei: “We vertrouwen op de perspectieven van kameraad Cumali als basis. Cumali en alle kameraden die zich met hem verzetten, hebben ons een grote erfenis nagelaten in Werxelê. Het was heel zinvol, heel belangrijk. Ook hier richt ik me momenteel op zijn perspectieven en de instructies die de organisatie de afgelopen periode heeft gegeven met betrekking tot de tunnelgevechten en de formatie op de grond. We proberen nieuwe dingen uit te vinden, maar over het algemeen zijn we er klaar voor en enthousiast. Dit is heel belangrijk, heel waardevol. Het enige probleem is dat we geen tijd hebben om met andere vrienden om te gaan. Die glimlachen, die kreten en dat verlangen om de vijandelijke troepen terug te slaan, stimuleren ons moreel enorm. Een verenigde kracht zijn, is een indicatie dat we de overwinning zullen behalen.
Wij zijn trots om hier te zijn
Dat ik hier ben, heeft echt veel betekenis voor mij, en ik ben er ook erg trots op. Het is belangrijk voor mij om een van de scheppers van dit leven hier te zijn. Hier is het belangrijk om jezelf te vinden in deze zee van overwinning. We proberen de vijandelijke troepen aan te vallen op basis van de kracht om onszelf opnieuw te ondervragen en te herscheppen in overeenstemming met de Apoist-linie. Een vrouw zijn in deze positie is veel zinvoller. Natuurlijk hebben we tekortkomingen. Ik kan het volgende zeggen: Wat hier ook gebeurt, als de organisatie op een dag mijn stem hoort, kan ik mijn zelfkritiek geven voor al mijn tekortkomingen. Ik denk echt dat we het beter hadden kunnen doen, en dat zullen we ook doen, maar we kunnen er nog steeds geen genoeg van krijgen. We kunnen niet volledig inspelen op de verwachtingen van de organisatie. Hiervoor geef ik alvast mijn zelfkritiek.
Wij hebben geen angst
Natuurlijk zullen we ons altijd verzetten, maar ook hier zorgen we voor de overwinning! Yılmaz Güney zei: ‘We zullen winnen of we zullen winnen, ik sterf liever als revolutionair dan als slaaf te leven!’ Tijdens het Kobani-verzet zei een moeder: “Ik verzet me liever op mijn voeten dan op mijn knieën te sterven!”, zo is het. Wij accepteren geen slavernij. Hier verzetten we ons voor die moeder, we verzetten ons voor de erfenis van Yılmaz Güney. We verzetten ons voor dit volk en we moeten dit verzet naar de overwinning leiden. We zullen nog een Koerdische overwinning schrijven, de PKK-overwinning in de geschiedenis! Ik geloof hierin en ik wens alle kameraden die zich hier verzetten veel succes.”
Bron: ANF