Er zijn ernstige bedreigingen tegen het Koerdische volk en een gevaarlijk proces gaande. Het is mogelijk dat er nieuwe aanvallen tegen de Koerden zullen plaatsvinden. Daarom is het noodzakelijk om voorbereid te zijn op het ontwikkelen van verzet tegen alle soorten aanvallen.
Drie belangrijke allianties deden mee aan de verkiezingen van 14 mei in Turkije. Ze worden de ‘Alliantie voor Arbeid en Vrijheid’, de ‘Alliantie van de Natie’ en de ‘Volksalliantie’ genoemd. Natuurlijk waren er op 14 mei geen eerlijke en gelijke verkiezingen en vonden de stemmingen plaats onder ernstige druk en fraude.
De politieke kaart die door de parlementsverkiezingsuitslag werd onthuld, toonde aan dat er drie basispolitieke neigingen zijn in Turkije. In de Middellandse Zee en Egeïsche kusten en in de grootste steden ontving de Alliantie van de Natie, die een ‘Europese democratie’ promoot, de meeste stemmen. In Noord-Koerdistan won de Alliantie voor Arbeid en Vrijheid, meer specifiek de Groen Linkse Partij, die tot doel heeft Turkije te democratizeren op basis van de vrijheid van de Koerden, de verkiezingen. In de rest van het land kwam de fascistische, kolonialistische en genocide-veroorzakende People’s Alliance als eerste uit de bus.
Als gevolg daarvan won de Volkalliantie de meerderheid in het parlement na de verkiezingen van 14 mei die werden gekenmerkt door een regeringscrackdown en verkiezingsfraude. Daarom zullen in de komende periode de wetten en wetsvoorstellen in het parlement worden gemaakt door de Volksalliantie. Bovendien zal het presidentiële systeem dat is gecreëerd door Tayyip Erdoğan en Devlet Bahçeli doorgaan. Als Erdoğan op 28 mei wordt gekozen als president, zal hij een nieuwe regering vormen. Met andere woorden, de regering-Erdoğan en de Volksalliantie zullen de Koerden net zoals heel Turkije regeren in de post-verkiezingsperiode.
Meer dan 60 procent van de Koerden stemde echter op de Groene Linkse Partij bij de parlementsverkiezingen. Meer dan 70 procent van hen stemde op de presidentskandidaat van de Alliantie van de Natie, Kılıçdaroğlu. Een zeer grote meerderheid verwierp de Volksallalliantie en Erdoğan. Wat zal er nu gebeuren in het licht van zo’n duidelijke stem? Het is zeker dat in de komende maanden en jaren de Volksalliantie en Erdoğan, die door 70 procent van de Koerden werden afgewezen, de Koerden zullen regeren! Is dit dus acceptabel? Zouden de Koerden accepteren om onder het bewind van Erdoğan en de Volksalliantie te staan, die zij met hun stemmen hebben afgewezen? Kunnen de Koerden worden beschuldigd als ze niet willen worden geregeerd onder een regering die ze hebben geprobeerd omver te werpen? Wat zouden de staten die de Koerden al honderd jaar onder de heerschappij van Turkse regeringen hebben geplaatst, alle soorten slachtingen en genocide tegen de Koerden hebben goedgekeurd en gesteund, zeggen over deze situatie?
Het is zeker dat de kiezers die op de Alliantie van de Natie hebben gestemd, onder het bewind van Erdoğan en de Volksalliantie kunnen leven, zelfs als ze aarzelend zijn en bezwaren hebben om dit te doen. Er zijn immers geen ernstige ideologische verschillen tussen hen. Maar de Koerden die op de Groen Linkse Partij hebben gestemd, kunnen nooit accepteren om onder zo’n regering te leven. Ze zouden zich verzetten en vechten tegen deze regering namens vrijheid en democratie. Als ze dat doen, kunnen de Koerden dan beschuldigd worden? Uiteraard kunnen ze niet beschuldigd worden.
Wat moeten we nu doen? Ten eerste moeten het Koerdische volk en hun democratische politieke instellingen openlijk aan het publiek verklaren dat ze op geen enkele manier zo’n anti-Koerdische regering zullen accepteren. Zonder politieke apathie moeten we ons organiseren en samenwerken om de strijd voor vrijheid en democratie tegen de AKP-MHP-fascistische dictatuur sterker te ontwikkelen op elk gebied. Kortom, we moeten ons voorbereiden op een veel sterkere antifascistische strijd. Bovendien zouden we elke gelegenheid moeten benutten om kritiek te leveren op de staten die dit genocide-systeem een eeuw geleden hebben opgezet en inspanningen leveren om te voorkomen dat ze de Koerdische genocide goedkeuren.
Ongetwijfeld zijn dit langetermijndoelstellingen van groot belang. Maar voordat we deze doelstellingen bereiken, is er nog iets anders wat we kunnen doen. We moeten Erdoğan de verkiezing op 28 mei laten verliezen door meer aandacht te besteden aan de tweede ronde van de stemming en samen te werken met een effectievere mobilisatie. We moeten het fascistische regime van Erdoğan omverwerpen door het verkiezingssucces dat wij, als het Koerdische volk, behaalden in de eerste ronde van de presidentsverkiezingen, te voltooien.
Een overwinning van Kılıçdaroğlu zal ongetwijfeld niet leiden tot democratisering. Maar een nederlaag van Erdoğan zou veel betekenen voor de ontwikkeling van een antifascistische democratische strijd. Dit betekent dat het nodig is om te mobiliseren voor de verkiezing op 28 mei en te werken voor Kılıçdaroğlu om Erdoğan te laten verliezen in plaats van Kılıçdaroğlu te verkiezen.
Want na de uitslag van de verkiezingen van 14 mei is het veel belangrijker geworden wie de presidentsverkiezingen zal winnen. In een parlement waar de volksalliantie de meerderheid heeft, is het heel belangrijk wie de volgende president zal zijn. Als Erdoğan opnieuw president wordt, zal dit zeker leiden tot een zwaardere aanval en slachting tegen de Koerden. De zware onderdrukking, vervolging, terreur, slachtingen en genocide van de afgelopen acht jaar zullen doorgaan en toenemen. Het presidentschap van Kılıçdaroğlu zal de fascistische meerderheid in het parlement enigszins in evenwicht brengen en zal niet toestaan dat de fascistische-genocidale slachtingen zich verder ontwikkelen, hoewel hij niets serieus kan doen om het regime te veranderen.
Daarom is de verkiezing op 28 mei belangrijker dan de verkiezing op 14 mei. We moeten dit zien en dienovereenkomstig handelen. Om het fascistische Erdoğan-regime omver te werpen en een gunstiger grond te creëren voor de strijd voor democratie, moeten we zorgen voor de verkiezing op 28 mei en Erdoğan verslaan. De toekomst van Koerdische vrijheid en de democratisering van Turkije hangen af van deze uitkomst.
Het is duidelijk dat de gevolgen van de overwinning van Erdoğan niet beperkt zullen blijven tot Noord-Koerdistan. Zelfs vóór de verkiezingen van 28 mei kwam het Iraakse leger in actie en belegerde het Maxmur vluchtelingenkamp, een van de belangrijkste centra van Koerdisch patriottisme. Het is onbetwistbaar dat deze aanval werd uitgevoerd als gevolg van de druk en eisen van de AKP-MHP-fascistisch-genocidale regering. Het lijkt erop dat als Erdoğan president wordt, de aanvallen op Bashur (Zuid) en Rojava-Koerdistan (Noord- en Oost-Syrië) verder zullen worden opgevoerd. Niet alleen de fascistische AKP-MHP-regering, maar ook de Iraakse en Syrische regeringen zullen de spanningen moeten opvoeren als gevolg van Turkse druk. Zoals de Iraakse regering zal de Syrische regering in staat zijn een aanval te lanceren tegen Noordoost-Syrië, vooral door te vertrouwen op haar recente verzoening met de Arabische Liga.
Het is duidelijk dat er ernstige bedreigingen zijn tegen het Koerdische volk en een gevaarlijk proces gaande is. Het is mogelijk dat er nieuwe aanvallen tegen de Koerden kunnen opduiken. Daarom is het nodig om voorbereid te zijn om vrijheidsverzet te ontwikkelen tegen alle soorten aanvallen. Want de enige manier voor de Koerden om te bestaan en vrij te leven, is om weerstand te bieden en genocidale aanvallen te stoppen. Het is onmogelijk voor de Koerden om hun vrijheid op een andere manier te behouden dan door weerstand en overwinning.
We prijzen en vieren de historische weerstand van het Maxmur-volk, vooral van hun vrouwen en jongeren, tegen de Iraakse aanvallen. We willen dat ze weten dat ze niet alleen staan en dat alle Koerdische mensen achter hen staan. We wensen hen toe dat ze met heel hun hart geloven dat ze zullen winnen door te blijven weerstaan en deze historische weerstand voor de mensheid en vrijheid voort te zetten tot het einde.
Bron: Yeni Özgür Politika