In de vrouwengevangenis van Diyarbakir (Koerd. Amed) nemen de schendingen van de wet toe tijdens de huidige heersende pandemie. Dat blijkt uit een brief van elf politieke gevangenen aan de voorzitter van Mensenrechtenvereniging IHD, Eren Keskin. Ze moeten ook betalen voor hun eigen elektriciteitsverbruik. Celvleugel A-12 ontving in november een elektriciteitsrekening van 313,74 TL.
De gevangenen vertellen over de omstandigheden in de gevangenis die doen denken aan de militaire coup op 12 september 1980. De pandemie wordt gebruikt als aanleiding voor vernederende behandelingen, schrijven de elf vrouwen. Gezondheid- en mensenrechten tellen niet mee. “Zelfs de lucht die we inademen wordt onder het voorwendsel van COVID-19-maatregelen onderworpen aan bureaucratische obstakels”, vatten de vrouwen de situatie samen. Gemeenschappelijke ruimtes en sociale activiteiten zijn al maanden verboden en bezoeken zijn alleen mogelijk door één persoon. Bovendien worden gesprekken met advocaten afgeluisterd.
“Rechten worden een voor een geschonden”
0ver de juridische schendingen die plaatsvinden, schrijven de gevangenen: “De pandemie wordt aangegrepen als een kans om onze wettelijke en humanitaire rechten een voor een te benutten. Velen van ons hebben chronische ziekten, maar een dokter komt maar één dag per week naar de ziekenboeg van de kliniek. Als in spoedeisende gevallen de hulpdienst wordt gebeld, komt die pas na 30 à 40 minuten, hoewel het ziekenhuis maar vijf minuten verwijderd is.”
Gevangenen aan elkaar geketend tijdens transport
“Bij vervoer naar de rechtbank of het ziekenhuis wordt dubbele veiligheid toegepast. Beide handen zijn geboeid en de persoon wordt met een tweede handboei aan een andere persoon vastgebonden. Deze benadering is niet alleen vernederend, maar vormt ook een openlijke bedreiging voor onze gezondheid vanwege het gebrek aan afstand bij de pandemie. Om deze reden zijn we al bijna een jaar niet meer naar het ziekenhuis of de rechtbank geweest. Op deze manier wordt ons het recht ontnomen om ons persoonlijk voor de rechtbank te verdedigen. Medegevangenen van ons die ondanks de dubbele handboeien naar de rechtbank en het ziekenhuis wilden, kregen aanvallen van zwakte in de transportwagen, die ontzettend klein is en amper lucht bevat, zoals een kist, en werden halverwege teruggebracht.”
24/7 camerabewaking
“Onze leefruimte wordt 24/7 bewaakt met camera’s. De camera op de binnenplaats is uitgelijnd zodat onze bedden en het toilet kunnen worden geobserveerd. De kamer die we overdag gebruiken, wordt bewaakt door een andere camera. Als vrouwelijke gevangenen beschouwen wij de 24/7 bewaking als hinderlijk en een aanslag op ons intieme leven. Bovendien worden de cellen elke week op onbepaalde tijden doorzocht.”
Naakte visitaties, geen maandverband, quarantaine
Terwijl de vrouwen doorgaan met schrijven, worden nieuwkomers gedwongen een volledige lichaamsonderzoek te ondergaan. Daarna volgt een quarantaine van twee weken, waarin de basisaanvoer niet gegarandeerd is. Vrouwen moeten hun lakens of kleren scheuren om ze als maandverband te gebruiken. Ook gearresteerde moeders met baby’s en jonge kinderen moeten twee weken in quarantaine blijven.
Boeken die de veiligheid van de instelling in gevaar brengen
“Hoewel alle sociale activiteiten zijn geannuleerd, is het aantal uitgereikte boeken beperkt tot tien in twee maanden per persoon. Sommige boeken worden geclassificeerd als twijfelachtig en worden geconfisqueerd”, aldus de gevangenen in hun brief. Het boek “Vrijheid van meningsuiting, principes en Turkije” werd onlangs achtergehouden omdat het PKK-propaganda zou bevatten en daarmee de veiligheid van instellingen in gevaar zou brengen. In de verantwoording staat dat er PKK-sympathisanten mee te winnen zijn. De vrouwen gingen tevergeefs in beroep. Een hoofdstuk in het genoemde boek is geschreven door de voorzitter van het Grondwettelijk Hof. “Het feit dat dit de veiligheid van de instelling in gevaar brengt, vat het gebrek aan rechten en willekeur in de gevangenissen in Turkije samen”, schrijven de vrouwen. Met uitzondering van de reguliere media zijn alle kranten, tijdschriften, brochures en zelfs kruiswoordpuzzels verboden. Zelfs kleurpotloden voor kinderen zijn gevaarlijk en worden niet uitgegeven.
Moeders worden gescheiden van hun kinderen
Behalve een beperkt aantal kledingstukken mogen er geen basisbenodigdheden van buitenaf naar de gevangenen worden gestuurd of gebracht. Het kan alleen in het detentiecentrum worden gekocht, maar veel dingen worden daar niet aangeboden. “En de bestaande producten zijn van zeer slechte kwaliteit en extreem duur”, aldus de vrouwen in hun brief.
Als laatste punt veroordelen de gevangenen dat moeders gescheiden worden van hun kinderen en dat bezoeken al maanden niet meer mogelijk zijn.
