- Noord-Koerdistan
Gisteren werd in Diyarbakır (Amed) een massamars gehouden onder het motto “Vrouwen marcheren voor sociale vrede en een democratische oplossing”, georganiseerd door de Vrije Vrouwenbeweging (TJA- Tevgera Jinên Azad). Duizenden vrouwen uit verschillende steden in Turkije en Koerdistan verzamelden zich in Diyarbakır en marcheerden van het Şemse Allak Life Park naar de Grote Moskee (Ulu Camii).
Vrouwen die deelnamen aan de mars deelden hun oproepen voor vrede met ANF Nieuwsagentschap.
We willen niets anders dan vrede
Beyca Abi zei: “We marcheren voor vrede. We zijn hier omdat we willen dat de mensen in Koerdistan vrij zijn. We willen dat Abdullah Öcalan vrij is. Dit is een mars voor vrede. Er zijn moeders die van ver zijn gekomen en hun enige eis is vrede. Hun uitgestoken hand voor vrede mag niet onbeantwoord blijven. Van hieruit roepen we de staat op: neem stappen voor vrede. Ons enige doel is vrede, en we zullen blijven marcheren tot we dat doel bereikt hebben.”
Deze oorlog moet stoppen
Sadiye Tamur verklaarde: “We gaan de straat op voor het einde van de oorlog en voor vrede. Onze enige wens is de vrijheid van Abdullah Öcalan en de gevangenen in de gevangenis. We willen dat deze oorlog nu stopt. Vrouwen eisen het vredesproces op. We willen niet langer bedrogen worden.”
De staat moet het door Öcalan geïnitieerde proces omarmen
Deze oorlog moet ophouden
Sadiye Tamur verklaarde: “We gaan de straat op om te eisen dat de oorlog stopt en dat er vrede komt. Onze enige wens is de vrijheid van Abdullah Öcalan en de gevangenen in de gevangenis. We willen dat deze oorlog nu stopt. Vrouwen eisen het vredesproces op. We willen niet langer bedrogen worden.”
De staat moet het door Öcalan geïnitieerde proces omarmen
Fatma Balka verklaarde: “We zijn hier zodat er een einde komt aan de onderdrukking van ons volk. Het Koerdische volk moet eindelijk vrij zijn en zijn rechten moeten erkend worden. Veertig jaar geleden wilden we vrede, en vandaag willen we dat nog steeds. We hebben nooit iets anders gevraagd dan vrede. Zolang er geen vrede is, zullen de doden niet ophouden. We willen dat er een einde komt aan het verlies van levens.”
Gülçin Karbuk voegde eraan toe: “We strijden voor vrede en om het bloedvergieten te stoppen. We willen niet dat er nog één moederhart brandt van verdriet. Öcalan heeft een nobele en betekenisvolle stap gezet, maar de Turken hebben geen stappen terug gezet. Elke dag stijgen er oorlogsvliegtuigen op en gaan de bloedbaden door. De Turkse staat moet onmiddellijk het proces omarmen dat Öcalan in gang heeft gezet. Wij willen vrede, maar zij niet.”
We willen geen dood meer
Sakine Altan zei: “Onze enige eis is vrede. We willen niet dat er iemand sterft. Het maakt niet uit of ze Turks, Koerdisch, Alawitisch, Arabisch of Laz zijn, niemand mag sterven, er moet vrede zijn. We willen dat deze oorlog nu stopt. De rechten van het Koerdische volk moeten eindelijk erkend worden. We willen dat dit vredesproces zo snel mogelijk tot een positief resultaat leidt.”