Musa Çitil, plaatsvervangend opperbevelhebber van de Jandarma (militaire politie), zou verantwoordelijk zijn geweest voor de moord op 13 dorpelingen in Dêrik (provincie Mêrdîn / Mardin) in 1993 en 1994. De familieleden van de slachtoffers beschuldigden Çitil hiervan. In mei 2014 heeft een Turkse rechtbank Çitil in eerste aanleg vrijgesproken. Een hoger gerechtshof heeft de vrijspraak ook op 2 juni 2015 bevestigd. De familieleden van de slachtoffers gingen vervolgens naar het Turkse grondwettelijk hof, die nu ook de verdachte vrijsprak.
Er is geen bewijs dat Çitil het recht op leven en het verbod op mishandeling heeft geschonden, zei het Grondwettelijk Hof. De rechtbank rechtvaardigde de uitspraak ook met het feit dat de familieleden geen vermiste personen hadden gemeld na de verdwijning van de slachtoffers. Er is alleen in het geval van een persoon een melding van vermissing gedaan, waarvoor op 1 januari 2010 een vergoeding is betaald. De vrijspraak voor de vermoedelijke oorlogsmisdadiger was unaniem door de rechters van het Grondwettelijk Hof. De kosten van de procedure moeten worden gedragen door familieleden van de slachtoffers.
“Oorlogsmisdaden tegen Koerden blijven ongestraft”
De procureur van de eiser, Erdal Kuzu, zei dat dit oordeel een ander voorbeeld is van de algemene straffeloosheid in Turkije voor misdaden tegen de Koerdische bevolking. De familieleden van de slachtoffers zijn echter bereid de zaak verder te vervolgen. Nu zullen ze een procedure bij het Europese Hof voor de Rechten van de Mens instellen.
In 1993 en 1994 werden Dêrik’s dorpsbewoners Seydoş Çeviren, Yusuf Çeviren, Abide Çeviren, Ahmet Çeviren, Ramazan Çeviren, Mehmet Nejat Arıs, Piro Ay, Vejdin Avcıl, Mehmet Erek, Ramazan Erek, Ahmet Erek en Mustafhmet Aydafmetays Ötün vermoord door zogenaamde onbekende daders. Omgekeerd werd Citril, die verantwoordelijk is gehouden voor de handhaving van deze verdwijningen, op 22 juli 2017 gepromoveerd tot plaatsvervangend opperbevelhebber van Jandarma door de regionale commandant voor de regio Amed (Diyarbakir), voordat het proces werd gesloten.
