- Duitsland
Op de gedenkdag van het begin van de internationale samenzwering tegen Abdullah Öcalan (9 oktober 1998) werd in Hannover een indrukwekkend voorstelling getoond. Onder de titel “7 daden tegen de menselijkheid – de odyssee van Abdullah Öcalan” presenteerden internationalistische activisten van Jonge Vrouwen Gemeenten, Jongeren Gemeenten, Samen Strijden, Vrouwen Verdedigen Rojava evenals de Ronahî Vrouwenraad en Nav-Dem Hannover de etappes die de Koerdische volksleider van zijn uitwijzing uit Syrië tot zijn gevangenschap op het Turkse gevangeniseiland Imrali voerden.
Omdat het oorspronkelijk geplande toneelstuk door de slechte weersomstandigheden niet buiten kon worden opgevoerd, werd het naar binnen verplaatst – een last-minute verandering die echter geen afbreuk deed aan het succes van de première.
Ongeveer 50 toeschouwers woonden de voorstelling bij, waarin niet alleen Öcalans persoonlijke tragedie aan bod kwam, maar ook de politieke en internationale verwikkelingen die tot zijn illegale ontvoering en uitlevering hebben geleid. De focus lag op de chronologie van de gebeurtenissen: vanaf Öcalans vertrek uit Damascus op 9 oktober 1998, via zijn vergeefse asielpogingen in Rusland en Italië, tot zijn illegale arrestatie in Kenia op 15 februari 1999. De landen van Europa en de VS speelden hierin een centrale rol – een daad van onmenselijkheid die tot op de dag van vandaag het lot van het Koerdische volk bepaalt.
Democratisch theater
De interactieve theatervoorstelling is door alle acteurs samen geschreven. De activisten hadden oorspronkelijk gepland om vrienden en bevriende activisten uit de buurt bij dit stuk te betrekken om zo een collectieve, diepgaande blik te werpen op de gebeurtenissen van 26 jaar geleden. “Aanvankelijk,” zei een van de activisten, ”waren we met twee keer zoveel, maar aan het begin van dit proces onderschatten we hoe tijdrovend het zou zijn om dialogen te schrijven en decors te ontwerpen op basis van ons eigen onderzoek.”
De activisten gaven de verantwoordelijkheid voor de zeven haltes van de odyssee aan zeven kleine groepen. Na het schrijven van de individuele scènes werd een rode draad gecreëerd op basis van het vertelperspectief van Abdullah Öcalan, die samen met een anonieme verteller het publiek door het verhaal leidt.