Verklaring van de’ Bijeenkomst voor Democratie en Vrijheid’ in Batman op 17 november aangekondigd

  • Noord-Koerdistan

Het Platform van Democratische Instellingen heeft een verklaring aangekondigd over de ‘Democratie en Vrijheid’ rally die op 17 november in Batman wordt gehouden. DBP co-voorzitters Çiğdem Kılıçgün Uçar en Keskin Bayındır, DEM partij parlementsleden en TJA (Vrije Vrouwen Beweging) activisten woonden maandag de persconferentie bij die gehouden werd in de Petrol İş Unie hal in Batman. Het spandoek ‘We breiden onze vrijheidsmars uit voor een democratisch land’ werd tijdens het evenement ontvouwd.

In de verklaring, die werd voorgelezen door TJA activiste Havva Can in het Koerdisch en Sema Koç, lid van de Vergadering van de Dem-partij in het Turks, stond het volgende:

“De crises en chaos die door het systeem van kapitalistische moderniteit zijn gecreëerd, hebben zich over de hele wereld verspreid, vooral in het Midden-Oosten. Het wiel van geweld en uitbuiting van het systeem heeft het leven ondraaglijk gemaakt door het niveau van sociale vernietiging, ecocide en vrouwenmoord te bereiken. Het systeem, waarvan het failliet zeker is met zijn instellingen en regels, is niet meer in staat om zelfs zijn eigen interne crises te beheersen, laat staan om oplossingen te vinden voor de problemen van de mensheid, die gigantische afmetingen hebben aangenomen. Het is duidelijk geworden dat de structurele crises van het systeem zich naar onze regio en de wereld hebben verspreid als de 3e Wereldoorlog. Elke beweging van de krachten van de kapitalistische moderniteit, die de strijd van de volkeren voor vrijheid, democratie en rechten beantwoorden met onderdrukking, geweld en bloedbaden, om de crisis te overwinnen, verergert de problemen alleen maar meer. De weerspiegeling van deze oorlogen op de nieuwe energieroutes van het kapitalistische moderniteitssysteem, dat fundamenteel gebaseerd is op verdere winst en uitbuiting, op de volkeren is niets anders dan onderdrukking, geweld, dood, bloedbad, armoede, honger en nieuwe migratiegolven.

Het Midden-Oosten is het centrum van de winst- en uitbuitingsoorlog van het kapitalistische moderniteitssysteem waarmee het structureel in tegenspraak is vanwege zijn historische, culturele en sociale erfgoed. Het is tegen de natuur in dat het systeem, dat onze regio honderd jaar lang in een bloedbad heeft veranderd met de mentaliteit van natiestaten, oplossingen vindt voor de problemen die het heeft veroorzaakt. De scheiding van volkeren die al duizenden jaren samenleven en gemeenschappelijke culturele en sociale waarden hebben, met een mentaliteit van natiestaten, heeft niets opgeleverd en zal niets opleveren behalve een verdieping van de problemen. Het wiel van oorlog en uitbuiting van het systeem heeft opnieuw aangetoond dat volkeren hun eigen problemen moeten oplossen door middel van dialoog en onderhandeling en vreedzame middelen. In deze context bieden de concepten ‘Democratische Natie’ en ‘Democratisch Confederalisme’, ontwikkeld door de heer Abdullah Öcalan, een grote kans om de problemen van de mensheid op te lossen.

De Derde Wereldoorlog, die begon met het einde van de bipolaire wereldorde en de Koude Oorlog, heeft een nieuwe fase bereikt. Terwijl de crisis die door de oorlog tussen Rusland en Oekraïne is ontstaan op mondiaal niveau voortduurt, heeft het lokale conflict tussen Israël en Hamas met de gebeurtenissen van 7 oktober het niveau van een regionale oorlog bereikt. De oorlog tussen Israël, Palestina en Libanon zal onvermijdelijk gevolgen hebben voor de landen in de regio in het bijzonder en de wereld in het algemeen. Het ontkenningsbeleid van despotische natiestaten die de historische, culturele, politieke en sociale realiteit van de volkeren verwerpen, heeft de regio opengesteld voor allerlei buitenlandse interventies. Despotische machten die hun macht proberen te behouden door middel van onderdrukking, geweld en slachtpartijen hebben geen legitimiteit in de ogen van de volkeren. Net zoals geen enkele macht die niet zorgde voor interne vrede door de geschiedenis heen heeft overleefd, heeft geen enkele structuur die doorgaat met haar beleid van afwijzing en ontkenning een kans om vandaag de dag te overleven.

Turkije is een van de landen die niet de voorzichtigheid heeft getoond om zijn fundamentele problemen op te lossen met het beleid van afwijzing en ontkenning dat het heeft gevoerd in de Koerdische kwestie en geen interne vrede heeft bereikt. Beleid dat de historische, culturele, sociale en politieke realiteit van onze geografie negeert, is de belangrijkste oorzaak van een periodiek conflict sinds honderdvijftig jaar en een ononderbroken conflict sinds vijftig jaar. De heer Öcalan heeft herhaaldelijk zijn wil geuit om het conflictproces te laten uitmonden in een onderhandelde oplossing, maar deze kansen en mogelijkheden zijn telkens verkwanseld. De politiek van oplossingsloosheid, gebaseerd op de politiek van ontkenning, die geen resultaten heeft opgeleverd, is niet verder gegaan dan het bevestigen van de regionale aard van de Koerdische kwestie. In de huidige fase is het de enige manier voor volkeren om hun problemen met hun eigen handen op te lossen tegen het opportunisme van hegemonische machten en hun satelliet-natiestaten om zichzelf te versterken door nieuwe oorlogen.

In deze context zijn de discussies over de Koerdische kwestie, om welke reden dan ook, positief en belangrijk. De opmerking van Öcalan “Het isolement duurt voort. Ik heb de theoretische en praktische kracht om dit proces van geweld en conflicten naar politieke en wettelijke gronden te brengen, als de omstandigheden zich voordoen” is van historisch belang. Öcalan’s beslissende missie om de weg te effenen en de ontwikkelingen in de voorbije periodes van staakt-het-vuren, dialoog en onderhandelingen in goede banen te leiden, is bekend. Het Koerdische volk en de Koerdische politiek vertrouwen vandaag op de theoretische en praktische kracht van Öcalan, net zoals gisteren; zij geloven dat hij de enige aanspreekpunt en gesprekspartner is voor een oplossing. De Koerdische politiek, met al haar instellingen, heeft verklaard dat zij zal handelen in overeenstemming met haar historische en sociale verantwoordelijkheid voor een vreedzame oplossing van de problemen van de Turkse volkeren door middel van onderhandelingen en dialoog.

De regering moet eerst aan de samenleving tonen dat ze oprecht is in de discussies die ze op gang heeft gebracht over de Koerdische kwestie en concrete stappen ondernemen. Met betrekking tot de Koerdische kwestie is de praktijk belangrijker dan woorden. Zoals de voorbeelden in de wereld aantonen, zijn vertrouwen en sociale steun essentieel voor een oplossing. Maar het gepraat van de regering over interne vrede en broederschap aan de ene kant, en haar beleid dat hiermee in tegenspraak is aan de andere kant, roept twijfels op over haar oprechtheid. Het aanvallen van elk gebied waar Koerden aanwezig zijn buiten en het uitvoeren van een beleid van trustees binnen is geen teken van een oplossing. Integendeel, het is een aandringen op de voortzetting van honderd jaar beleid van verwerping en ontkenning. Met deze tegenstrijdigheden in discours en praktijk kan de regering noch het Koerdische volk, noch de samenleving in Turkije overtuigen, noch de resultaten behalen die ze wenst voor haar eigen macht. Er zal geen oplossing komen door de wil van het Koerdische volk te negeren door de usurpatie van gevolmachtigden, en het Koerdische volk zal zich vandaag niet onderwerpen aan deze aanvallen zoals het gisteren deed. De regering moet onmiddellijk deze politiek van usurpatie en geweld opgeven.

Dit beleid betekent een verdieping van de problemen in eigen land en de voortzetting van compromitterend beleid in het buitenland. Dit betekent dat de sociale, politieke en economische crises die zijn ontstaan als gevolg van het veiligheidsbeleid dat de regering de afgelopen tien jaar heeft gevoerd, zullen uitmonden in een totale ineenstorting. Daarom verwachten de volkeren, in het bijzonder de Koerden, vrouwen, jongeren, arbeiders en de onderdrukten in het algemeen dat de AKP-MHP regering oprecht en transparant is over de discussies die ze op gang heeft gebracht. De manier om dit te bereiken is dat de regering onmiddellijk het verzwaarde isolement opheft, zoals vereist door de grondwet en universele wettelijke normen waarbij zij partij is, en dat zij de heer Öcalan verzekert van zijn gezondheid, veiligheid en vrijheid. Daarnaast moeten er mogelijkheden voor hem worden gecreëerd om zijn organisatie, zijn advocaten en alle maatschappelijke geledingen die voorstander zijn van een democratische oplossing, te ontmoeten.

Op basis hiervan roepen we iedereen die voor vrede, democratie en broederschap in Turkije is op om de gezamenlijke strijd tegen de gevolmachtigde en het monistische beleid op te voeren. Wij nodigen alle volkeren, vrouwen, jongeren, arbeiders en onderdrukten uit om deel te nemen aan de ‘Bijenkomst voor Democratie en Vrijheid in Batman op 17 november en zich uit te spreken tegen deze onderdrukking.”

Bron: ANF