Terwijl de Koerdische pers zijn reis begon op 22 april 1898, begon de Vrije Pers Traditie, die misschien wel de belangrijkste nakomeling is, zijn reis op 22 april 1990.
Mîqdad Mîdhed Bedirxan begon op 22 april 1898 met de publicatie van Koerdistan Krant, de eerste Koerdische krant in Caïro. Vanwege de onderdrukkende en censuurpraktijken van de Ottomaanse regering, blijft de Koerdische krant, die gedwongen werd gepubliceerd in Genève, Caïro en Londen, vandaag de dag de inspiratiebron voor de Koerdische pers.”
De Koerdische journalistiek begon 121 jaar geleden, in ballingschap in Caïro, en wordt sindsdien geconfronteerd met repressie en druk door opeenvolgende regimes. De jaren 90 waren donkere jaren in de Koerdische samenleving en de Koerdische journalistiek werd de stem van de pijnlijke waarheid en van wat er gaande was in Turkije en Koerdistan. Veel Koerdische journalisten betaalden de prijs voor het vertellen van de waarheid en het blootleggen van deze misdaden. Ze werden vermoord, gevangen gezet, lastiggevallen, gewond. We herdenken met respect alle persmartelaren die nooit zijn opgehouden de stem van de waarheid te zijn, ondanks dat hun grondrecht, het recht op leven, voortdurend wordt geschonden.
Van 1898 tot de jaren 1990, van de jaren 1990 tot heden, zijn de repressie en het geweld tegen de Koerdische pers constant geweest, en vandaag is het niet anders: journalisten worden gearresteerd en gevangengezet. Na de poging tot staatsgreep van 15 juli [2015] gebruikt de regering de noodtoestand om willekeurig te voorkomen dat journalisten hun werk doen. Ze sloten kranten, tijdschriften, persbureaus, televisiezenders en drukkerijen die in het Koerdisch uitzenden en veel journalisten zijn in de gevangenis gezet.