Vandaag is de dag van de Koerdische taal. In 2006 werd 15 mei uitgeroepen tot Dag van de Koerdische taal. De druk op de Koerdische taal en cultuur duurt echter nog steeds voort.
Het beleid van de curatoren is ook bedoeld om de druk op het Koerdisch te helpen en in feite worden Koerdisch en meertalig werk binnen de gemeenten verhinderd. TV kanalen die uitzenden in het Koerdisch, kranten, tijdschriften, agentschappen, kleuterscholen die onderwijs geven in het Koerdisch, instituten en verenigingen worden gesloten.
Het tijdschrift Hawar (The Cry), dat voor het eerst verscheen op 15 mei 1932 in Damascus en tot 1943 in totaal 57 nummers zou drukken, wordt beschouwd als een mijlpaal op het gebied van de Koerdische culturele geschriften. Dit initiatief van een culturele revolutie, 90 jaar geleden geleid door Celadet Alî Bedirxan en zijn kameraden, blijft vandaag de dag Koerdische taal- en cultuurstudies inspireren.
Op 15 mei 1932 werd het eerste nummer van het tijdschrift en een nieuwe pagina over Koerdische taalstudies geopend in Damascus onder leiding van Celadet Ali Bedirxan, Kamûran Bedirxan, Qedrîcan, Osman Sebrî, Cegerxwîn en Nûredîn Zaza.
Het tijdschrift was het eerste Koerdische literaire tijdschrift in Syrië en werd maandelijks gepubliceerd.
Hoewel Hawar magazine eerst het Arabische alfabet gebruikte, werden later, door een radicale beslissing, andere nummers gepubliceerd met het Latijnse alfabet.
In het eerste nummer van Hawar schreef Celadet Ali Bedirxan: “Hawar is de stem van kennis. Kennis is zelfkennis. Jezelf kennen opent de weg naar bevrijding en schoonheid. Wie zichzelf kent, kan zichzelf ook voorstellen. Onze Hawar zal allereerst het bestaan van onze taal introduceren. Want taal is onze belangrijkste reden van bestaan. Hawar is een pasgeborene en is het kind van onze Koerden.”
Het Hawar magazine bevatte artikels voornamelijk in het Koerdisch, Arabisch en Frans. Elk nummer bevatte 3-4 pagina’s Frans.
De eerste pagina’s van het tijdschrift bevatten de geschriften van Celadet Ali Bedirxan en Kamûran Ali Bedirxan. Na het 4e nummer begonnen nieuwe auteurs in het tijdschrift te schrijven. Deze schrijvers zouden later belangrijke namen worden in de Koerdische literatuur.