Zoals iedereen weet heeft er op 6 mei een ontmoeting plaatsgevonden tussen Koerdische volksleider Abdullah Öcalan en zijn advocaten. Deze ontmoeting heeft kunnen plaatsvinden door het doorzettingsvermogen van de hongerstakers en de inzet van de moeders van de actievoerders. Via de media heeft iedereen beelden kunnen zien hoe hardhandig die moeders aangepakt werden. Zij hebben de stilte rond de isolatie van Abdullah Öcalan op het gevangeniseiland Imrali doorbroken. De Turkse staat kwam door de oplopende druk in de moeilijkheden. Dit is dus het succes van de weerstand.
De HDP heeft alvorens de ontmoeting plaatsvond, gesprekken gevoerd met functionarissen van de staat. Uit die gesprekken werd het duidelijk dat de hongerstakingen en de moeders ook druk gecreëerd hebben binnenin de AKP zelf. Uit die gesprekken kwam men weliswaar niet tot het gewenste resultaat. Natuurlijk is voorzichtigheid geboden als we praten over succes. De AKP-regering probeert door het toelaten van de ontmoeting met Öcalan de meer conservatieve stemmen van de Koerdische bevolking te winnen voor de komende (her)verkiezingen in Istanbul. Van kijk we laten hem met zijn broer spreken, zijn advocaten hebben hem ook gesproken, een snuifje islam erbij en we zijn vertrokken. Ietsje verder kom ik terug op wat de houding van de Koerdische beweging hieromtrent is.
𝐖𝐚𝐭 𝐰𝐞𝐭𝐞𝐧 𝐰𝐞 𝐨𝐯𝐞𝐫 𝐎̈𝐜𝐚𝐥𝐚𝐧 𝐳𝐞𝐥𝐟 𝐞𝐧 𝐡𝐨𝐞 𝐦𝐨𝐞𝐭𝐞𝐧 𝐰𝐞 𝐝𝐞 𝐛𝐨𝐨𝐝𝐬𝐜𝐡𝐚𝐩 𝐧𝐚 𝐝𝐞 𝐨𝐧𝐭𝐦𝐨𝐞𝐭𝐢𝐧𝐠 𝐢𝐧𝐭𝐞𝐫𝐩𝐫𝐞𝐭𝐞𝐫𝐞𝐧?
Öcalan zelf en de 3 andere gedetineerden verkeren in goede gezondheid en hun moreel is goed. Ze bedanken en begroeten de actievoerders en geven eveneens aan dat ze hun gezondheid belangrijk vinden. Het is belangrijk om te weten dat alvorens er begonnen werd met het lezen van de boodschap er duidelijk werd gezegd: “Dit is geen onderhandelingsverklaring”.
𝐖𝐚𝐚𝐫𝐨𝐦 𝐢𝐬 𝐝𝐢𝐭 𝐛𝐞𝐥𝐚𝐧𝐠𝐫𝐢𝐣𝐤?
Dat geeft meer duiding over de boodschap die hij geeft over Rojava en over wat hij bedoelt met “rekening houden met de gevoeligheden van Turkije”. Die laatste zin is geen verklaring van Öcalan zelf. Hij communiceert daar enkel een eis van de Turkse staat, die zij hem communiceerden tijdens 1 op 1 gesprekken, naar buiten toe en moet dus geïnterpreteerd worden als een diplomatische boodschap. Door te zeggen dat dit geen onderhandelingsverklaring is, geeft hij aan dat dit geen overeenkomst is tussen hem en de Turkse staat en dat dit aldus moet geïnterpreteerd worden. Dit is ook onmiddellijk een antwoord op de kritieken als zou men willen toegeven aan de eisen van de Turkse staat aangaande Rojava.
𝐊𝐫𝐢𝐭𝐢𝐞𝐤 𝐯𝐚𝐧 𝐛𝐮𝐢𝐭𝐞𝐧𝐬𝐭𝐚𝐚𝐧𝐝𝐞𝐫𝐬
Door veel buitenstaanders wordt de vraag gesteld waarom de hongerstakingen nu niet ophouden. Dat duidt op een gebrek aan kennis over de situatie. Het hoofddoel is de volledige opheffing van de structurele isolatie. Dit is niet zoals nu enkele bezoeken toestaan op momenten dat de staat het moeilijk krijgt of geen manoeuvreerruimte meer heeft. We moeten erin geloven dat de isolatie volledig zal doorbroken worden door de weerstand van de actievoerders. Het zijn ook enkel de actievoerders zelf die kunnen beslissen over het al dan niet beëindigen van hun actie. Zij willen de isolatie doorbreken. Het enige wat wij hier vanop afstand kunnen doen is hard werken, acties voeren, media informeren en diplomatie.
Laat het duidelijk zijn dat het doorbreken van de isolatie zeker invloed zal hebben op het politieke tableau in Turkije en later ook op Rojava.
𝐃𝐞 𝐧𝐢𝐞𝐮𝐰𝐞 𝐯𝐞𝐫𝐤𝐢𝐞𝐳𝐢𝐧𝐠𝐞𝐧 𝐢𝐧 𝐈𝐬𝐭𝐚𝐧𝐛𝐮𝐥
Aangaande de verkiezingen kunnen we het volgende zeggen. Het was al enige tijd duidelijk dat de AKP op zoek was naar een manier om naar nieuwe verkiezingen voor Istanbul te gaan. Ze zijn daarin geslaagd door een aantal illegale maatregelen te nemen. In de YSK (de hoge kiesraad van Turkije) zijn er normaal 7 permanente leden en 4 reserves. We zien bij de stemming over het kiesresultaat in Istanbul dat er in de staat zelf een splitsing is. Er stemden 3 leden voor en 4 mensen tegen een herverkiezing. Imamoglu zou dus als rechtmatige winnaar uitgeroepen worden. Een finale bindende beslissing werd zo lang mogelijk uitgesteld door constant nieuwe materie en klachten aan te brengen. Zo kon de AKP in de tussentijd op zoek naar een manier om de interne stemming van de kiesraad te omzeilen. Hoe is ze daar uiteindelijk in geslaagd? Ze heeft op een of andere manier de 4 reserves mee kunnen betrekken in de stemming. Daardoor werd het uiteindelijke resultaat 7 voor en 4 tegen een herverkiezing.
We moeten begrijpen dat dit volledig illegaal is. Reserves mogen enkel deelnemen als iemand van de permanente leden zelf afwezig is door bv. ziekte of in het slechtste geval sterfte. Anders bestaat er geen enkele mogelijkheid voor een reserve om mee te doen. Er bestaat jammer genoeg ook geen mechanisme om dit aan te klagen binnen de YSK. De YSK is namelijk een instelling die helemaal bovenaan in de structuren staat en onaantastbaar is.
Voor de complot-theoretici moeten we duidelijk maken dat er zeker geen deal is tussen de Koerden en de AKP. De Koerden kiezen er klaar en duidelijk voor om het antifascistisch front te versterken en dit niet enkel in het kader van verkiezingen. Daarvoor verwijs ik graag naar de verklaringen van de HDP en andere prominente mensen in de Koerdische beweging.
Erdogan en zijn entourage concentreren zich met man en macht op Istanbul. De stad moet koste wat het kost binnengehaald worden. Dus het antifascistisch blok weze gewaarschuwd voor allerhande onregelmatigheden, gesjoemel, fraude en bedreigingen.
Auteur: Delil Agbaba
Woordvoerder Externe Relaties NavBel.
