- Noord-Koerdistan
Cesim Başboğa, een artiest van het Mesopotamia Cultureel Centrum (MKM) die in Bitlis werkt, is voor de tweede keer veroordeeld tot een gevangenisstraf omdat hij het lied “Serhıldan Jiyane (Verzet is leven)” zong tijdens een “Dengbêj Night”-evenement dat vorig jaar werd gehouden. De zaak, waarin hij eerder werd veroordeeld tot 2 jaar en 15 dagen gevangenisstraf, is door het Hof van Beroep vernietigd. De lokale rechtbank heeft echter in het nieuwe proces opnieuw een straf opgelegd. Başboğa benadrukte dat het lied dat hij had uitgevoerd door miljoenen mensen op artistieke platforms was gezongen en beluisterd, en protesteerde tegen de uitspraak met de woorden: “Het echte doel is assimilatie.”
Hof van beroep heeft uitspraak vernietigd, maar lokale rechtbank heeft nieuwe straf opgelegd
In september vorig jaar stelde de lokale rechtbank een aanklacht op waarin werd beweerd dat het lied “aanmoedigend” was en “de acties van de PKK prees en legitimeerde”, waarbij Başboğa werd beschuldigd van “het maken van propaganda voor een organisatie”. Na het proces op basis van deze aanklacht veroordeelde het Tweede Hooggerechtshof van Bitlis Başboğa tot 2 jaar en 15 dagen gevangenisstraf op basis van dezelfde aanklacht. Het Hof van Beroep oordeelde later dat “er geen grond voor straf was” en gelastte een nieuw proces, maar de lokale rechtbank veroordeelde Başboğa opnieuw tot 10 maanden gevangenisstraf op basis van dezelfde gronden. Na de derde zitting legde de rechtbank aanvankelijk een straf van één jaar op, die vervolgens door gerechtelijke verzachtende omstandigheden werd teruggebracht tot 10 maanden.
Gerechtelijke intimidatie is systematisch geworden
Cesim Başboğa legde uit dat hij in het verleden al meerdere keren te maken heeft gehad met soortgelijke onderzoeken naar aanleiding van zijn liedjes, en benadrukte dat gerechtelijke intimidatie tegen zijn kunst systematisch is geworden. In reactie op de uitspraak zei hij: “Eerlijk gezegd zijn we niet meer verbaasd over dergelijke beslissingen. We weten dat gerechtigheid in dit land van persoon tot persoon verschilt. In het huidige politieke klimaat in Turkije worden degenen die zich in hun eigen taal en cultuur uitdrukken, gestraft. Dit toont de onoprechtheid van de staat in het zogenaamde democratische proces aan. Jarenlang is er een assimilatiebeleid gevoerd via cultuur en kunst, en de staat heeft dit omgezet in een geïnstitutionaliseerd beleid. Geen enkele rechterlijke uitspraak of dreiging zal ons ervan weerhouden om in onze eigen taal te zingen. De beslissing van de lokale rechtbank is naar onze mening nietig en we zullen er opnieuw tegen in beroep gaan.
Bron: ANF