De bekwaamheid in de de oorlog die door de Koerdische guerrilla in Serhat in het bijzonder wordt getoond, heeft opnieuw aangetoond hoe wanhopig het Turkse leger in deze oorlog is.
Het Turkse leger vecht al 34 jaar tegen de guerrilla al. Al 34 jaar, Dagelijks maken zij ‘een einde’ aan de guerrilla, ‘talloze keren’ als we de Turkse media moeten geloven. De oorlog van het Turkse leger is meestal een psychologische oorlog over de media, die vaak de grenzen van psychologische oorlogsvoering overschrijdt en dit feit is deze keer weer in Serhat blootgesteld.
Elke dag herhalen de AKP oorlogsministers de oude welom bekende uitspraken: “We hebben ze gedood, ze zijn weg, ze hebben geen plek meer om zich te verbergen”, en de guerrilla verscheuren deze vorderingen. De prestaties van de Koerdische guerrilla’s in de staat Serhat tonen in het bijzonder nog eens hoe wanhopig het Turkse leger in deze oorlog is, ondanks hun enorme militaire uitrusting.
Kunnen niet op het land vechten
Wat is er echt gebeurd in Serhat? De operatie die op 27 september is gelanceerd, heeft tot nu toe gefaald door actieve weerstand van de guerrilla. Turkse troepen hadden zich gericht op 9 posities en werden omringd. De belegering ging door tot de avonduren. De activiteiten van het Turkse leger zijn volledig afhankelijk van de luchtsteun en zijn technisch zwaar. Maar met deze operatie zagen we dat, hoewel het Turkse leger hun technische bekwaamheid inzet, ze niet op land kunnen vechten. We zagen in Serhat wat er gebeurt als ze op land willen gaan. Van Serhat naar Botan en tot de Zagros-bergen, van alle Turkse legeroperaties werd beweerd dat ze resultaten behaalden, omdat ze luchtsteun hadden. Maar het is duidelijk dat de stijl van de guerrilla in het bijzonder de staat Serhat dit heeft vernietigd.
Vele pogingen gedaan
Kijkend naar de details van de acties in Serhat, is het duidelijk dat geen van de operaties gedurende het jaar resultaten heeft opgeleverd. Zoals men kan herinneren, zijn er vele operaties geweest met duizenden soldaten, omgekochte of ingehuurde dorpswachten en anti-guerrilla-eenheden. Wegen werden geblokkeerd. Er werden beveiligde gebieden gevormd. Al deze acties waren niet genoeg en ze begonnen een muur te bouwen. Dat heeft het ook niet gesneden. Dus wilden ze opnieuw testen.
Volgens de verklaring op de officiële website van HPG perscentrum werden 69 Turkse soldaten gedood, 44 gewond, 2 aanvalshelikopters type Cobra werden beschadigd, 2 militaire voertuigen werden volledig vernietigd, 1 Dragunov-SVD werd gevangen genomen met zijn uitrusting, 1 pistool en grote hoeveelheden militaire uitrusting.
Misschien is het belangrijkste deel van de verklaring dat, misschien door het moraal dat door deze nederlaag is veroorzaakt, het Turkse leger zich niet heeft onthouden zijn eigen soldaten en slachtoffers te beschieten met de Cobra-type helikopters. Deze manier van denken geeft aan dat zij “Liever zelf de lichamen willen hebben dan overgave” over hun eigen gevangen soldaten in het verleden. Door hun eigen soldaten te raken, bewijzen zij dat ze alles doen wat ze kunnen, zodat de overlevende soldaten niet worden gevangen. De redenering is dat soldaten in de operatiekrachten meestal deskundige soldaten op contract zijn. Deze deskundige soldaten maken niet eens het nieuws wanneer ze sterven, omdat er clausules in hun contracten staan om dit te voorkomen.
Alliantie met Iran
Het Turkse leger, verslagen voor de neus van de guerrilla’s van Koerdistan, ondanks al hun technologische voordelen, is op zoek naar een bondgenootschap met het Iraanse leger als laatste uitweg. Ondertussen verzint de speciale oorlogsmedia van de AKP steeds meer verhalen voor de Turkse samenleving die de guerrilla ‘kunnen geen acties meer ondernemen’ of ‘overmeesterd is’, ‘. Ze verkleden de mislukking als een schijnbaar succes.
Alle ogen zijn op de speciale minister van oorlog gericht die beweert dat hij de guerrilla tegen 20 november zal beëindigen en hoe hij zal spreken in het aangezicht van deze nederlaag. Maar dit mag niet vergeten worden: het Turkse leger zal zich niet onthouden van de afkeer richt zich daarom tegen burgers. Het is dus mogelijk dat het Turkse leger wraak neemt richting de Koerden door meer burgerslachtoffers te maken.
