Hoewel de verschillende milities van Erdogan die deel uitmaken van het “Syrische Nationale Leger” (SNA) elk een andere agenda hebben, heeft de Turkse staat zijn eigen ideeën over het gebruik van de milities. De Turkse staat is van plan de regio te demobiliseren en, wat Iskenderun (Hatay) betreft, eerst de regio te bezetten en te annexeren. Hij heeft tientallen verschillende Al-Qaida- en Moslim Broederschap-groepen samengebracht en gebruikt voor oorlogsmisdaden en als kanonnenvoer in Noord- en Oost-Syrië. De Turkse staat heeft echter ook speciale plannen voor elke groep.
Het concept van de “Turkmeense gordel”
De Turkse staat heeft strategische groepen aan de grens gestationeerd met groepen die beweren “Turkmeens” te zijn. Dit zijn de Sultan Murad Brigade, de Sultan Suleiman Shah Brigade, de Fatih Sultan Mehmet Brigade, de Muntassir Billah Brigade en de Samarkand Brigade. De groepen Arabieren worden daarentegen naar het front gestuurd om tegen de volkeren van Rojava te vechten en het Koerdische volk te verdrijven.
De Adana-overeenkomst – een worst case scenario
Al na het Adana-akkoord van 20 oktober 1998 tussen de Turkse staat en het Syrische regime begon de Turkse geheime dienst in deze groepen te investeren. Nu zijn deze groepen gestationeerd in een vijf kilometer brede strook langs de grens. Met de vestiging van deze groepen in het gebied moet een basis voor een permanente bezetting en annexatie worden gecreëerd.
Strategische plaatsen gaan naar ‘Turkmeens’ milities
De Turkse staat plaatst de ‘Turkmeense’ milities op plaatsen die van strategisch belang zijn, zoals grensovergangen en verkeersroutes. De andere groepen, voornamelijk bestaande uit Arabieren en buitenlanders, worden verder naar het zuiden gestuurd.
Na de bezetting voerde Turkije in Afrin een soortgelijk plan uit, waar leiders van de Sultan Murad brigade, waarmee Turkije de bezetting pleegde, één voor één werden gedood door Pro-Turkse milities. Op 10 maart 2018 werd de commandant van het 1e Korps, Lt. Kolonel Vail Musa en de officier die verantwoordelijk was voor de media van de Samarkand Brigade, Suheyl Kasım, op 11 maart 2018, de veldcommandant van Faylaq al-Sham, Bahri Sami Hayani, op 12 maart 2018, het raadslid van Jabhat al-Shamiya en Regional Ahrar al-Sham, Mohammed Abu-Abdul, evenals de FSA Major, Raid Muaz, de Lt. Kol. Nasr Hamadin en op 14 maart 2018 de commandant van Jabhar al-Shamiya, Ahmad Abu-Shafi, gedood.
Mensen uit Centraal-Azië en de Kaukasus vestigen zich aan de grens
De meerderheid van de leden van aangrenzende groepen komt uit Oezbekistan, Turkmenistan, Turkistan, Tadzjikistan of, zoals de Oeigoeren, uit Centraal-Azië of de Kaukasus. Ze werden vanuit deze regio’s naar Syrië gebracht en vestigden zich aan de grens. Deze groepen bevinden zich momenteel in Idlib, Jabal Akrad, Jabal Turkman, Bab al-Hawa grensovergang, Entarib en Cindirês, Raco, en de provindies Bilbilê en Şera in Afrin, evenals de Bab al-Salama grensovergang in Azaz. Nu gebruikt de Turkse staat ook deze groepen ten oosten van de Eufraat en is ze al begonnen zich te vestigen in het vijf kilometer lange grensgebied en Girê Spî en Serêkaniyê. De grenswachten van Girê Spî en Serêkaniyê zijn al overgedragen aan deze milities.
De samenstelling van de SNA
Het AKP-regime heeft de volgende terroristische groeperingen in het ‘Syrische nationale leger’ samengebracht:
1. Ahrar al-Sharqiya: Deze groep is een IS-splitsing die Deir ez-Zor verliet en naar Idlib ging. Ze kwam in de schijnwerpers door haar wreedheid, plundering, diefstal en verkrachting. Deze groep is dus verantwoordelijk voor misdaden zoals de marteling en moord op secretaris-generaal van de Toekomst Partij, Havrin Khalaf.
2. Jaish al-Mukha: Vóór Jaysh al-Tahrir, in 2017 gereorganiseerd als Jaysh al-Mukha. Deze groep, geleid door Mihemed Ahmed al-Sayad, opereerde in Aleppo, Latakia, Hama en Idlib. Samen met al-Nusra en Koerdische collaborateurs vermoordden ze in Til Aran en Til Hasil tientallen Koerdische burgers die als “apoisten” (Apo is de koosnaam voor PKK-leider Abdullah Ocalan) bestempeld werden. Deze groeperingen namen deel aan de bezetting van Afrin.
3. Suqhur al-Sham: deze groepering werd in 2011 opgericht door Ahmed Abu Isa en werkte lange tijd samen met al-Nusra, later trad ze toe tot Ahrar al-Sham. Het staat bekend om zijn jihadistische ideologie en bestaat grotendeels uit buitenlandse jihadisten. Ook zij maken deel uit van de bezettingsmacht van Efrîn (Afrin).
4. Failaq al-Sham: in 2014 bestond de militie uit 19 groepen. De groep onder leiding van Fadil Elah al-Haci nam deel aan de aanvallen op Şehba en Şêx Meqsûd. Deze groep, die ook in Efrîn is gevestigd, heeft goede relaties met de Turkse staat en is een van de belangrijkste structuren binnen de SNA.
5. Ahrar al-Sham: deze groep is een van de grootste van het SNA. Het werd opgericht in 2011 door Hasan Aboud. De groep, een afsplitsing van Al Qaida, is actief in vele delen van West-Syrië en heeft een veranderlijke relatie met Al-Nusra. Ze is momenteel actief in Idlib met al-Nusra / HTS. Ze maakt ook deel uit van de bezettingsmacht in Efrîn.
6. Hamza-divisie: deze groep, die voornamelijk in de landelijke gebieden van Dera, Aleppo en Damascus opereerden, begon te opereren in al-Bab naarmate de betrekkingen met de Turkse staat zich ontwikkelden. Onder leiding van voormalig IS-lid Seyf Abu-Bakr onderhoudt ze goede relaties met de Republiek Turkije en neemt ze deel aan de bezetting van Efrîn.
7. Liwa al-Fatih: deze groep, die eerder met verschillende groepen had gewerkt, kondigde in 2017 aan zich bij Jabhat al-Shamiya te hebben aangesloten.
8. Jaish al-Ahfad: Ze is een van de eerste groepen die lid werden van het ‘nationale leger’. Samen met Liwa Samarkand maakte ze aanvankelijk deel uit van Furqat al-Hamza. Deze groep onder leiding van Sheik Husen Geud nam ook deel aan de bezetting van Efrîn.
9. 23e divisie: Ze opereerden vroeger in Aleppo en Idlib. Bovenaan staat Sertip Hassan Radjub. De 23e divisie nam deel aan de operatie “Euphrates Shield” en de bezetting van Efrîn.
10. 9e divisie: Deze groepering, in 2014 georganiseerd als een speciale eenheid, maakte deel uit van de door het Pentagon gesteunde Hazim-beweging. Toen deze structuur van de Moslimbroederschap enige actie ondernam tegen Al-Nusra, werd het geliquideerd door de laatste. Vervolgens werd het gereorganiseerd door de Turkse staat. Ze sloot zich vanuit het Zuiden aan bij de bezetting van Efrîn.
11. Fevc al-Mustafa: Ali Necar Abu-Mejdo is het hoofd van deze groep in Marê. Ze staat bekend om haar nabijheid tot de Turkse staat. Het heeft herhaaldelijk anti-Koerdische en verklaringen afgegeven tegen de Syrische Democratische Krachten (SDF) en is met name actief in het bezette district Bilbilê in Efrîn.
12. Liwa al-Awwal Magavir: in 2013 trok deze groep die op het platteland van Homs en Damascus actief was, zich na een overeenkomst met het regime terug naar Idlib en nam deel aan de bezetting van Efrîn.
13. Firqa Mutassim: deze in Marê gevestigde groep ontving wapens en training uit de VS en wordt geleid door Khalil Hassan. Ze namen deel aan de bezetting van Efrîn.
14. Jabhat al-Shamiya: Deze groep werd opgericht in 2014 en maakte deel uit van de bezetting van Efrîn.
15. 5e Regiment: Het staat ook bekend als Fevc al-Khames en wordt geleid door Mistefa Kepso. Deze groep is actief in het noorden van Hama en Idlib en neemt deel aan de bezetting van Efrîn.
16. Liwa asl Shimal: De groep is opgericht door Faylaq al-Sham. Faylaq al-Sham bracht verschillende jihadistische facties samen. De groep is actief in de omgeving van Manbij, Jarablus en Şehba en maakt deel uit van de bezettingsmacht in Efrîn.
17. Rical el-Harb: een groep die rond Aleppo en Idlib opereert.
18. Liwa Sultan Osman: opgericht in 2017 door Rageb Osman, genaamd Abu Omar, en actief in Bilbilê in het bezette Efrîn.
19. Jaish al-Islam: opgericht in 2011 in Oost-Ghouta, was een van de grootste milities. De commandant van deze structuur was de salafistische Zahran Alloush. Deze groep, ondersteund door Saudi-Arabië, gebruikte chloorgas bij de aanvallen op Şêx Meqsûd. Nadat Zahran Alloush was vermoord, nam zijn broer Mohammed Alloush zijn plaats in. Deze groep nam deel aan de vergaderingen in Riyad en Astana, en na het verlaten van Ghouta, richtten ze samen met Faylaq al-Rahman in al-Bab en Efrîn, hun basissen op.
20. Festakin Kema Umirte: opgericht in Istanbul in 2012 met deelname van zeven groepen. De groep wordt ondersteund door Turkije, Qatar en Saoedi-Arabië.
21. Jaish al-Sharqiyya: Een van de kleine groepen. De leden komen uit de oostelijke regio’s van Syrië.
22. Suwar al-Jazeera: Shah Ahmad en Abu Zeyneb al-Hashimi zijn de leiders van deze groep. Het werd opgericht om te vechten tegen de Koerden in de regio Cizirê. Deze groep, gevestigd in Jarablus, nam deel aan de aanvallen op Manbij en namen deel aan de bezetting van Efrîn.
23. 51ste Brigade: opgericht in 2015 onder leiding van Haytham Dschamal Ifesi. Toen de groep lid werd van de SNA, werd Mohammed Deri groepsleider. De groep nam deel aan de vergaderingen in Genève en de bezetting van Efrîn.
24. Firqa Shimal: deze groep werd opgericht in 2012 in de stad Kefer Nubul in Idlib onder de naam Liwa Fursan al-Haq. De door de CIA gesteunde groep werd geleid door Faris al-Beyoush. In 2017 nam Abid Karim Yahya zijn plaats in. Hij werd gedood in Şêx Meqsûd.
25. Sultan Murad Brigade: de oprichting van deze groep dateert uit het jaar 1998 na de Adana-overeenkomst. De relaties van de leider Yusuf al-Seleh met de Turkse Veiligheidsdienst MIT gaan terug tot deze tijd. Fehim Isa was verantwoordelijk voor de regio en de Serviër Ahmed Osman voor de militaire actie. Het is de groep waarin de Turkse staat het meest investeert. De controle over grenzen en grensovergangen wordt aan deze groep overgelaten.
26. Sultan Suleiman Shah: deze groep, bestaande uit Turkmenen uit de Bab-regio, probeerde Koerdische banden op te bouwen in de Qibesin-regio. Dit project is echter niet geslaagd. Deze groep onder leiding van Abu Amsa nam deel aan de bezetting van Efrîn.
27. De Fatih Sultan Mehmet Brigade: deze groep werd in 2012 opgericht door de Turkse staat in de stad Khendura nabij Jarablus en verbleef lange tijd in Aleppo. Ze trad in 2015 toe tot de Sultan Murad Brigade en vertrok weer in 2016. Ze is actief in Jarablus, al-Rai en Azaz en maakt deel uit van de bezettingsmacht in Efrîn.
28. De Muntassir Billah Brigade: deze groep, eerst actief in Aleppo, is voornamelijk actief in al-Bab, al-Raî en Jarablus. Het wordt geleid door Firaz Basha en is direct ondergeschikt aan de Turkse geheime dienst. Ze neemt deel aan de bezetting van Efrîn.
29. Samarkand Brigade: deze groep werd in 2016 opgericht op het platteland van Aleppo en wordt ondersteund door de Turkse staat. Het bestaat uit mensen uit Centraal-Azië, vooral Uzbeken. Het werd opgericht om “tegen Koerden en het regime” te vechten en maakt deel uit van de bezettende macht in Efrîn.
