Sur in de schaduw van de geschiedenis: Vernietiging van cultureel erfgoed en uitwissen van identiteit

Het oude district Sur van Amed is een van de belangrijkste culturele erfgoedgebieden van de regio met zijn historische en culturele rijkdom die duizenden jaren teruggaat. Sur, dat veel historische structuren bevat die behoren tot de islam, het christendom en andere geloofsovertuigingen, heeft niet alleen grote waarde voor de regio, maar ook voor de hele wereld met zijn rijke culturele erfgoed. Sur werd op 4 juli 2015 door UNESCO toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst, een bevestiging van het historische en culturele belang van de regio dat op internationaal niveau wordt erkend. De gebeurtenissen van de afgelopen jaren in de wijk Sur laten echter zien dat dit unieke erfgoed van de regio in gevaar is.

Sloop van historische structuren en verslechtering van het sociale weefsel

Met zijn traditionele Amed-huizen, smalle stenen straatjes en nog steeds levende volkscultuur biedt Sur een mozaïek waar verschillende geloven en culturen vreedzaam samenleven. De Grote Moskee wordt vereerd als de vijfde Haram-i Sharif van de islamitische wereld, terwijl de Kerk van de Maagd Maria een van de belangrijke symbolen is van het Syrisch-orthodoxe geloof. De botsingen die zich in 2015 en 2016 in Sur voordeden als gevolg van de eis voor een autonoom bestuur, de oorlogsreactie van de staat en de daaropvolgende noodtoestand, ontwikkelden zich echter als een proces dat erop gericht was dit rijke erfgoed in grote mate te vernietigen en te beschadigen.

Na de noodtoestand werden de historische structuren van Amed en de mensen die in Suriçi woonden met geweld verdreven. Volgens een eerder door de TMMOB Amed Branch opgesteld rapport over deze periode, versnelde het sloopproces in Sur onmiddellijk na het opheffen van de noodtoestand.

Na de aankondiging van het Turkse ministerie van Binnenlandse Zaken op 9 maart 2016 dat de operaties in Sur waren beëindigd, toonden satellietbeelden op 10 mei 2016 aan dat het sloopproces in Suriçi was versneld. Op 16 augustus doken nieuwe satellietbeelden op die aangaven dat de sloop zich verder had uitgebreid.

Op 11 juli 2017 werden de gebieden waar de bouwwerken stonden geïdentificeerd aan de hand van satellietbeelden. Het TMMOB-rapport gaf aan dat het aantal geregistreerde bouwwerken dat werd gesloopt 47 bedroeg, terwijl 247 bouwwerken die het waard waren om te worden geregistreerd, werden gesloopt. Tijdens dit proces werden ook belangrijke bouwwerken zoals de Armeense katholieke kerk, het huis van Mehmet Uzun, de basisschool Cumhuriyet en het graf van Zincirkıran geheel of gedeeltelijk gesloopt. Deze vernielingen zijn niet alleen een fysiek verlies, maar ook een indicatie van het uitwissen van het culturele en historische geheugen van de regio.

De omvang van de vernietiging

Voor de sloop van de structuren binnen de muren werden de autoriteiten van de Raad voor Cultuurbescherming overgeheveld naar het Directoraat Milieu en Urbanisatie. Deze verandering leidde tot een willekeurige sloop zonder overleg met UNESCO. Bovendien werd vastgesteld dat de historische stenen die in de regio werden gewonnen op een georganiseerde manier werden verkocht en dat speciale stenen van sommige geregistreerde structuren werden gebruikt in verschillende structuren.

De verkoop van stenen resulteerde in het verzamelen van stenen in bepaalde gebieden en het verkrijgen van aanzienlijke winst. Als gevolg van de medeplichtigheid van staatsambtenaren werden veel historische stenen en artefacten vernietigd. De gestolen stenen doken later op verschillende plaatsen in de stad op. Hoewel de intense houding van de stadsdynamiek in Amed sommige vernielingen tegenhield, ging de vernietiging van de herinnering aan het verleden gewoon door. Deze situatie, die met bewijzen werd onthuld door de TMMOB Amed Branch, werd geaccepteerd door staatsinstellingen.

Bouw van nieuwe gebouwen met gevangenisarchitectuur

Na de sloop in Sur werd een bestemmingsplanbeleid aangenomen dat de culturele identiteit van de regio volledig negeerde. Wat vooral opvalt, is dat de architectuur van de nieuwe structuren die na de vernietiging van het historische weefsel werden gebouwd, is ontworpen in een stijl die doet denken aan de Diyarbakır Type E gevangenis. Deze gevangenisarchitectuur is volledig in strijd met de oorspronkelijke structuur en geschiedenis van Sur en vernietigt niet alleen het culturele en sociale weefsel van de regio, maar slaat ook diepe wonden in het geheugen van de lokale bevolking als een vorm van straf.

De waarschuwingen van UNESCO en de reactie van Turkije

UNESCO waarschuwde Turkije voor de sloop en nieuwbouw in Amed Sur tijdens haar 45e uitgebreide zitting in Riyad, de hoofdstad van Saoedi-Arabië, in 2023.

De UNESCO-sessie verklaarde dat de sloop van geregistreerde structuren, archeologische opgravingen, de verhuizing van de mensen en de ontwrichting van het sociale weefsel, waardoor landbouwactiviteiten in Hevsel Gardens onmogelijk werden, het verlies van uitstekende universele waarden veroorzaakten.

UNESCO benadrukte dat, in overeenstemming met artikel 172 van de Werelderfgoedconventie, elke ingreep die van invloed zou kunnen zijn op de uitzonderlijke universele waarde van het gebied vooraf aan UNESCO moet worden gemeld. Het verzuim van Turkije om UNESCO te informeren over de sloop- en bouwwerkzaamheden in de bufferzone heeft geleid tot ernstige kritiek in de internationale arena. Daarnaast heeft UNESCO Turkije opgeroepen om deze projecten onmiddellijk te stoppen, maar ondanks deze oproep wordt er nog steeds onvoldoende concreet gewerkt.

Aanvallen op de culturele identiteit van Sur

De rivier de Tigris, de Hevsel-tuinen en de structuren binnen Sur vallen op als gebieden die elkaar beïnvloeden en ook afzonderlijke problemen bevatten. Terwijl illegale zandputten en andere vernielingen in de Tigris het ecologisch evenwicht van de regio verstoren, worden de superieure universele waarden in de Hevsel Tuinen ook negatief beïnvloed door deze vernielingen.

Nieuwe structuren die in Sur worden gebouwd en die niet passen bij de culturele identiteit en architectuur van de stad, brengen het gevaar met zich mee dat de sociaal-culturele structuur van de regio verandert. Deze verandering leidt ook tot een verslechtering van de straatstructuur en de buurtcultuur. Als gevolg van de evacuatie van zes buurten is landbouw in Hevsel onmogelijk geworden, terwijl ecologische vernietiging en landbezetting dit proces verdiepen.

Assimilatiebeleid en het uitwissen van de Koerdische identiteit

De vernietiging in Amed Sur wordt niet alleen beschouwd als fysieke vernietiging, maar ook als een systematische aanval op de culturele identiteit van de regio. Dit proces kan ook gelezen worden als het systematisch uitwissen van de Koerdische identiteit en cultuur. Dit beleid, uitgevoerd door usurperende overheden, is er ook op gericht om het historische en culturele weefsel van de regio te vernietigen. Het uitwissen van kunst, cultuur en lokale identiteit ontwikkelt zich als onderdeel van het assimilatiebeleid van de regio.

In deze context blijven de bouwwerkzaamheden die Turkije uitvoert in Sur en het beleid dat de culturele identiteit van de regio vernietigt, ondanks de waarschuwingen van UNESCO, de aandacht trekken van de internationale gemeenschap. Terwijl het Sur-district van Amed, als een gebied dat de sporen draagt van beschavingen die duizenden jaren overspannen, niet alleen het behoud van zijn fysieke structuren vereist, maar ook van zijn culturele en historische geheugen, is het huidige Turkse beleid erop gericht om de historische identiteit van de regio uit te wissen in plaats van deze waarden te beschermen.

De dynamiek van de stad Amed toont aan dat Turkije ernstige problemen heeft in het beheer van het cultureel erfgoed met betrekking tot dit proces dat in Sur werd ervaren en dat de internationale gemeenschap deze kwestie nauwlettender zou moeten volgen. Het toont aan dat UNESCO en andere internationale organisaties meer doeltreffende maatregelen moeten nemen tegen dit destructieve beleid van Turkije en dat er meer inspanningen moeten worden geleverd om de bescherming van de historische en culturele rijkdommen van de regio te verzekeren. Anders kan de culturele en religieuze rijkdom die al eeuwenlang in Amed Sur bestaat, onherroepelijk vernietigd worden.

Bron: ANF