- Noord-Koerdistan
Het stadsbestuur van Wan (Tr. Van) heeft een symposium georganiseerd over gemeentelijke planning voor de komende jaren. De deelnemers aan de werkconferentie, waaronder vrouwelijke burgemeesters, afgevaardigden van de DEM-partij, activisten van de Vrije Vrouwenbeweging (TJA) en advocaten van de vereniging ÖHD, richtten zich op stadsplanning en bestuur vanuit een vrouwenperspectief.
De co-burgemeester van de provinciehoofdstad Wan, Neslihan Şedal, opende het symposium met een toespraak waarin ze uitlegde dat de toekomst van een stad, een land of de wereld niet gepland kan worden zonder vrouwen. “Daarom hebben we duaal leiderschap geïntroduceerd in de lokale overheid en alle andere organen,” zei de DEM politica.
Refika Sönmez, voorzitter van de afdeling Vrouwenbeleid van de gemeente Wan, benadrukte in haar toespraak dat ongelijkheid tussen mannen en vrouwen in alle aspecten van het leven voorkomt: “Daarom moet het uitbannen van ongelijkheid tussen mannen en vrouwen prioriteit krijgen bij stadsplanning, gemeentelijk beleid en met betrekking tot alle diensten. Hoewel 50 procent van de mensheid vrouw is, zijn ze ondervertegenwoordigd en is hun aandeel in de beroepsbevolking vrij laag. De deelname van vrouwen aan het stadsbestuur, hun actieve betrokkenheid bij de herstructurering van de stad en het creëren van sociale ruimten zijn uiterst belangrijk om gelijkheid te waarborgen.”
Sönmez benadrukte het belang van deelname van vrouwen aan strategische planning: “Het is essentieel dat het vrouwenbeleid van onze gemeente, de visie erachter en de algemene openbare diensten voor vrouwen op de juiste manier worden geïmplementeerd. In dit opzicht moeten we de strategische planning afstemmen op de lokale behoeften. Om een voorbeeldgemeente op te bouwen is het bovendien belangrijk dat alle processen transparant zijn. Alle vrouwen moeten via democratische participatie betrokken worden bij het strategische vijfjarenplan. Het moet duidelijk zijn dat strategische planning een langetermijnaanpak vereist en een mentaliteitsverandering bij individuen en instellingen.”
“Het gaat om institutionalisering en socialisering”
DEM-vertegenwoordiger Sümeyye Boz nam vervolgens het woord en legde uit: “Als Koerdische vrouwenbeweging zijn we al 25 jaar vertegenwoordigd in lokale besturen en hebben we ervaring opgedaan. De Koerdische vrouwenbeweging is geen beweging die enkel bestaat in propaganda of omwille van haar positie. Het is een structuur die zich wil institutionaliseren en socialiseren. In die zin zijn de lokale besturen precies de juiste plaats om deze socialisatie te bereiken.”
Sümeyye Boz benadrukte het belang van vrouwenemancipatie, ecologie en democratie. Dit paradigma moet op alle gebieden van de samenleving worden gerealiseerd. De vrouwenstrijd was in dit opzicht doorslaggevend en daarom werden vrouwen ook onderworpen aan speciale repressie: “Vrouwenwerk was het eerste doelwit van de gedwongen bestuurders. Veel instellingen werden door de dwangadministrateurs opgeheven. De vernietiging door het gedwongen bestuur heeft alle steden disfunctioneel gemaakt. Met onze strategische plannen zal de macht van vrouwen groeien.”
“Geen democratie zonder vrouwen”
De volgende spreker was de Koerdische politica Sebahat Tuncel, die in mei werd vrijgelaten na jaren gevangenisstraf. Ze legde uit: “Het is heel belangrijk dat vrouwen vandaag de dag moed hebben en opkomen voor hun eigen bestaan. Dat maakt ons trots. We worden geconfronteerd met een patriarchaal kapitalistisch systeem, maar we hebben ook ons eigen systeem dat opkomt voor vrouwenemancipatie, democratie en ecologie. Het patriarchale systeem heeft eerst de arbeid van vrouwen gedevalueerd. Vijfduizend jaar lang heeft het patriarchale systeem alle door vrouwen gecreëerde waarden met voeten getreden. De eerste breuk tussen de seksen vond plaats toen vrouwen hun sociale rollen werden ontnomen en thuis werden opgesloten. Regeren is een kunst. Politiek is een kunst. Als je het goed doet, leid je de samenleving naar een goede plek, als je het slecht doet, word je een despoot. Waarom verwerpen wij vrouwen de patriarchale stijl, de hiërarchische, dominante, gewelddadige benadering? Omdat vrouwen kiezen voor een vorm waarin we bijdragen aan zelfbestuur door middel van onderhandeling, dialoog en participatie.”
Bron: ANF