- Noord-Koerdistan
De eerste conferentie van Koerdische vrouwelijke parlementsleden, die op 28 en 29 mei werd georganiseerd door de Vrije Vrouwenbeweging (TJA) in het Çand Amed Congrescentrum in Amed (Tr. Diyarbakır), werd donderdagavond afgesloten met de openbare lezing van de slotverklaring. De conferentie eindigde met de aankondiging van een historisch besluit: de vorming van netwerken van eenheid en organisatie op meerdere niveaus.
Nadat verschillende panels op de eerste dag de verschillende en verenigende ervaringen van vrouwen en het belang en de vorming van Koerdische eenheid hadden besproken, was vandaag nog interactiever. Concrete problemen, voorstellen en oplossingen werden besproken in vier verschillende workshops.
Vrouwen uit alle vier hoeken van Koerdistan en uit de diaspora namen deel aan de conferentie. Vanwege de repressie door de staat, die de bewegingsvrijheid beperkt, hadden de deelnemers ook de mogelijkheid om de conferentie online bij te wonen. Aan het begin werd er ook op gewezen dat veel vrouwelijke parlementariërs gevangen zitten als gevolg van staatsrepressie en daarom de conferentie niet fysiek, maar in de geest konden bijwonen.
De slotverklaring
Na de workshopfase las DEM-afgevaardigde Semra Çağlar Gökalp de gezamenlijke slotverklaring voor. Aan het begin wordt de lange geschiedenis van onderdrukking van het Koerdische volk aan de orde gesteld, waarbij vooral wordt benadrukt dat deze oorlog “wordt gevoerd als genocide tegen Koerdische vrouwen”. Het slotdocument vervolgt: “Als vrouwen die nooit een stap terug hebben gezet in de strijd voor onze taal, cultuur en identiteit, hebben we het hele Midden-Oosten en de wereld ons verzet laten zien als een manier om een nieuw leven op te bouwen.
De eenheid van de Koerdische vrouwen
De strijd van de vrouwen van Bakur (Noord Koerdistan) is een model geworden voor een nieuw leven in Rojava (West Koerdistan). Terwijl de vrouwenopstand tegen de moordpartijen in Başûr (Zuid-Koerdistan) groeit, is de vrouwenorganisatie in Şengal een antwoord geworden op de moorden op vrouwen. Via Jina Amini heeft de Koerdische vrouwenslogan “Jin, Jiyan, Azadî” (Vrouw, Leven, Vrijheid) vanuit Rojhilat (Oost-Koerdistan) vrouwen over de hele wereld bereikt.
Anders dan in de vorige eeuw breiden Koerdische vrouwen vandaag de dag de stappen en manieren uit om hun vrijheid op te bouwen met modellen van vrouwenverdediging. Van Mina Qazi tot Leyla Qasım, van Sakine Cansız tot Hevrîn Xelef… Door hen laat de geschiedenis van vrouwenopstand en vrijheid in vier delen (van Koerdistan) de hele wereld zien dat we beginnen om van de 21e eeuw een renaissance-eeuw voor vrouwen te maken.”
Betekenis van de conferentie
Hieronder wordt de historische betekenis van deze eerste conferentie van Koerdische vrouwelijke parlementariërs benadrukt tegen de achtergrond van de huidige veranderingsprocessen in Koerdistan en het Midden-Oosten als geheel. “De herinneringen en ervaringen van Koerdische vrouwen die vermoord, gevangengezet en in ballingschap gedreven zijn, vormen de geschiedenis van de strijd van Koerdische vrouwen tegen racisme, religieus fundamentalisme en seksisme in deze regio. Deze conferentie was ook een demonstratie van onze vastberadenheid en eenheid om aan onze gezamenlijke toekomst te bouwen.”
Tijdens de conferentie bespraken Koerdische vrouwen manieren om verandering te brengen in de democratische politiek en om de dominantie van mannen daarin te veranderen. Tijdens de discussies sloegen het autonome samenzijn en de gedeelde ervaringen bruggen tussen de deelneemsters.
Solidariteit onder vrouwelijke parlementariërs voor succesvolle politiek
De rol van vrouwen in de verschillende parlementen is van cruciaal belang tegenover de patriarchale politiek en levensomstandigheden. De slotverklaring maakt dit duidelijk: “De strijd van vrouwen in het parlement tegen het geweld van de mannelijke staat en de politiek van vrouwenmoord speelt een hoofdrol in de verdediging van het leven van vrouwen. Het is belangrijk dat Koerdische vrouwen zich verenigen tegen seksistische en discriminerende wetten en voor elkaar opkomen in de parlementaire organen waarin ze vertegenwoordigd zijn.
We zullen elkaar verdedigen en herinneren in het aangezicht van aanvallen zoals wetten op vroegtijdige huwelijken, polygamie, seksueel geweld, politieke genocide tegen vrouwen, gedwongen ontvoering van Yezidi vrouwen en vrouwelijke genitale verminking. We zullen ons organiseren om onze verworvenheden te verdedigen en verder uit te bouwen, waaronder de Istanbul Conventie, CEDAW, de documenten van de Rojava Vrouwenrevolutie, VN Resolutie 1325, het principe van co-voorzitterschap en gelijke vertegenwoordiging.”
De impact van de eenheid van vrouwen
Verder wordt ook het belang uitgelegd van Koerdische vrouwen, en specifiek Koerdische vrouwelijke parlementsleden, in de uitvoering van Abdullah Öcalan’s “Oproep voor Vrede en een Democratische Samenleving” op 27 februari. Als er eenheid is tussen Koerdische vrouwen in “woord, daad en strijd”, zal dit niet alleen een impact hebben op het Koerdische volk als geheel, maar zal dit ook de “levensvatbaarheid van een democratische samenleving” in de vier delen van Koerdistan garanderen.
De vrouwen verklaren ook in hun gezamenlijke verklaring dat hun strijd intersectioneel is en verschillende klassen-, identiteits-, religieuze en ecologische strijd verenigt. Daarom speelt de vertegenwoordiging van vrouwen in de politiek ook een sleutelrol in het bevorderen van begrip en vrede tussen al deze groepen.
Eenheid en organisatorische netwerken op verschillende niveaus
De deelnemers aan de conferentie sluiten af met een verstrekkende resolutie en zijn ervan overtuigd: “[We kunnen] de vrijheid en gelijkheid van vrouwen veiligstellen door onze krachten te bundelen in de strijd tegen alle vormen van oorlog die wordt gevoerd door het wereldwijde kapitalistische systeem en door mannen gedomineerde regimes die reactionaire, seksistische en gewelddadige praktijken proberen te legitimeren.
Net zoals de mannelijke dominantie vrouwen op een allesomvattende en uniforme manier aanvalt, kunnen wij vrouwen dit systeem verslaan door middel van een vrouwenstrijd en -organisatie die fragmentatie en verdeeldheid overwint. Onze conferentie zal haar werk voortzetten door een historisch besluit te nemen om de eenheid en organisatorische netwerken van Koerdische vrouwelijke parlementariërs op lokaal, regionaal en mondiaal niveau tot stand te brengen.”
Na het voorlezen van de slotverklaring zongen de vrouwen “Jin, Jiyan, Azadî”.
Bron: ANF