Na de genocide van IS tegen het Yazidi-volk in Shengal, werd het Şehîd-Nazê-kamp gebouwd aan de voet van de bergen. De mensen in het kamp leven al meer dan zes jaar in moeilijke omstandigheden.
Het Şehîd-Nazê-kamp ligt aan de voet van het Şengal-gebergte. De tenten zijn opgezet na de genocide door de islamitische terreurorganisatie IS op 3 augustus 2014. De mensen in het kamp leven al meer dan zes jaar in moeilijke omstandigheden. Drie bewoners van het kamp hebben hierover gesproken met ANF Nieuwsagentschap:
Faris Şengalî zegt dat ze aanvankelijk naar Şêladizê waren gevlucht. Hij bedankt de mensen uit Şêladizê voor de steun die ze destijds gaven. “Ze hebben hem enorm geholpen. Dat zullen we nooit in ons leven vergeten. We keerden daarna toch terug naar Shengal omdat het het huis van onze voorouders is. Onze huizen zijn verwoest, dus we moeten in tenten leven. U kunt het zelf zien, we leven onder zeer moeilijke omstandigheden. Niemand geeft om onze basisbenodigdheden. De regering van Zuid-Koerdistan heeft niets voor ons gedaan. Ze beweert ons te beschermen en te helpen, maar zie hier de situatie. Er zijn kinderen en ouderen onder ons. De winter is hier erg zwaar. Wij hebben hulp nodig. De bevolking van Shengal staat momenteel onder grote druk. We mogen geen rustig leven leiden. Rust betekent voor ons autonoom en veilig kunnen leven”, aldus Şengalî.
Salih Bedel zegt ook dat het leven de afgelopen jaren erg moeilijk is geweest. “Soms komen maatschappelijke organisaties onze naam opschrijven. Behalve de tenten kregen we echter geen ondersteuning. Al deze organisaties doen alleen maar alsof. We blijven nog steeds overeind omdat we in ieder geval met onze mensen op onze eigen grond leven”, legt hij uit. Hij roept de mensen die nog in kampen buiten Shengal leven op om terug te keren: “De leefomstandigheden hier zijn moeilijk, maar we zijn hier tenminste thuis. In de andere kampen is de situatie nog erger dan hier. Hier wonen we in ieder geval zelfstandig met onze kinderen.”
Kutu Reşo leeft van veeteelt. Hij zegt dat basisbenodigdheden niet gegarandeerd zijn. “De Iraakse regering moet ervoor zorgen, Bagdad is ervoor verantwoordelijk”, zegt hij. Ondanks alle moeilijkheden benadrukt Reşo dat hij zijn huis niet zal verlaten.
