- Duitsland
Met “Şeva Hunerê” – de “avond van de kunst” – hebben de vriendschapsvereniging Marburg–Kurdistan, de studentengroep Xwendekarên Marburg en het jongereninitiatief Ciwanên Marburg-Gießen een indrukwekkende culturele avond georganiseerd. Het evenement combineerde muziek, politieke toespraken en gemeenschappelijke rituelen en werd een ontroerende uitdrukking van de Koerdische identiteit en herinnering in ballingschap.
De avond begon met een minuut stilte voor de gevallen strijders van Koerdistan. Een stil, waardig moment dat verdriet, trots en verbondenheid uitdrukte. In de daaropvolgende welkomsttoespraken herinnerden de organisatoren aan het belang van taal, cultuur en verbondenheid – ook ver van huis. Ze riepen op om de eigen wortels niet te vergeten en het culturele erfgoed levend te houden.
De burgemeester van Marburg, Dr. Thomas Spies (SPD), die het beschermheerschap op zich nam, zette een bijzonder teken. In zijn toespraak prees hij de Koerdische gemeenschap als een belangrijk onderdeel van het culturele leven van de stad en benadrukte hij het belang van respect, diversiteit en solidair samenleven. Ook Dominik Osman, vertegenwoordiger van de partij Die Linke, sprak de gasten toe en plaatste het evenement in een bredere context: als teken van gezamenlijke inzet voor gerechtigheid, vrede en culturele zelfbeschikking.
De muzikale omlijsting van “Şeva Hunerê” werd verzorgd door bekende Koerdische artiesten. Fatoş Erekli, Hozan Comert en Koma Hezex zorgden met hun liederen voor emotionele hoogtepunten – met teksten over liefde, vaderland, verlies en verzet. Hun stemmen vulden de zaal, brachten herinneringen tot leven en creëerden een gevoel van gemeenschap in het hier en nu.
De avond werd afgesloten met het gezamenlijk zingen van het lied “Cerxa Sorê” – een moment dat velen in het publiek diep raakte. De verenigde stemmen werden een geluid van hoop dat verder reikte dan de ruimte: een symbool voor een levendige samenhorigheid, voor herinnering en toekomst. Zo eindigde “Şeva Hunerê” als een teken: dat culturele identiteit ook in ballingschap tot uiting komt, dat herinneringen verbinden en dat kunst een brug kan slaan – tussen generaties, talen en levensrealiteiten.
Bron: ANF