- Rojava/Noord- en Oost-Syrië
Şêrin Hesen, woordvoerster van de Vrouwenvergadering van de Democratische Samenlevingsbeweging (TEV-DEM), sprak met ANF Nieuwsagentschap ter gelegenheid van 25 november, de Internationale Dag voor de uitbanning van geweld tegen vrouwen.
Hesen reflecteerde op de betekenis en vormen van geweld en de impact ervan op de samenleving en benadrukte dat de strijd van vrouwen een beslissende rol speelt bij het opbouwen van een vrije en bevrijde samenleving.
Geweld is een instrument van overheersing en uitbuiting
Şêrin Hesen beschreef geweld als “een methode die wordt gebruikt door degenen die willen heersen, hun wil opleggen en hun eigen belangen vooropstellen, terwijl ze afhankelijkheid creëren”, en zei dat geweld zich uitbreidt door zich boven menselijke arbeid en menselijke wil te plaatsen.
Hesen benadrukte dat geweld niet beperkt blijft tot lichamelijk letsel en wees op de verschillende vormen ervan. Ze zei: “Er is fysiek geweld, slaan, doden. Een andere vorm is verbaal geweld, waarbij iemand wordt gekleineerd, emotioneel wordt uitgeput en zijn of haar zelfbeeld wordt aangetast. En dan is er nog geweld dat geworteld is in discriminatie, meestal gepleegd door dominante systemen. Zij creëren verdeeldheid en vijandigheid tussen gemeenschappen, waardoor de samenleving wordt verscheurd en zij hun macht op die versnippering kunnen bouwen.”
Geweld tegen vrouwen wordt gebruikt om de samenleving haar wil te ontnemen
Şêrin Hesen benadrukte dat geweld niet beperkt blijft tot vrouwen, maar opzettelijk wordt gekanaliseerd via het lichaam en de arbeid van vrouwen om de samenleving als geheel te verzwakken. Ze zei dat geweld tegen vrouwen de samenleving machteloos maakt en haar haar wil ontneemt, en voegde eraan toe dat dit ook geweld tegen de natuur omvat. Hesen wees op Afrin (Efrîn) als een van de duidelijkste voorbeelden: “De vernietiging van historische locaties en de aanvallen op de natuur in Afrin, waaronder het kappen van olijfbomen, zijn niet alleen ecologische verwoesting. Het zijn aanvallen op de herinneringen, geschiedenis, cultuur en taal van mensen. De demografische veranderingen die in Afrin worden opgelegd, zijn een poging om zowel het bestaan van de inheemse bevolking als de structuur van het land zelf te veranderen.”
Hesen reflecteerde op de relatie tussen vrouwen en de samenleving en zei dat vrouwen door de geschiedenis heen opzettelijk uit sociale structuren zijn verdrongen: “Als je een samenleving wilt begrijpen, kijk dan naar de vrouwen die daarin zijn opgegroeid. Elke vrouw weerspiegelt het ontwikkelingsniveau van die samenleving. Duizenden jaren lang hebben dominante patriarchale systemen vrouwen onderdrukt en hen vervreemd van kennis en productie.”
Hesen vervolgde: “Wanneer een samenleving onderworpen moet worden, zijn vrouwen het eerste doelwit, zowel mentaal als fysiek. Een bewuste en georganiseerde vrouw wordt gevreesd. Daarom is door de geschiedenis heen elke vorm van politieke controle uitgeoefend op vrouwen.”
Şêrin Hesen reflecteerde op de geschiedenis van 25 november en herinnerde zich hoe het verzet van de Mirabal-zussen een universeel symbool werd. Hesen zei: “25 november vindt zijn oorsprong in de strijd van de Mirabal-zussen. Het waren hoogopgeleide, politiek actieve vrouwen. De machthebbers wilden hun waarden schenden, maar zij verzetten zich daartegen en werden daarvoor op brute wijze vermoord. Jaren later werd deze datum erkend en sindsdien is het een wereldwijd symbool geworden van de strijd tegen geweld tegen vrouwen. Deze geest vond ook weerklank in Koerdistan. Verzetsfiguren als Leyla Qasim en Rindexan zetten dezelfde traditie voort.”
Hesen merkte op dat de samenleving nog steeds met diepgaande structurele problemen kampt, maar dat er een belangrijk transformatieproces gaande is dankzij het leiderschap van vrouwen. Hij zei: “Onze sociale problemen zijn nog niet volledig opgelost, maar de strijd tegen geweld wordt op het hoogste niveau gevoerd.”
Ze onderstreepte ook het belang van solidariteit onder vrouwen: “Als er geweld is in de samenleving, is dat geweld tegen iedereen. De manier om dit aan te pakken is door de eenheid onder vrouwen in Koerdistan en over de hele wereld te versterken. Door solidariteit onder vrouwen kunnen we ons eigen systeem opbouwen, een systeem dat rechtvaardig, ecologisch en gelijkwaardig is.”
Bron: ANF