Ondanks het staakt-het-vuren gaan de aanvallen op de autonome gebieden, gericht op de uitbreiding van de Turkse bezettingszone in Noord- en Oost-Syrië, onverminderd door. Met name het kleine stadje Ain Issa aan de internationale weg M4, die als een reddingslijn door Noord-Syrië loopt, en de grotendeels christelijke stad Til Temir (Tell Tamer, Koerdisch: Girê Xurma), ongeveer 40 kilometer ten noorden van Hesekê, liggen al weken in het centrum. de aanvallen van het Turkse leger en zijn gevolmachtigde troepen van het zogenaamde “Syrische Nationale Leger” (SNA).
De overeenkomst die eerder deze week tussen de Syrische Democratische Krachten (SDF) met Rusland en het regime in Damascus is bereikt om observatieposten in Ain Issa op te zetten om de Turkse agressie en schendingen van de in het najaar van 2019 overeengekomen overeenkomst te volgen, heeft nog niet geleid tot een afname van de aanvallen. De bombardementen van Turkse artillerie en pogingen van infiltratietroepen onder leiding van ervaren veteranen van de jihadistische militie “Islamitische Staat” (IS) om de verdedigingslinies te doorbreken en op te rukken naar het stadscentrum van Ain Issa en Til Temir worden voortgezet.
Zaterdagavond werden er aanvallen gemeld vanuit Ain Issa en de Syrische Militaire Raad (MFS) meldde zondag dat het een poging tot infiltratie in het dorp Umm al-Keyf had afgewend op basis van legitieme zelfverdediging. Volgens de MFS kwamen de aanvallen op Til Temir tegen de achtergrond van het falen van Rusland als de garantie van het regime om het staakt-het-vuren in de regio af te dwingen en het onvermogen van de Syrische regeringstroepen om op de aanvallen te reageren.
De SDF-commandant Ziyad Halab, gestationeerd in Ain Issa, beschuldigt Rusland ervan opzettelijk de verplichtingen die voortvloeien uit de overeenkomst niet na te komen. Anders zou men nauwelijks kunnen verklaren waarom noch de troepen van het regime, noch de Russische soldaten tot dusver “geen enkel schot” hebben gelost toen ze Turkije en zijn bondgenoten aanvielen. “De aanslagen zijn tenslotte niet nieuw, ze zijn pas sinds kort geïntensiveerd. Turkije profiteert van het machtsvacuüm na de terugtrekking van de Amerikaanse troepen in het najaar van 2019. Het Sochi-akkoord over het staakt-het-vuren heeft deze situatie ook niet veranderd”, aldus de SDF-commandant.
Met betrekking tot de oprichting van observatieposten in Ain Issa legt Ziyad Halab uit dat het geen kwestie is van een nieuwe overeenkomst, zoals sommige media hebben gesuggereerd, maar van toepassing van de Sochi-overeenkomst over Noord-Syrië. “We staan in ieder geval klaar om gepast te reageren op de aanvallen op onze regio’s. Onze Strijders hebben dat de laatste tijd maar al te vaak kunnen bewijzen”, zegt Halab. Hij was ervan overtuigd dat de verdrijving van de binnenvallende troepen en de bevrijding van de bezette gebieden slechts een kwestie van tijd was. “Ik ben er vast van overtuigd dat volgend jaar het begin zal zijn van een nieuwe revolutie.”
Het strategische belang van Ain Issa
Ain Issa is een van de belangrijkste centra in de Eufraatregio en ligt aan de weg die Hesekê en Aleppo verbindt. De stad is van strategisch belang omdat de M4-transportroute als een levensader door Noord-Syrië loopt. Turkije en zijn bondgenoten wilden al lang toetreden tot de regio in de illegale bezettingszone. Het veroveren van het gebied zou voor Turkije de weg vrijmaken naar Raqqa, en Kobanê zou worden afgesneden van de resterende autonome gebieden in het noordoosten van Syrië.
Rusland heeft nog niet publiekelijk gereageerd
In oktober 2019, in de nasleep van de Turkse invasie in Noord-Syrië, tekenden Poetin en Erdogan een overeenkomst die voor een staakt-het-vuren voorzag in de terugtrekking van de SDF, 32 kilometer van het grensgebied naar het binnenland. De SDF voldeed aan hun voorwaarden, maar de Turkse aanvallen hielden nooit op. Eenheden van de bezettingstroepen zijn gestationeerd langs de grens tussen de bezette Girê Spî en het noorden van Ain Issa. Tegenover hen staan troepen van het Syrische regime, dat ook deel uitmaakt van de overeenkomst. In het grotere gebied van Ain Issa zijn er eenheden van de SDF en de Asayîş-veiligheidstroepen, evenals Russische troepen. Een van de Russische bases ligt midden in de stad.
Rusland heeft tot op heden niet publiekelijk gereageerd op de Turkse aanslagen en weegt kennelijk nog steeds af in hoeverre er winst mee gemaakt kan worden. De SDF en Rusland hebben verschillende keren onderhandeld over hoe de aanslagen kunnen worden gestopt. Rusland zou tijdens de gesprekken hebben voorgesteld het gebied over te laten aan het Syrische regime. Dat werd afgewezen door de SDF.
