De Zweeds-Iraanse arts Abbas Mansouran, die ruime ervaring heeft met chemische wapens, werkt als vrijwilliger in Rojava. Hij heeft een rapport geschreven waarin de gevallen van het gebruik van chemische wapens door het Turkse leger in Rojava worden beschreven: “Als verantwoordelijke en oprichter van het Universitair Ziekenhuis van Shiraz, heb ik gebruik gemaakt van mijn ervaringen in de oorlog tussen Iran en Irak in de jaren tachtig en geconstateerd dat veel patiënten abnormale ernstige brandwonden vertonen. De brandwonden die ik in Rojava heb behandeld, zijn qua vorm en uiterlijk heel anders dan normale brandwonden. Ze laten duidelijk zien dat chemische wapens zijn gebruikt. Ik moet erop wijzen dat er witte fosfor en andere onbekende chemicaliën in Rojava zijn gebruikt.
Alleen fosfor kan dergelijke brandwonden veroorzaken
Honderden zwaargewonden, voornamelijk kinderen en andere burgers uit Serêkaniyê, Girê Spî en de dorpen rondom de steden, werden onderzocht als gevolg van de aanslagen. In totaal kwamen 30 slachtoffers met abnormale brandwonden naar het ziekenhuis van Hesekê. Ze hadden brandwonden op het gezicht, de oren en andere delen van het lichaam. Deze brandwonden kunnen alleen worden veroorzaakt door brandstoffen zoals witte fosfor. In mijn ervaring hebben de Turkse strijdkrachten chemische wapens hebben gebruikt in gebieden die voornamelijk worden bewoond door burgers.”
Witte fosfor doordringt kleding en brandt in het lichaam tot aan de botten, waardoor ernstige, vaak fatale brandwonden ontstaan. Fosfor blijft ook branden wanneer het hele lichaam is gereinigd na blootstelling aan zuurstof. Fosforrook beschadigt het hart, de lever en de nieren. Bij inademing veroorzaakt het dodelijke verwondingen van de luchtwegen.
De volgende verklaringen werden afgelegd:
“De slachtoffers waren voornamelijk burgers. Ze verklaarden allemaal dat ze het slachtoffer waren geworden van bewapende drones die op verschillende plaatsen en op verschillende tijdstippen munitie afwierpen. Veel van de gewonden melden ook twee aanvallen, waarbij de ene bom de volgende volgt. De brandwonden zijn diep, hebben verschillende maten en bevinden zich op verschillende delen van het lichaam. De slachtoffers waren bedekt met stof. De splinters van de bommen hebben druppelvormige verwondingen veroorzaakt. Enkele gewonden hebben ademhalingsproblemen. Er zaten sporen van kolenstof op de lichamen. Ten minste zes van de gewonden hebben ernstige brandwonden aan de ogen. Haar en wenkbrauwen zijn niet verbrand, maar er zijn diepe verbrande plekken van verschillende grootte. Er zijn geen sporen aangetroffen van vreemde voorwerpen in de brandwonden. Het merendeel van de gewonden heeft levensbedreigende infecties van resistente bacteriën ontwikkeld. Sommigen hebben armen en benen verloren. Anderen kunnen niet meer horen. Velen blijken symptomen te hebben zoals slachtoffers van landmijnen.”
