Rohilat Muslim is 24 jaar oud. Ze bracht de helft van haar leven door onder het Baath-regime, de andere helft in de Rojava-revolutie. Door de aanvallen van de Turkse staat op Kobanê moest ze op 14-jarige leeftijd Kobanê ontvluchten, waar ze is geboren en opgegroeid.
Rohilat Muslim verbleef een tijdje in Noord-Koerdistan en vestigde zich uiteindelijk in Serêkaniyê. Ze werd gedwongen de stad te verlaten nadat Turkije er in 2019 binnenviel en moest vluchten naar Girkê Legê. In dit ANF-interview sprak ze over de strijd om te overleven en het belang van zelfverdediging.
Rohilat Muslim sprak over hoe ze gevormd is door oorlog en onderdrukking:
“Ik ben een jonge vrouw en heb in de korte 24 jaar van mijn leven in verschillende samenlevingen gewoond. Dit heeft mijn persoonlijkheid op vele manieren gevormd. Onze levens in Kobanê, in Bakurê-Koerdistan, in Serêkaniyê en uiteindelijk in Girkê-Legê waren verschillend. Het land, de stad, de gemeenschap en het dorp waarin je leeft hebben allemaal invloed op je persoonlijkheid.
Natuurlijk heb ik kenmerken overgenomen van elke plaats waar ik heb gewoond. Dit geldt zelfs voor de taal die we spreken en de kleren die we dragen. Leven in een gezin dat door bezetting en verplaatsing een nomadisch leven leidt, leidt onvermijdelijk tot de ontwikkeling van een instabiele persoonlijkheid en aanpassingsproblemen. Ik heb niet lang op één plek gewoond. Mijn herinneringen en mijn leven zijn steeds opnieuw afgebroken. Door in 2017 naar de Mesopotamië Academie te gaan, kon ik de tegenstrijdigheden en chaos in mijn persoonlijkheid overwinnen, omdat ik de realiteit van de vijand en de bezetting, evenals mijn persoonlijkheid, analyseerde en de filosofie van Rêber Apo [Abdullah Öcalan] beter leerde kennen.”
“Het Baath-regime heeft ook onze gedachten gevangen”
Toen ze twaalf jaar oud was, begon de Rojava-revolutie. Rohilat Muslim beschreef het leven daarvoor als volgt: “We studeerden in de scholen van het regime. De eerste 12 jaar van mijn leven waren heel anders dan de volgende. Het Baath-regime gebruikte elk onderwerp voor zijn eigen belangen. Het probeerde zijn eigen maatschappij te creëren. Zelfs als ons werd gevraagd om een tekening te maken, was het eerste wat in ons opkwam om de vlag van het Baath-regime te tekenen. Het was een situatie die zich in onze mentaliteit had genesteld, onze geest zat gevangen.
We groeiden op met de mentaliteit van de staat. We reisden nooit heen en weer. De enigen die het huis verlieten waren de mannen, en dat was alleen om hun financiële bestaan veilig te stellen. Ik kon niet begrijpen dat vrouwen thuis opgesloten zaten. Ik was jong, maar er waren ook oudere vrouwen. Ook zij konden het huis niet uit. Het was een leven dat in mallen werd gedwongen. Ik had nooit kunnen denken dat ik op een dag mijn leven in vrijheid zou leven.”
Bewogen door revolutionaire liederen
Moslim herinnert zich dat het eerste wat haar opviel aan de revolutie de liederen waren. Ze zei: “Ik dacht veel na over waarom deze liederen gezongen worden, waar deze liederen over gaan. Na een tijdje realiseerde ik me dat ze over ons gingen. Door deze liederen voelde ik de geest van de revolutie tot in mijn botten. Natuurlijk trokken ook het begin van onderwijs in de moedertaal en de opening van instituten en academies mijn aandacht.”
“Wie de geschiedenis niet kent, kan geen toekomst opbouwen”
Rohilat Muslim, van de Faculteit Geschiedenis aan de Rojava Universiteit, zei: “Iemand die zijn geschiedenis niet kent, kan zichzelf niet kennen en zijn toekomst niet opbouwen. Mijn doel is om me te verdiepen in de historische waarheid. De ontwikkelingen in de geschiedenis hebben een directe invloed op het heden. Ik heb voor de geschiedenisafdeling gekozen om een toekomst op te bouwen op een stabiele basis.”
“Bewustwording is een voorwaarde voor zelfverdediging”
Rohilat Muslim werkt sinds 2018 in de onderwijscommissie van de vrouwenbeweging Kongra Star. Ze herinnert zich het volgende: “Ik neem al ongeveer zeven jaar deel aan educatieve activiteiten, twee jaar in Serêkaniyê, één jaar in Girkê Legê en vier jaar in Qamişlo. Ik ben erg geïnteresseerd in educatieve activiteiten.
Ik doe graag mee aan dit werk. Voor het opleiden van vrouwen en de samenleving is vrijwilligerswerk nodig. Onderwijs, dat ook beschouwd kan worden als liefde, zelfverdediging en groei, is een absolute noodzaak voor een duurzaam leven. Door onderwijs kunnen we onze zelfverdediging verbeteren en onszelf opvoeden. De basis van zelfverdediging is de garantie van intellectuele vrijheid.
Een vrouw en een samenleving die niet vrij zijn in hun denken, kunnen hun zelfverdediging niet realiseren. De vijand, met zijn permanente speciale oorlogspolitiek, probeert vrouwen te betrekken bij prostitutie, spionage en drugsgebruik. In deze perfide oorlogspolitiek worden vele methoden gebruikt om vrouwen te vernederen. Het beleid tegen vrouwen is gericht tegen de samenleving. Onderwijs en bewustmaking zijn een must zodat vrouwen niet in deze valstrikken trappen.”