Na de genocide van 2014 richtte de Yazidi-gemeenschap het Shengal Autonoom Bestuur op en bouwde aan een eigen systeem en bestuur om hun toekomst vorm te geven.
Op 3 augustus 2014 lanceerde ISIS een brute campagne tegen de Yazidi-gemeenschap in Shengal, gefaciliteerd door de Koerdische Democratische Partij (KDP). Duizenden Yazidi’s werden afgeslacht, Yazidi vrouwen werden tot slaaf gemaakt, verkocht op markten of levend verbrand in gevangenkampen. Tijdens deze gruweldaad zweeg de wereld omdat het doel de systematische vernietiging van het Yazidi volk was. Echter, geïnspireerd door de filosofie en visie van Abdullah Öcalan, kwamen vrijheidsstrijders tussenbeide om Shengal te bevrijden uit de greep van ISIS-strijdkrachten. Hun verzet betekende een belangrijk keerpunt en redde Shengal van verdere vernietiging.
Het verzet geïnspireerd door de ideeën en filosofie van Abdullah Öcalan werd de drijvende kracht achter de bevrijding van Shengal uit de greep van ISIS. De Yazidi-gemeenschap, vastbesloten om haar bestaan te beschermen, begon aan onderwijsinspanningen en organiseerde zichzelf voor zelfverdediging. Tegelijkertijd begonnen ze hun eigen raden en organisatiestructuren op te zetten.
Na de bevrijding van Shengal begonnen de Yazidi’s met de wederopbouw van hun huizen en het opzetten van hun verdedigingssystemen. Door een democratisch model van zelfbestuur aan te nemen, stichtte de Yazidi gemeenschap hun eigen bestuurssysteem in Shengal. Nu dit democratische bestuursmodel zijn tiende jaar ingaat, blijven de Yazidi’s zich organiseren om hun vrijheid en autonomie te behouden. Het autonome systeem in Shengal omvat alle naties en gemeenschappen.
Rîham Hesen reflecteerde op de rol van de vrijheidsguerrilla’s in de bevrijding van Shengal en zei: “Afgezien van Leider Apo (Abdullah Öcalan) en zijn guerrilla’s, wilde iedereen dat Shengal zou worden vernietigd. Met de oproep van leider Apo aan de guerrilla’s voor de bevrijding van Shengal, ontstond een opmerkelijk verzet en Shengal werd bevrijd. De bevrijding van Shengal van ISIS werd bereikt door de inspanningen van de Koerdische vrijheidsguerrilla’s en de bijdragen van Yazidi vrouwen en jongeren. Shengal werd bevrijd onder leiding van de ideeën en perspectieven van leider Apo, en het is met zijn filosofie dat het Autonoom Bestuur van Shengal werd opgericht.”
Zelfverdediging is het recht
Rîham Hesen benadrukte dat zelfverdediging en organisatie de rechten zijn van alle levende wezens, en voegde eraan toe: “Dit oplossingsproject is voor alle onderdrukte en gemarginaliseerde volkeren. Het autonome bestuur werd opgericht in Shengal om ervoor te zorgen dat de Yazidi-gemeenschap zichzelf kan verdedigen en op alle gebieden vooruit kan komen. Het Yazidi volk heeft zich door eenheid en solidariteit gerealiseerd dat het de gevolgen van 74 genocidecampagnes kan overwinnen. Vandaag heeft het Yazidi volk opnieuw bewezen dat ze zelfs zonder de steun van staten in staat zijn om hun eigen leven te beschermen. Internationale staten debatteren nu over dit project, maar ze handelen alleen in hun eigen belang en negeren de behoeften en omstandigheden van het volk. Dit project biedt een weg naar een oplossing voor alle gemeenschappen. Elk levend wezen heeft het recht om zijn bestaan te verdedigen en als Yazidi-volk staan wij achter dit recht. Het is ons recht. Voor ons hebben Yazidi vrouwen, jongeren en de veiligheidstroepen van Êzidxan de kracht om deze verdediging te garanderen.”
Het autonome bestuur is voor iedereen
Hesen onderstreepte het belang van zelfbestuur en benadrukte dat het niet alleen een model is voor het Yazidi volk maar voor alle gemeenschappen. Ze zei: “In dit tijdperk vertegenwoordigt de oprichting van autonoom bestuur de grootste uitdrukking van de wil van het volk, omdat deze structuur door het volk zelf is opgebouwd. Als we het hebben over autonoom bestuur, dan definiëren we in wezen de wil van het volk. Binnen het autonome bestuur zet de Yazidi Vrouwenbeweging voor Vrijheid (TAJÊ) haar werk voort, met veel georganiseerde inspanningen. TAJÊ werkt samen met alle vrouwen en stimuleert hun organisatie. Daarnaast zijn er onderwijsprojecten speciaal voor vrouwen binnen dit systeem. De Yazidi jeugd en hun jeugdorganisaties zijn ook een essentieel onderdeel van dit kader. Binnen het autonome bestuur vindt iedereen, van de jongste tot de oudste, zijn plaats, bouwt zijn eigen organisaties op en neemt deel aan educatieve programma’s.
In Shengal wonen niet alleen Yazidi’s, maar ook sjiieten, Arabieren en andere diverse gemeenschappen. Daarom steunt het autonome bestuur iedereen met respect voor alle religies en identiteiten. Elke gemeenschap heeft het recht om haar eigen lot te bepalen. Om dit te bereiken moet de stem van de vrijheid worden versterkt en zelfbestuur worden verdedigd. Iedereen die vrijheid zoekt, kan zijn plaats vinden binnen het autonome bestuur.”
Hesen herbevestigde hun toewijding aan de vrijheidsstrijd, verklarend: “We hebben duizenden martelaren opgeofferd en immense ontberingen doorstaan om dit punt te bereiken. De genocide tegen de Yazidi gemeenschap in 2014 bracht massale verwoesting en het verlies van ontelbare levens. Sindsdien blijven de aanvallen van de Turkse staat doorgaan en blijven onze pioniers het doelwit.
Figuren als Seît, Dîndar, Dişwar, Çeko en Mam Zekî werden symbolen van de wil en de vertegenwoordiging van ons volk. Als Yazidi-gemeenschap zullen we altijd achter deze vrijheidsstrijd staan en de weg naar bevrijding nooit verlaten. Als we in vrijheid willen leven, moeten we deze weg bewandelen, want deze strijd is de enige weg naar de overwinning van ons volk. Vandaag de dag verdedigen de YJS (Yazidi Women’s Protection Units), YBS (Shengal Resistance Units) en Êzidxan Asayiş Forces niet alleen de Yazidi gemeenschap, maar beschermen ze ook het volk van Irak. Onze strijdkrachten zetten zich niet alleen in voor de bescherming van de Yazidi-gemeenschap, maar vechten ook voor de vrijheid van alle volkeren.”
De Turkse staat steunde ISIS
Hesen benadrukte de steun van de Turkse staat aan ISIS tijdens de aanvallen op de Yazidi-gemeenschap in 2014, door te verklaren: “Op 3 augustus 2014 lanceerden bendes van ISIS aanvallen tegen de Yazidi-gemeenschap. Tegelijkertijd kregen de door ISIS getrainde en geleide troepen steun van de Turkse staat bij hun aanvallen op Shengal. Het waren echter de HPG (Volksverdedigingskrachten) en YJA-Star guerrilla’s die Shengal bevrijdden. Vandaag de dag wordt Shengal beschermd door de YJŞ, YBŞ en Êzidxan Asayiş strijdkrachten. Dit verzet is de kracht die ons bindt omdat we onszelf zien als deel van het Irakese volk. We gaan door met onze inspanningen om te voorkomen dat onze vijanden ook maar één stap op ons land zetten, besmet door hun bedoelingen.”
Rîham Hesen vestigde de aandacht op de aanvallen van de Turkse staat om Irak te overheersen: “De Turkse staat heeft een strategisch doel met het aanvallen van Shengal. Shengal is een regio van groot belang en strategische waarde voor hen. Als Shengal op dat moment niet was bevrijd, zou hun strategie zijn mislukt. Als Shengal in handen van de Turkse staat was gevallen, zouden ze een steunpunt hebben gekregen om in de hele regio te interveniëren, te beginnen bij Shengal. Om deze reden moeten alle krachten in Irak zich serieus verenigen en moet er een sterk verzet worden getoond om onze mensen te beschermen.”
Hesen benadrukte de uitdagingen waarmee de Yazidi gemeenschap wordt geconfronteerd, in het bijzonder hun onvermogen om Laleşa Nûranî, een heilige plaats voor Yazidi’s, te bezoeken. Ze verklaarde: “Op dit moment zitten honderden Yazidi’s gevangen in Iraakse gevangenissen. Vele anderen zijn niet in staat om door regio’s in Irak te reizen om Laleşa Nûranî te bereiken, omdat ze onder de onderdrukking van hun vijanden blijven, beroofd van hun vrijheid. Na het verzet in Shengal probeerden veel Yazidi jongeren naar Zuid-Koerdistan (Başûrê Koerdistan) te reizen, maar ze worden nog steeds vastgehouden in gevangenissen. Yazidi vrouwen die Zuid-Koerdistan proberen te bereiken worden vaak vermist en de regering daar neemt geen verantwoordelijkheid. Ze onderzoeken deze zaken niet en bieden geen hulp aan deze vrouwen.”
Hesen benadrukte het belang van eenheid binnen de Yazidi gemeenschap door te zeggen: “Als het Yazidi volk verenigd is, kunnen ze alle aanvallen overwinnen. Als het Yazidi volk hopen we dat er eindelijk een einde komt aan deze genocide en onderdrukkend beleid. Ons volk mag echter niet in zelfgenoegzaamheid vervallen en denken dat de dreiging van genocide voorbij is. Het bestaande beleid vormt nog steeds een groot gevaar. Onze eenheid heeft ons in staat gesteld om ons eigen leger, raad en zelfbestuur op te richten. De ideeën en filosofie van Abdullah Öcalan zijn een leidraad geworden, die oplossingen biedt voor de problemen waarmee alle gemeenschappen vandaag de dag te maken hebben. Ons voorbeeld dient als bron van hoop voor alle volkeren die streven naar vrijheid, gelijkheid en rechtvaardigheid.”
De genocide moet worden erkend door Irak
Rîham Hesen benadrukte het belang van het officieel erkennen van de genocide tegen het Yazidi volk door Irak en zei: “De wereld weet dat de genocide tegen de Yazidi’s werd uitgevoerd door ISIS. We moeten onderscheid maken tussen genocides en andere aanvallen, omdat het doel van de genocide was om het Yazidi volk volledig uit te roeien. Duizenden Yazidi vrouwen en kinderen werden gedood, tot slaaf gemaakt en verkocht, terwijl mannen werden afgeslacht. Tot op de dag van vandaag blijft het spoor van velen onbekend. De Syrische Democratische Strijdkrachten (SDF) en de Yazidi gemeenschap in Rojava hebben enorme inspanningen geleverd om Yazidi’s te redden uit de handen van ISIS. We willen hen nogmaals bedanken. Zestien landen hebben deze genocide officieel erkend. Irak moet het echter nog erkennen en heeft onze mensen niet toegestaan om hun eigen projecten uit te voeren. De wil van ons volk wordt nog steeds onderdrukt. Bij talloze gelegenheden hebben onze diplomatieke vertegenwoordigers en ambtenaren van het zelfbestuur de Iraakse autoriteiten ontmoet, maar er zijn geen stappen ondernomen om de genocide te erkennen. Als de genocide zou worden erkend, zou er een gerechtelijke procedure kunnen worden gestart en zouden de daders ter verantwoording kunnen worden geroepen.
Irak weigert echter zijn misdaden toe te geven en ontloopt nog steeds de verantwoordelijkheid voor de genocide op het Yazidi volk. Zelfs de landen die de genocide hebben erkend, hebben weinig gedaan om ons te steunen. Iedereen weet dat ISIS de Yazidi’s heeft aangevallen met steun van de KDP. Opnieuw, zoals in het verleden, heeft de KDP verzuimd om Shengal te steunen en heeft ze het Yazidi volk niet gesteund. Om deze waarheden te verdoezelen, duiken de discussies over de genocide elk jaar op 3 augustus weer op, vaak gericht op materiële zaken. Maar als Yazidi’s streven we geen materiële voordelen na. Ons enige doel is om onze rechten op te eisen en vrijheid te bereiken. Wij zijn een volk dat weigert zich over te geven en dat niet zal toestaan dat ons bestaan wordt uitgewist. Als iemand probeert ons volk uit te roeien, zullen we dat nooit toestaan. In plaats daarvan zullen we onze organisatie versterken en onze strijd voor rechtvaardigheid en vrijheid voortzetten.”
Bron : ANF