- Brussel
KONGRA GEL covoorzitter Remzi Kartal sprak met ANF Nieuwsagentschap over de ontwikkelingen in Turkije, waaronder de ontmoetingen met Abdullah Öcalan, en zei dat “de benadering van de Turkse staat ten opzichte van Rojava een echte test is”.
Hoe beoordeelt u de bijeenkomsten van de DEM-partijdelegatie, inclusief het bezoek aan Abdullah Öcalan en de gesprekken met politieke partijen, evenals de boodschappen die tijdens deze bijeenkomsten zijn uitgewisseld?
Het feit dat leider Öcalan in het middelpunt van dit proces staat is cruciaal, omdat het de ernst van de zaak benadrukt. Hoewel de AKP-MHP regering het niet openlijk uitspreekt, wordt de oplossing van de Koerdische kwestie steeds meer besproken door verschillende kringen. Er wordt gesproken over het opstarten van een nieuw proces en het feit dat leider Öcalan in het middelpunt staat, is veelbetekenend en doorslaggevend. Het is zeer belangrijk dat de politieke partijen, te beginnen met de voorzitter van het parlement, de regering en de oppositiepartijen, geïnformeerd worden over de boodschappen van leider Öcalan. Het is ook essentieel dat deze partijen betrokken worden in het proces en verantwoordelijkheid nemen op basis van het perspectief van Leider Öcalan.
Het Koerdische volk en hun bondgenoten benaderen dit proces voorzichtig, met een gevoel van wantrouwen. Wat kunt u daarop zeggen?
Een belangrijk punt hier is dat het wantrouwen van het Koerdische volk voortkomt uit het historische beleid van de staat om hun bestaan te ontkennen en een beleid van vernietiging op te leggen tegen hun eisen voor rechten. Dit wantrouwen komt voort uit het staatsbeleid. Om ervoor te zorgen dat dit proces niet de fouten uit het verleden herhaalt, is het vooral belangrijk om de mensen vertrouwen in te boezemen. Vertrouwen moet niet alleen opgebouwd worden bij het Koerdische volk, maar ook bij het bredere Turkse publiek en de internationale gemeenschap. Er moet gekozen worden voor een betrouwbare aanpak en toon. Een oplossingsgerichte toon zal effectief zijn om het proces vooruit te helpen.
Wat bedoelt u met een vertrouwenwekkende aanpak en welke stappen moeten er genomen worden?
Het is belangrijk en zinvol dat een partijleider die het gecentraliseerde politieke systeem van de staat vertegenwoordigt, een rol speelt in dit proces. Tot nu toe is de houding van president Erdoğan in deze kwestie echter niet duidelijk geweest. Er is geen expliciete of definitieve toon van verantwoordelijkheid of invloed in het proces. In de overgebrachte berichten wordt gesproken over het aanbieden van hoop aan leider Öcalan, de noodzaak om zijn organisatie te ontbinden en hem te laten spreken in het parlement. Deze aanpak is echter uiterst oppervlakkig en staat los van de realiteit, de ernst en de ernst van de Koerdische kwestie. De Koerdische kwestie is fundamenteel een kwestie van Koerdische vrijheid; het is een kwestie van rechten, rechtvaardigheid en eerlijkheid. De oplossing van deze kwestie ligt in het garanderen van de eisen van het Koerdische volk voor rechten en rechtvaardigheid door wettelijke en grondwettelijke kaders. Een benadering en perspectief die hierop afgestemd zijn, zullen bijdragen tot de oplossing van het probleem.
Wat zou je zeggen over de negatieve toon van de media dicht bij de regering over dit proces?
De toon van de media die verbonden zijn aan het heersende blok is extreem negatief. Ze lijken het proces bijna te vergiftigen. Ze gebruiken denigrerende en beledigende taal die erop gericht is om een van de betrokken partijen te demoniseren. Dit houdt rechtstreeks verband met de aanpak van de AKP-regering. De toon van haar media komt voort uit de houding van het regerende blok. Dit gedrag wekt geen vertrouwen en creëert een negatieve perceptie van het proces. Als er een toon en aanpak wordt ontwikkeld die vertrouwen wekt en aansluit bij de oplossing van de Koerdische kwestie, zou het proces veel effectiever kunnen zijn. Het oplossen van de Koerdische kwestie in een tijd waarin zich een Derde Wereldoorlog ontvouwt, kan leiden tot aanzienlijke vooruitgang voor de volkeren van Turkije en hun toekomst. Het aanwakkeren van dit perspectief en het kweken van vertrouwen en hoop bij het Turkse publiek zou een sterke impact kunnen hebben op het proces.
Op dit moment is er geen concrete vooruitgang, maar welke stappen zou de staat moeten nemen op basis van de overgebrachte boodschappen?
Bovenal is de houding van de staat tegenover Önder Apo [Abdullah Öcalan] rechtstreeks verbonden met de ernst van het aanpakken van de Koerdische kwestie. Als het isolement voortduurt op het eiland Imrali, waar Önder Apo gevangen zit, terwijl zijn mogelijkheden om te communiceren met het publiek, de samenleving en de beweging beperkt zijn, zou dat een verontrustend teken zijn. Het isolement moet snel worden opgeheven en er moeten omstandigheden worden gecreëerd die effectieve communicatie en ontmoetingen mogelijk maken. Dit is van cruciaal belang.
In dit proces is president Erdoğan de beslissende figuur. Hij heeft een sleutelpositie in het juridische en constitutionele proces. Op parlementair niveau moet effectief werk worden verricht binnen een wettelijk en grondwettelijk kader. Dit omvat het vormen van een commissie en het opstellen van een routekaart om verschillende kringen bij het proces te betrekken. Hoe meer participatie, hoe meer vertrouwen. Door academici, intellectuelen en mediaorganisaties bij het proces te betrekken, zal het veel vruchtbaarder zijn.
De Koerdische kwestie is niet alleen een Koerdisch probleem; het is een Turkse kwestie. Het heeft de handen van Turkije op veel gebieden gebonden. Het beleid van ontkenning en vernietiging van het Koerdische volk heeft niet alleen de Koerden geschaad, maar ook de volkeren van Turkije.
De oppositie staat positief tegenover het proces. Wat moet de rol van de oppositie zijn?
Zoals gezegd moeten intellectuelen en het maatschappelijk middenveld deel uitmaken van het proces, maar de eerste stap moet in het parlement gezet worden. Politieke partijen moeten deze kwestie op de parlementaire agenda zetten en het nodige werk voor wettelijke en grondwettelijke oplossingen initiëren. Tijdens een eerder proces heeft het Parlement stappen ondernomen, maar er werd geen vooruitgang geboekt. Op dat moment werden delegaties die İmralı bezochten later vervolgd. Om soortgelijke incidenten te voorkomen en vertrouwen op te bouwen, moet het Parlement het voortouw nemen en moeten de politieke partijen hun rol vervullen.
Önder Apo heeft ook een boodschap in die richting gestuurd. Ik roep de belangrijkste oppositiepartij en alle partijen op: het oplossen van de Koerdische kwestie betekent het invoeren van het democratische Turkije project. Het oplossen van de Koerdische kwestie zal de weg openen naar gelijkheid, vrijheid en democratie voor alle segmenten van de samenleving in Turkije die nu in elk aspect van het leven worden beperkt. Dit houdt ook in dat de obstakels voor rechten, rechtvaardigheid en gelijkheid moeten worden aangepakt.
Er moeten dus belangrijke vragen worden beantwoord: wat voor soort democratisch Turkije zien we voor ons? Wat voor grondwet? Wat voor gelijkheid? Wat voor rechten en rechtvaardigheid? Wat voor soort democratisch sociaal begrip? Hoe kan Önder Apo’s Democratic Nation Project, te midden van de Derde Wereldoorlog die het Midden-Oosten overspoelt, de problemen aanpakken die voortkomen uit religieuze, nationalistische en op een enkele staat gebaseerde systemen? De oppositie moet zich op deze vragen richten en het voortouw nemen.
De CHP speelt als eerste partij bij de laatste verkiezingen en als belangrijke oppositiepartij een belangrijke rol. De DEM-partij en alle andere oppositiepartijen moeten ook de missie op zich nemen om te bewijzen dat deze kwestie niet alleen de verantwoordelijkheid van de regering is. Ze moeten werken aan de bewustwording van het publiek door middel van hun projecten en voorstellen. Uiteindelijk moeten we streven naar een proces dat het wettelijke en grondwettelijke kader voor een democratisch Turkije opbouwt. Daarom heeft elke oppositiepartij een rol en een missie. Dit proces mag niet alleen onder controle staan van het AKP-MHP blok, maar moet de wil van de hele Turkse samenleving omvatten en gericht zijn op het oplossen van alle problemen van Turkije met de focus op het creëren van een democratisch constitutioneel systeem.
Terwijl de discussies over het proces gaande zijn, gaan de aanvallen en de oorlogsvoering door. Kunnen oorlog en oplossingsproces naast elkaar bestaan?
Dit weerspiegelt de klassieke staatsmentaliteit: Hoe meer druk we uitoefenen, hoe meer we de eisen van de PKK kunnen inperken en hen tot concessies kunnen dwingen. Deze mentaliteit en aanpak zijn fundamenteel fout. Önder Apo’s opvattingen over het oplossen van de Koerdische kwestie zijn niet nieuw. Sinds de jaren 1980 zijn zijn ideeën voor een oplossing consistent gebleven. Wat Önder Apo in het verleden zei, komt overeen met wat hij vandaag zegt. Doorheen de strijd zijn zijn verklaringen, zijn boodschappen aan Turkije en de boodschappen die hij overbrengt tijdens staakt-het-vuren altijd consistent geweest.
In de laatste vijf boeken die hij in Imrali schreef, heeft hij effectief hetzelfde kader ontwikkeld en oplossingen geboden voor niet alleen de Koerdische kwestie, maar ook andere sociale kwesties door middel van zijn Democratische Natie perspectief.
Het probleem hier is niet Önder Apo of de PKK. Het probleem ligt in de eenzijdige denkwijze van de staat. Doorgaan met de aanpak van het uitoefenen van druk en het uitvoeren van operaties om de Koerdische beweging te dwingen ‘minder te accepteren’ zal geen resultaten opleveren. Dit beleid wordt al 40 jaar uitgeprobeerd en heeft tot geen enkel resultaat geleid. Uiteindelijk is het regerende blok op het punt gekomen om een proces met Önder Apo te starten om de kwestie op te lossen, omdat het beleid van de afgelopen 40 jaar heeft gefaald.
Met name de aanvallen van de afgelopen 10 jaar hebben ook geen resultaat opgeleverd. Bovendien hebben de gevaren als gevolg van de Derde Wereldoorlog die zich in het Midden-Oosten afspeelt, nu ook de drempel van Turkije bereikt, waardoor overhaast een proces moet worden gestart.
De staat moet afzien van aanvallen die het vertrouwen ondermijnen en niets opleveren. In plaats daarvan moet het de kwestie benaderen vanuit een perspectief dat vertrouwen bevordert, pluralisme zoveel mogelijk omarmt en alle dynamieken van Turkije betrekt in een positieve omgeving die gericht is op het oplossen van het probleem.
Waarom staat Rojava in het middelpunt van deze aanvallen?
We doen nogmaals een beroep op de AKP-MHP regering: de aanvallen op Rojava doen het huidige proces in Turkije praktisch teniet. De aanpak van dit proces moet gebaseerd zijn op vreedzame oplossingen. De aanpak van Rojava dient als lakmoesproef voor de Turkse staat. Een Turkije dat de Koerdische kwestie binnen de eigen grenzen oplost en vrede sluit met de Koerden in Syrië en het Midden-Oosten zal gedijen. Door Koerdisch-Turkse vrede kan een vreedzame en democratische beschaving ontstaan. Dit kan alleen bereikt worden door de Koerdische kwestie op te lossen, wat ook zou leiden tot aanzienlijke vooruitgang in zowel nationale als internationale betrekkingen.
Bedoelt u een Koerdisch-Turks bondgenootschap?
Als Turken en Koerden hun problemen op een democratische en vreedzame basis binnen hun eigen grenzen kunnen oplossen, kunnen ze aanzienlijke vooruitgang boeken. Natuurlijk zijn er regionale en internationale krachten die zich hiertegen verzetten, maar het grootste obstakel blijft de monolithische en fascistische aanpak van Turkije. Als ze deze barrières kunnen overwinnen, kunnen ze substantiële resultaten boeken. Daarom moeten de aanvallen op Rojava en de guerrilla’s stoppen. Ook de druk op politieke partijen, het volk, journalisten en gemeenten in Turkije vergiftigt het proces. Dergelijke acties moeten snel worden stopgezet en er moet een alomvattende aanpak komen om de Koerdische kwestie aan te pakken, een aanpak die in lijn is met democratie en vrede, zowel in eigen land als daarbuiten.
De campagne Freedom for Abdullah Öcalan, a Political Solution to the Kurdish Question gaat verder. Hoe moet deze campagne verdergaan?
Deze campagne is uiterst belangrijk. Als de staat en de machthebbers nu gedwongen zijn om zo’n stap te zetten, dan is dat het resultaat van een grote strijd. Dit resultaat is bereikt door enorme inspanningen, zowel binnenlands als internationaal. Eerst en vooral is de Koerdische kwestie een kwestie van mentaliteit – een democratische mentaliteit. Alle inspanningen die tot nu toe geleverd werden om de problemen in het Midden-Oosten en internationaal op te lossen, moeten nog doeltreffender voortgezet worden. Centraal in deze inspanningen staat de campagne Freedom for Öcalan, a Political Solution to the Kurdish Question. Deze campagne is perfect afgestemd op dit kritieke proces.
De oplossing van de Koerdische kwestie is immers rechtstreeks verbonden met de vrijheid van Önder Apo. Als de staat zelf dit proces in gang heeft gezet door zich te engageren met Önder Apo, dan is het essentieel om dit proces nog meer kracht bij te zetten. Iedereen moet, met alle middelen die tot zijn beschikking staan, bijdragen om dit proces te versterken. Het succes van dit proces hangt af van het bevorderen van de campagne Vrijheid voor Öcalan, een politieke oplossing voor de Koerdische kwestie. Deze campagne moet op een doeltreffende manier verder ontwikkeld worden. In deze context moet iedereen zich afvragen: wat kan ik doen?
2025 is niet alleen belangrijk voor de oplossing van de Koerdische kwestie voor het Koerdische volk, maar ook voor alle volkeren van het Midden-Oosten. 2025 biedt een cruciaal platform voor onze strijd en zal een jaar van belangrijke vooruitgang worden.
Bron: ANF