Abdullah Öcalan arriveerde op 12 november 1998 in Rome, vergezeld door Ramon Mantovani, toen plaatsvervangend lid van de Rifondazione Comunista-partij in Italie.
In een bericht waarin hij de campagne Freedom for Abdullah Öcalan een warm hart toedraagt, herinnerde Mantovani zich zijn ontmoeting met de leider van het Koerdische volk en drong hij er bij iedereen op aan om de campagne te steunen.
Hier is de volledige verklaring van Ramon Mantovani:
”President Abdullah Öcalan wordt gedurende 21 jaar illegaal vastgehouden en gemarteld in een Turkse gevangenis. Kameraad Abdullah Öcalan is de leider van het Koerdische volk, maar hij is ook een referentie voor alle onderdrukte mensen in de wereld en voor alle strijd tegen democratische en revolutionaire bewegingen. Zijn voorbeeld is een heel belangrijk voorbeeld van de emancipatiestrijd van de hele mensheid.
Ik kan bevestigen, omdat ik hem in 1998 heb gekend, eerst in het Midden-Oosten en daarna tijdens zijn verblijf in Italië, dat Öcalan een man van vrede is. Hij heeft altijd gestreden voor een politieke oplossing voor de conflicten. Hij heeft altijd een onderhandeling voorgesteld om de rechten van het Koerdische volk te erkennen en op deze basis een democratisch samenleven van alle volkeren op te bouwen. Zijn model van democratisch confederalisme dat in Rojava in praktijk wordt gebracht, is een voorbeeld dat iedereen over de hele wereld zou moeten volgen. Het is een vergevorderd punt in de strijd voor emancipatie van de wereld, de rechten van vrouwen, het idee van directe democratie van onderaf, de opbouw van werkelijk democratische en populaire instellingen zijn een gevorderd punt in de internationale strijd om deze wereld te transformeren.
Om deze reden moeten vandaag alle democratische en revolutionaire bewegingen, partijen, alle vakbonden, alle instellingen, alle intellectuelen, allen die zeggen democratisch te zijn, hardop vragen om de bevrijding van Abdullah Öcalan. Ze moeten het Koerdische volk toestaan te bestaan en ze moeten toestaan dat Abdullah Ocalan terugkomt om vrijuit te spreken, te handelen en te schrijven. Het is een verbintenis die we allemaal moeten aangaan en niemand mag hier achter blijven.”
