De Britse auteur en activiste Rahila Gupta roept op tot een boycot van Turkije. “Vrouwen over de hele wereld moeten er alles aan doen om de Rojava-revolutie te verdedigen”, zei ze.
In een interview met ANF Nieuwsagentschap onderstreept de bekende auteur en journalist Rahila Gupta van het “Southall Black Sisters“-initiatief het belang van de Rojava-revolutie voor de strijd tegen racisme en patriarchaat. Het interview werd gehouden als onderdeel van de internationale vrouwenconferentie “Our revolution: liberating life” van het netwerk “Women Weaving the Future” in Berlijn.
Gupta, een van de moderatoren van de 2e internationale conferentie over vrouwen die de toekomst weven in Berlijn, sprak ook haar mening uit over de slogan “Jin Jiyan Azadi” (Vrouwen, Leven, Vrijheid). Ze zei: “Deze drie woorden onthullen op een zeer beknopte manier de bevrijdingsstrijd van de vrouwen van de wereld.”
Gupta benadrukte dat Erdogan “zichzelf heeft gepresenteerd als vredesbemiddelaar in de oorlog in Oekraïne en dat Europa naar Turkije kijkt om met Poetin te onderhandelen.”
Er is nog steeds geen reactie van de internationale gemeenschap op het systematische gebruik van chemische wapens door de Turkse staat. wat is uw gedachte hierover?
Allereerst wil ik erop wijzen dat dit absoluut absurd is. Dit soort dingen gebeuren en niemand op internationaal niveau geeft er commentaar op… Geen enkele staat lijkt er iets om te geven, ook al is het gebruik van chemische wapens verboden. En helaas hebben we op dit punt ook niet veel speelruimte, omdat Turkije de bemiddelaar is geworden in de oorlog in Oekraïne en iedereen in het Westen verwacht dat het met Poetin onderhandelt. Zo werd er een compromis bereikt over graanimport uit Oekraïne, zodat de schepen Turkse havens aandoen, Turkije is ook de tussenpersoon in het energietransport… Met andere woorden: Erdoğan heeft alle kaarten in handen. Zo stelde Turkije voorwaarden als de uitlevering van Koerdische activisten en het opheffen van het wapenembargo tegen Zweden en Finland, die zich na het uitbreken van de oorlog in Oekraïne hadden aangemeld voor toetreding tot de NAVO – en dat is gelukt. Dat is echt onvoorstelbaar. Iedereen die het niet eens is met Erdoğan wordt bestempeld als terrorist, en het Westen volgt onmiddellijk. In de geopolitieke situatie waarin we ons bevinden, is onze manoeuvreerruimte erg klein. Dat betekent natuurlijk niet dat we ons niet over deze kwesties moeten uitspreken, niets moeten doen, geen campagne moeten voeren. We moeten al deze dingen doen. Natuurlijk moeten we druk uitoefenen op de autoriteiten om actie te ondernemen om te voorkomen dat Turkije doet wat het doet, en vooral om sancties op te leggen. Maar ik denk niet dat het er het juiste moment voor is.
Turkije bombardeert Rojava. Wat kunnen de volkeren van de wereld, het internationale publiek, eraan doen? Wat kan er worden gedaan om Rojava te verdedigen?
Ik ben erg actief in de feministische beweging in het VK. Ik behandel dit onderwerp op verschillende conferenties, ik schrijf er artikelen over in verschillende kranten. Dit is een feministische kwestie, we moeten Turkije boycotten, we moeten stoppen met het kopen van Turkse goederen, we moeten voorkomen dat Turkije een vakantiebestemming blijft, want Turkije wil de Rojava-revolutie vernietigen en de Rojava-revolutie is een vrouwenrevolutie. Alle vrouwen ter wereld zouden er alles aan moeten doen om de Rojava-revolutie te verdedigen.
Het isolement van Abdullah Öcalan gaat door en de criminalisering van de PKK in Europa blijft voortduren. Ondanks baanbrekende uitspraken wordt de PKK niet van de terreurlijst geschrapt. Wat kun je daarover zeggen?
Onlangs werd een Britse activist vervolgd voor het dragen van een PKK-vlag tijdens een protestdemonstratie. Het is verbazingwekkend dat zoiets kan gebeuren in een land als Groot-Brittannië waar er vrijheid van meningsuiting is. Het is verbazingwekkend dat de bewering van Turkije dat Öcalan een “terrorist” is, dat de PKK een “terroristische” organisatie is en dat iedereen die haar steunt, vervolgd moet worden, algemeen wordt aanvaard. Maar daar moeten we niet al te verbaasd over zijn, want we weten hoe hypocriet westerse staten kunnen zijn als het om democratie en vrijheid van meningsuiting gaat. Dus ik ga op die vraag hetzelfde antwoord geven als op de vraag over het gebruik van chemische wapens: Turkije is nu de lieveling van het Westen. Het enige dat aan deze kwestie kan werken, het enige dat Turkije kan afschrikken, zijn westerse sancties, die er niet komen. Het Westen kan Turkije er niet van weerhouden het Koerdische volk aan te vallen.
De slogan van de Koerdische vrouwenbeweging “Jin Jiyan Azadî” heeft zich wereldwijd verspreid. Wat betekent deze slogan voor jou?
Deze slogan is vandaag de dag de basis van de strijd voor de bevrijding van vrouwen. Deze drie woorden vatten heel beknopt de bevrijdingsstrijd van vrouwen wereldwijd samen. De vrouwen verdedigen het leven en eisen een vrij leven. Ze strijden voor een vrij leven. Ik ben een vrouw van Indiase afkomst en Azadî betekent ook vrijheid in het Hindi. Daarom is “Jin Jiyan Azadî” een slogan die ik graag en bereidwillig heb overgenomen. En vandaag is het een internationale slogan geworden. Twee weken geleden was ik op de FiLiA-conferentie, de grootste feministische conferentie van Europa, die door 15.000 vrouwen werd bijgewoond. En ik beëindigde mijn openingstoespraak door te praten over Rojava, ik had het over deze conferentie, ik had het over het model van democratisch confederalisme voor vrouwen. De meeste deelnemers waren blanke Britse vrouwen, de meesten van hen waren nieuw in het feminisme, ze hoorden voor het eerst de slogan “Jin Jiyan Azadî” en tegen het einde van mijn toespraak was de hele kamer gevuld met haar. Ik moet dus zeggen dat het een zeer geslaagde slogan is.