De voortdurende aanvalsgolf van Turkije op de autonome regio Noord- en Oost-Syrië werd zondag ook in Duitsland onderwerp van talrijke demonstraties. In verschillende Europese steden gingen veel mensen de straat op om hun solidariteit met de aangevallen bevolking te tonen en ook om de internationale onverschilligheid en het negeren van de Turkse ambities in Rojava aan de kaak te stellen.
In het Duitse Leipzig riepen het Rojava Solidariteitsverbond en de campagne “Women Defend Rojava” bijvoorbeeld op tot een demonstratie in het stadscentrum. De protestmars begon op het Willy-Brandt-plein met honderden deelnemers en stond in het teken van “Samen de vrouwenrevolutie in Rojava verdedigen”. De straten waren bedekt met geel-rood-groene vlaggen – de kleuren van Koerdistan. Onder de demonstranten bevonden zich naast Koerden ook veel mensen uit het internationalistische, antifascistische en linkse spectrum, die zich verbonden voelden met het sociaal-revolutionaire “project” van Rojava vanwege de feministische en radendemocratische grondslag, maar ook vanwege de jarenlange strijd tegen de Islamitische Staat (IS).
Gedurende de hele demonstratie werden leuzen geroepen. “Lang leve het verzet van Rojava” en “Terrorist Erdoğan”, maar ook “Bijî Serok Apo” (Leve Leider Apo) – waarbij Abdullah Öcalan, de grondlegger van het democratisch confederalisme waarop de Rojava-revolutie is gebaseerd, wordt bedoeld – weerklonk herhaaldelijk door het stadscentrum van Leipzig. In toespraken en boodschappen, onder andere van de feministische organisatie “Gemeinsam kämpfen!”, de vrouwenorganisatie ZORA Leipzig en Kongra Star, de overkoepelende organisatie van de vrouwenbeweging in Noord- en Oost-Syrië, werd benadrukt dat de Turkse staat oorlogsmisdaden begaat en burgers “slacht”, maar dat de internationale gemeenschap zwijgt.
“Zelfs de media zwijgen”, bekritiseerde het Rojava Solidariteitsverbond en wees erop dat bijna de gehele infrastructuur van Noord- en Oost-Syrië in de eerste drie dagen van de aanvalsgolf die op 5 oktober begon, al door het Turkse leger in puin was gebombardeerd. Onder de bijna vijftig slachtoffers bevonden zich ook burgers, waaronder vrouwen en kinderen. Ook de leveringen van Duitse wapens aan Turkije werden aangeklaagd: “De Duitse politiek doet niets anders dan wapens leveren met een handdruk. We moeten er rekening mee houden dat Turkije zijn aanvallen zal blijven intensiveren, en een grondoffensief is ook niet uit te sluiten. De revolutie in Rojava wordt ernstig bedreigd en aangevallen. Nu is het tijd om haar te verdedigen, de Duitse staat ter verantwoording te roepen voor zijn medewerking en om als resistente, democratische en revolutionaire bewegingen samen te komen. De revolutie in Koerdistan staat voor de opbouw van een basisdemocratische, ecologische en genderneutrale samenleving wereldwijd. Voor deze zaak gaan ook wij de straat op, daarom is een aanval op Rojava een aanval op ons allemaal,” zo luidde de boodschap verder in het artikel.
In de Italiaanse stad Turijn had de “Comunità Kurda in Italia” (Koerdische Gemeenschap Italië) samen met de Italiaanse tak van de campagne “Defend Kurdistan” opgeroepen tot een demonstratie tegen het Turkse staatsgeweld in Rojava. Op een groot spandoek aan de voorkant stonden de belangrijkste eisen en boodschappen van de organisatoren: solidariteit met het Koerdische volk tegen het Erdogan-fascisme is de noodzaak van dit moment, een no-flyzone boven Rojava en vrijheid voor Abdullah Öcalan.
De bijeenkomst begon met een bijeenkomst op het centrale Piazza Castello, waar strijdlustige toespraken werden gehouden. Ook aanwezig was de journaliste Laura Schrader. De 85-jarige, die zich al bijna een halve eeuw bezighoudt met de Koerdische kwestie en pleit voor een politieke oplossing, verklaarde dat de oorlog van Turkije tegen Noord- en Oost-Syrië niets anders is dan een poging tot genocide. “Het voorkomen van enige vorm van Koerdische zelfbeschikking, zowel voor als achter de grens, is altijd al de staatsraison geweest in Turkije”, zei Schrader. Alleen een politieke oplossing voor de Koerdische kwestie kan het einde van de oorlogen en conflicten in de regio inluiden. “Om dit te bereiken, moet de zware isolatie van Abdullah Öcalan in de eerste plaats worden opgeheven, omdat hij de enige gesprekspartner is voor onderhandelingen. We moeten gezamenlijk werken om ervoor te zorgen dat hij wordt vrijgelaten en een proces op gang brengt om tot een oplossing te komen”, drong Schrader aan.
De daaropvolgende demonstratie liep van de Via Po naar de Via Maria Vittoria. Veel deelnemers zwaaiden met vlaggen van de Volks- en Vrouwenverdedigingseenheden (YPG/YPJ) uit Rojava en riepen leuzen zoals “Leve de Rojava-revolutie” en “Jin, Jiyan, Azadî” (Vrouw, Leven, Vrijheid), afgewisseld met liederen. Aan de rand van de protestmars deelden activisten van de Koerdistan-solidariteit flyers uit over de achtergronden van de demonstratie en de oorlogssituatie in Noord- en Oost-Syrië.
In de Poolse stad Breslau hebben internationalisten als teken van protest het “Anonieme Passanten Monument” geherinterpreteerd. Het monument, onthuld in 2005 en gemaakt door Jerzy Kalina, toont een groep levensgrote menselijke figuren die aan weerszijden van de Świdnicka-straat staan. De figuren verdwijnen geleidelijk onder het oppervlak aan de ene kant van de straat en verschijnen aan de andere kant weer. De activisten in Breslau hingen vlaggen van de YPG, YPJ en PKK om hen heen en bedekten ze gedeeltelijk met Keffiyeh-sjaals van de Koerdische guerrilla. In een verklaring zei de groep:
“Turkije heeft een uitgebreide golf van bombardementen gelanceerd tegen Noord- en Oost-Syrië, ook bekend als autonoom Rojava. Doelwitten van deze aanvallen zijn dorpen, steden, burgerlijke infrastructuur, waaronder energiecentrales, ziekenhuizen en benzinestations. Luchtaanvallen resulteren in doden en verminking van mensen, inclusief kinderen. Honderdduizenden hebben geen toegang tot elektriciteit en water, terwijl Turkije de inwoners van deze regio al jarenlang het recht op water ontzegt via haar dammenbeleid. De humanitaire ramp is al in volle gang, maar de internationale gemeenschap toont geen reactie.
De huidige aanvallen zijn een escalatie van de oorlog en vormen een volgende fase in de richting van de genocide van het Turkse regime op Koerden en andere gemeenschappen die vechten voor vrijheid, democratie, gelijkheid en ecologie. Hun aanzienlijke weerstand tegen deze genocide is onmiskenbaar, zowel in Noord- en Zuid-Koerdistan, in Irak, maar ook in Armenië. Dit omvat ook de vastberadenheid van guerrillakrachten in de Koerdische bergen en democratische initiatieven in Turkije. In wezen wordt deze weerstand echter geleid door de mensen in Noordoost-Syrië, die onder de zwaarste omstandigheden die oorlogen met zich meebrengen, een democratie hebben opgebouwd. Democratische krachten en anti-oorlogsbewegingen moeten wereldwijd een cruciale rol spelen in deze weerstand en zich verenigen tegen de aanvallen.”
Het is echter niet genoeg om alleen maar te reageren. Wat nodig is, is een actieve confrontatie met het Turkse fascisme en zijn collaborateurs en supporters, waar ze zich ook bevinden. We roepen alle solidaire groepen, mensen en initiatieven op om actie te ondernemen, gezamenlijk te strijden tegen de aanvallen van Turkije en de internationale medeplichtigheid aan deze aanvallen en vastberaden maatregelen te nemen om de Turkse oorlogsmisdaden te stoppen.
Een jaar geleden handelden de Poolse autoriteiten in opdracht van het fascistische regime in Ankara. Ze vielen met brute kracht de huizen en werkplekken van ongeveer vijftig Koerdische activisten binnen – methoden die lijken op die van de Turkse staat. President Duda ligt in de armen van oorlogsmisdadiger Erdogan, en er wordt gevreesd dat Kaczyński het voorbeeld van de Turkse dictator zal volgen bij het vernietigen van de democratie in Polen.
We willen niet in een autoritaire staat leven die genocide en fascistische regimes ondersteunt. We doen een beroep op alle democratische krachten in Polen om hun stilte te doorbreken en zich uit te spreken voor Rojava. In 2019 verwierpen Lewica Razem en de Groenen nog de Turkse misdaden. Vier jaar zijn inmiddels verstreken, en alle politieke partijen zwijgen.
We weten maar al te goed dat het gebruikelijk is voor politieke partijen en hun leiders om mensen die strijden aan hun lot over te laten. Daarom roepen we in de eerste plaats op tot steun aan de basis – voor Rojava, voor de Koerden die strijden voor democratie en tegen elke vorm van genocide. Laten we Turkse producten en feestdagen boycotten. Laten we de democratische oppositie in Turkije ondersteunen.”
Spontane demonstratie in Zürich
In Zürich vond al in de nacht van vrijdag op zaterdag een demonstratie plaats van het Verzetsnetwerk Zwitserland, dat ook deel uitmaakt van de campagne ‘RiseUp4Rojava’. De activisten droegen diverse spandoeken tijdens hun mars door het centrum van Zürich en staken Bengaals vuurwerk af. Ze verklaarden: “We zijn spontaan de straat opgegaan om te protesteren tegen de aanvallen van het Turkse fascisme op Rojava. De recente aanvallen worden gekenmerkt door zware luchtbombardementen. Onder bescherming van de imperialistische machten, vooral de VS en de NAVO, valt Turkije de civiele infrastructuur aan. Alles is gebombardeerd, van watervoorziening tot ziekenhuizen. Dit toont de medeverantwoordelijkheid en samenwerking van westerse machten met het Turkse fascisme aan. Tegen deze medeplichtigheid en het zwijgen hier moeten we vechten. We staan duidelijk aan de kant van onderdrukte volkeren en de revolutionaire beweging ter plaatse. De verantwoordelijken zijn ook hier bij ons te vinden en moeten dienovereenkomstig worden aangepakt.”