- Noord-Koerdistan
Het dorp Peyindas in de Noord-Koerdische provincie Bedlîs wordt, net als verschillende andere plaatsen in Noord-Koerdistan, belegerd door het leger. Sinds het begin van de militaire operatie afgelopen vrijdag heeft het Turkse leger het dorp de facto afgegrendeld. Acht dorpelingen werden mishandeld en drie van hen werden gevangen genomen.
Na de arrestatie van de dorpelingen op 16 augustus trokken de soldaten zich schijnbaar terug, maar bleven in de bergen in een hinderlaag liggen. Het is nog steeds verboden voor mensen die van vee leven om de begrazingsgebieden te betreden.
Journalisten van Yeni Özgür Politika gingen naar het belegerde dorp en spraken met de mensen daar over hun ervaringen. De diepe bandensporen van de zware bouwmachines die het dorp zijn binnengebracht, zijn zichtbaar langs de dorpsweg. De dorpelingen melden dat ze hun dieren in het dorp moeten houden en van water moeten voorzien vanwege het graasverbod en de soldaten die daar op de loer liggen. De granaten van de rookbommen die het leger gebruikte bij de bestorming van de huizen van de dorpelingen liggen nog op veel plaatsen.
Vrouwen vastgehouden op het dorpsplein
Het werd bekend dat HPG-strijder Mehmet Veysel Aydemir in de gaten werd gehouden door een Heron drone. Hoewel hij zichtbaar ongewapend was, werd hij minutenlang doorzeefd met kogels. Op de ochtend van de dag dat de aanval plaatsvond, drongen dorpswachten het huis van de familie Avras binnen en namen drie daar aanwezige vrouwen mee naar het dorpsplein. In de zinderende hitte werden de vrouwen daar van 8.00 tot 14.00 uur vastgehouden, omringd door militairen. Ze mochten geen slok water drinken, ook al zaten ze in de brandende zon.
Huizen vernield – dorpeling gebruikt als levend schild
De blokkade eindigde nadat Kerem Avras op zijn veld onder mishandeling was gearresteerd en naar het dorp was gebracht. Sakine Avras, de vrouw van Kerem Avras, meldde de huiszoeking in hun gezamenlijke huis. Zelfs de kussens in huis werden opengemaakt. Ze zei dat de soldaten haar als levend schild gebruikten en alleen de kamers van het huis achter haar binnengingen. De soldaten gooiden rookbommen in de schuur. Sakine Avras zei dat het leger ook producten zoals waspoeder, honing en kaas met lepels doorzocht: “Ze scheurden zelfs het hout van de banken en onderzochten het. Toen ze niets vonden, vertrokken ze. Maar daarna bleven ze dagenlang voor ons huis en in de tuin staan. We konden niet naar huis komen en daar slapen vanwege hen.” Avras beschreef verder: “Ze kwamen en doorzochten het huis. Ze dachten dat er een bom in het toilet lag. Toen ze het huis binnenkwamen, zeiden ze dat ik voor hen het toilet en de badkamer in moest gaan. Er was geen plek in het huis die ze niet doorzochten, ze scheurden zelfs de matrassen open.”
“Ik zal dit land niet verlaten”
De soldaten doorzochten de huizen urenlang op bommen en oefenden grote druk uit op de vrouwen in de huizen. Sakine Arvas vertelde hoe ze protesteerde tegen de dorpswachters die naar haar huis kwamen op de dag van de operatie en hoe ze op de deur van de gepantserde wagen bonkte toen ze zag dat haar man Kerem Avras gemarteld was. Boos en vastbesloten verklaarde ze: “Ik zal dit land niet verlaten en deze strijd niet opgeven. Laat ze maar doen wat ze willen. Ik blijf hier tot het einde en ga niet weg. Ze beschouwen ons allemaal als terroristen. Ik accepteer dit onrecht niet en ik zal het nooit accepteren.”
“We wisten niet waarom we gearresteerd werden”
Andere vrouwen benadrukten ook dat ze ondanks de dagenlange blokkade niet geïntimideerd waren en protesteerden tegen de onwettige arrestatie van drie mensen. Necip Tedbirli, die tot de gearresteerden behoorde en onder meldingsvoorwaarden werd vrijgelaten, zei dat hij en de andere gearresteerden steeds dezelfde vragen kregen en dat hij niet eens wist waarom ze gearresteerd waren. Tedbirli vertelde over de verwondingen die Kerem Avras had opgelopen door de martelingen van de soldaten. Beide ogen waren dichtgezwollen met bloeduitstortingen en hij kon niet lopen. Tedbirli vervolgde: “We wisten niet waarom we gearresteerd waren. We kenden de mensen niet over wie we ondervraagd werden. Nadat de verklaringen waren afgenomen, werden drie mensen, waaronder mijn vader, gearresteerd.”
“Het zijn geen mensen”
Sakine Avras verklaarde dat het leger probeerde haar psychologisch onder druk te zetten en haar om te kopen met geld. Over de acties van het leger zei ze: “Dit zijn geen mensen, dit is geen gerechtigheid. Na de huiszoeking namen ze de dorpelingen mee. Het is onbeschrijflijk wat ze hebben gedaan. We willen vrij leven in ons land zonder onderdrukt te worden. Net als alle mensen willen we vreedzaam in onze huizen leven.”