Peace in Kurdistan Campaign heeft een brief geschreven aan de Britse premier Rishi Sunak en gevraagd om actie te ondernemen om het Maxmur-kamp te beschermen.
In de brief staat: ” Peace in Kurdistan Campaign schrijft u aan om de aandacht van uzelf en uw regering te vestigen op de benarde situatie van het Maxmur-vluchtelingenkamp in Noord-Irak. Het kamp heeft sinds de oprichting in 1998 onder bescherming van de VN een precair bestaan geleid, maar het heeft te maken gehad met herhaalde luchtaanvallen door Turkije en druk van de Iraakse autoriteiten.
Het kamp, dat zich op ongeveer 60 km van Erbil bevindt, is de thuisbasis van ongeveer 12.000 Koerdische families die zijn gevlucht voor het geweld in Turkije. Deze kwetsbare vluchtelingen worden momenteel bedreigd in hun voortbestaan door de acties van het Iraakse leger en de aanhoudende aanvallen van Turkse troepen, waaronder herhaalde luchtbombardementen.
Deze hernieuwde dreiging voor het kamp is zeer verontrustend en er is dringend actie nodig om de veiligheid van de mensen in het kamp te waarborgen en hen in staat te stellen veilig te leven onder bescherming van de VN. De bewoners van het kamp hebben duidelijk omschreven rechten als vluchtelingen en hun status moet worden beschermd.
Recentelijk heeft het Iraakse leger, zoals wijdverspreid is gemeld, het kamp onder belegering geplaatst en honderden soldaten en gepantserde voertuigen zijn gepositioneerd terwijl zwaar bouwmaterieel is ingezet om grachten te graven en prikkeldraadhekken en wachttorens rond het kamp op te richten. De Koerdische bewoners, die hun eigen bestuur in het kamp hebben geleid, verzetten zich tegen deze laatste acties van het Iraakse leger die een directe bedreiging vormen voor hun voortbestaan.
Sinds juli 2019 heeft het kamp te maken met een zware blokkade die werd opgelegd door de KDP die de regio Erbil bestuurt. De mensen in het kamp worden ernstig beperkt in hun bewegingsvrijheid en mogen niet naar door de KRG bestuurde steden in Zuid-Koerdistan reizen om hun normale dagelijkse zaken uit te voeren, zoals het kopen van goederen en het verkrijgen van essentiële benodigdheden.
Turkije heeft voortdurend druk uitgeoefend op de Iraakse en VN-autoriteiten om Koerden uit het kamp te verdrijven, ondanks het feit dat zij door de UNHCR erkend zijn als vluchtelingen.”
Peace in Kurdistan vervolgde: “Het gebied rondom het kamp is in de afgelopen tijd herhaaldelijk gebombardeerd door Turkse troepen, waaronder in augustus 2022 toen een drone-aanval één persoon doodde en in februari 2022 toen een luchtaanval minstens twee doden veroorzaakte en tal van ernstige verwondingen.
Het kamp werd formeel opgericht als veilige plek voor Koerden die vluchtten voor aanvallen door Turkse strijdkrachten en de bewoners hebben de status van beschermde UN-erkende vluchtelingen gekregen. Een embargo door de KDP geleide Koerdische Regionale Regering in Irak en de recente belegering door het Iraakse leger leggen nu enorme druk op de vluchtelingen die toegang moeten krijgen tot middelen om hun voortbestaan in een veilige en gezonde omgeving te waarborgen.
De bewoners van het Maxmur-vluchtelingenkamp, die na zoveel jaren niet kunnen terugkeren naar huis omwille van hun veiligheid, moeten blijven worden beschermd onder internationaal recht zoals elke andere persoon met vluchtelingenstatus.
De VN moet haar verantwoordelijkheden op zich nemen. De Iraakse autoriteiten, inclusief de KRG, moeten terugstappen en de dreiging voor het kamp en zijn bewoners wegnemen, wiens leefomstandigheden onder extreme druk staan en die op dit moment nergens anders heen kunnen waar ze zich veilig voelen.
Peace in Kurdistan eist dringende actie om de aanhoudende druk op de bewoners van het Maxmur-kamp te verlichten en dat er adequaat wordt gezorgd voor bescherming totdat de bewoners naar huis mogen terugkeren. Hun grootste wens is om veilig te kunnen leven in hun eigen huizen en dorpen. Helaas is dit duidelijk geen mogelijkheid zolang het conflict met Turkije in de Koerdische regio voortduurt en onopgelost blijft. Tot die tijd moeten ze worden beschermd.
De VN en de Iraakse autoriteiten moeten voldoen aan hun verplichtingen.”
Peace in Kurdistan riep de premier “en uw regering op om invloed uit te oefenen om de overleving van het kamp te garanderen en ervoor te zorgen dat het een veilige plek blijft voor deze kwetsbare mensen die letterlijk nergens anders heen kunnen.”