PAJK: Revolutionaire volksstrijd is de enige manier tegen speciale oorlog

De Coördinatie van de Partij van Vrije Vrouwen in Koerdistan (PAJK) heeft een verklaring uitgegeven waarin wordt opgeroepen tot een uitbreiding van de revolutionaire volksstrijd.

De verklaring werd gepubliceerd door ANF Nieuwsagentschap. Hieronder volgen enkele hoogtepunten uit de verklaring;

“Vanaf het begin tot vandaag heeft het patriarchale, statistische systeem zijn bestaan in stand gehouden door middel van oorlogen. De staten handelden volgens het motto: hoe meer oorlog, hoe meer machtsaccumulatie. In deze oorlogen werd alles gebruikt. De smerigste van deze methoden is speciale oorlogvoering – een vorm van oorlog die in het geheim wordt gevoerd. Al aan het eind van de 19e eeuw gebruikten de machtscentra de methoden van speciale oorlogvoering in verband met de oorlogen die ze voerden om hun bestaan te verlengen.

Deze methoden zijn tot op de dag van vandaag steeds gedifferentieerder en intensiever geworden. Vooral na de Tweede Wereldoorlog bestreden de machtscentra alle linkse en socialistische bewegingen met speciale oorlogsvoering in naam van de strijd tegen het communisme.”

De verklaring voegde eraan toe: “De hegemoniale machten, georganiseerd onder leiding van de NAVO, creëerden verschillende instellingen voor speciale oorlogvoering en met Gladio werd een geheime strijdkracht gecreëerd die specifiek was afgestemd op elk land. De oorlog werd echter nog steeds vanuit één centrum gevoerd.

In deze vuile en geheime oorlog tegen de hele samenleving worden verschillende instrumenten, wapens en methoden gebruikt. Het doel is om de wil van de hele samenleving weg te nemen en zo haar onderwerping aan de machtscentra te verzekeren. Vandaag de dag wordt de Derde Wereldoorlog gevoerd. In de moderne wereld worden oorlogen voornamelijk uitgevochten met behulp van speciale oorlogsmethoden en daarop gebaseerde concepten van vernietiging ontwikkeld. De oorlog wordt in wezen overgedragen op de hele samenleving. Mensen moeten het geloof in de onverwoestbaarheid van het machtsbegrip van de staat internaliseren.”

De verklaring ging verder: “Vanaf het begin waren de belangrijkste doelen van speciale oorlogvoering revolutionaire organisaties en guerrillabewegingen. Hoewel het land, de identiteit en de doelbewegingen veranderden, worden de methoden van speciale oorlogvoering uitgevoerd volgens een specifiek script omdat ze vanuit één centrum worden georganiseerd. Het doel van al deze initiatieven is om de bewegingen volledig te vernietigen of om ze te integreren in het systeem door desintegratie. Er zijn pogingen gedaan om de organisatorische fundamenten van deze bewegingen op te drogen, hun leiders te liquideren en zo hun structuren op te lossen. Er is geprobeerd om een golf van angst en chaos te creëren door middel van moorden en verdwijningen. […] Bovendien moest een beleid van corruptie en onderwerping worden ontwikkeld tegen de leidende kaders van de bewegingen en moesten maatregelen worden genomen om de bevolking en de kaders die in de beweging geloofden in verwarring te brengen door te proberen het organisatorische systeem van binnenuit te ontmantelen. Met andere woorden, er werd een ongeregelde oorlog gevoerd met ongeregelde methoden. Deze methoden zijn de hoekstenen van speciale oorlogvoering.”

De verklaring benadrukte: “Het fascistische Turkse regime heeft zichzelf georganiseerd als een speciaal oorlogsregime. Het was een van de belangrijkste uitvoerende machten van dit beleid sinds het begin. De methode van speciale oorlogsvoering werd gebruikt tegen allerlei verzettende volksbewegingen. Ze wilden hun macht behouden door fysieke genocide te plegen op de Armeniërs, Assyriërs, Koerden en Alevieten die in het land woonden. Een heel speciale methode werd hier gebruikt voor het Koerdische volk. Niet alleen fysieke genocide, maar ook culturele genocide met als doel het bereiken van verlating werd gebruikt. Alle maatregelen die genomen werden om culturele genocide uit te voeren, maakten deel uit van speciale oorlogsvoering. […] Tot het begin van de heerschappij van het AKP-MHP regime werd deze speciale oorlog uitgevoerd via het NAVO-Gladio complex met de hulp van groepen die betrokken waren bij de speciale oorlog binnen de Turkse staat. Echter, met het aan de macht komen van het AKP-MHP regime heeft de Turkse staat zich volledig georganiseerd als een speciale oorlogsregime. Met andere woorden: Met de speciale oorlogsregering van de AKP heeft de oorlog tegen onze vrijheidsbeweging een heel andere dimensie gekregen.”

De verklaring onderstreepte dat “in de gespreksnotities van 2014, Rêber Apo [Abdullah Öcalan] deze fasen van de Turkse staat als volgt beschrijft: ‘Het Bureau van Speciale Oorlogsvoering (Özel Harp Dairesi), opgericht vanaf de jaren 1950, is de oorzaak van vele bloedbaden in dit land. [De Taksim-moorden van 1977, de moord op zeven TIP-studenten, waren allemaal het werk van JITEM. Op 12 september (1980) werd deze organisatie genationaliseerd. Ik wil niet zeggen dat JITEM vanaf nu volledig buiten de controle van de VS stond, maar de organisatie werd uit de directe controle van de VS gehaald en genationaliseerd. Vanaf de jaren ’90, met Çiller en Güreş, werd JITEM zelfs geprivatiseerd. Het was JITEM die verantwoordelijk was voor de moord op Turgut Özal en Bitlis Pasja. JITEM maakte de massamoorden in Sivas en Başbağlar mogelijk. Het bloedbad in Başbağlar werd uitgevoerd door JITEM-leden die destijds in onze beweging waren geïnfiltreerd. De [Gülen] sekte maakt ook deel uit van het Bureau voor Speciale Oorlogsvoering, dat samenwerkt met de politie en de rechterlijke macht. […]'”

Verzet tegen het Imrali-systeem

De verklaring ging ook in op de kwestie van het Imrali-systeem en zei: “De belangrijkste focus van het speciale oorlogsregime dat door de heersende machten wordt toegepast is Rêber Apo. Met het Imrali-systeem, dat werd georganiseerd onder de instructies van de NAVO, werden de speciale oorlogspraktijken tegen Rêber Apo systematisch en opzettelijk uitgevoerd. Deze golf van aanvallen is exponentieel toegenomen in alle fasen, van allerlei fysieke aanvallen tot psychologische aanvallen. In de meest recente fase worden pogingen ondernomen om dit proces voort te zetten met een meer diepgaande isolatiepolitiek. Verschillende tactieken worden herhaaldelijk gebruikt en er wordt geprobeerd valse percepties te creëren. Het AKP regime van speciale oorlogvoering heeft altijd geprobeerd om Rêber Apo uit te buiten, maar hij heeft al deze pogingen verijdeld door zijn enorme verzet.”

[…]

De verklaring eindigde met de volgende opmerkingen: “We zitten in een proces waarin de vijand op alle gebieden serieuze operaties uitvoert. Maar in recente operaties ligt de nadruk op speciale oorlogsvoering. De oorlog wordt voornamelijk gevoerd door middel van technologie, inlichtingen en diplomatie. Als we de realiteit van de moorddadige, kolonialistische vijand niet vergeten en op alle gebieden voorzorgsmaatregelen nemen, kunnen we al zijn aspiraties dwarsbomen. Zolang de fascistische vijand allerlei methoden gebruikt om onze beweging en ons volk te vernietigen, is het belangrijkste perspectief voor ons het totale verzet. Het is essentieel dat we met dit bewustzijn en deze houding de oorlog ingaan en oefenen.”