Paech: Isolatie is in strijd met internationaal recht

Internationaal advocaat en professor Norman Paech is een van de ondertekenaars van een oproep waarin hij het CPT vraagt om in te grijpen tegen de eenzame opsluiting van Abdullah Öcalan.

Meer dan honderd publieke figuren en politici hebben onlangs een brief geschreven aan het Comité tegen foltering van de Raad van Europa (CPT) en dringend om opheldering gevraagd over de situatie van Abdullah Öcalan.

Öcalan wordt als politiek gijzelaar vastgehouden op het gevangeniseiland Imrali sinds hij 25 jaar geleden in strijd met het internationaal recht werd ontvoerd van Kenia naar Turkije – de meeste tijd in afzondering. De 75-jarige kreeg voor het laatst bezoek van een advocaat in 2019, terwijl zijn laatste familiebezoek plaatsvond in 2020. In maart 2021 maakte een golf van internationale protesten het voor Öcalan mogelijk om een telefoongesprek met zijn broer te hebben. Dit werd echter om onbekende redenen na een paar minuten onderbroken. Sindsdien is er geen teken van leven meer geweest van Öcalan.

De ondertekenaars van de open brief beschrijven deze gevangenisomstandigheden als “een schending van de mensenrechten en onmenselijk” en spreken van “isolatiemarteling” waaraan Öcalan wordt onderworpen. Ze roepen het CPT op om actie te ondernemen en een delegatie naar Imrali te sturen om de situatie van Öcalan te onderzoeken en meer te weten te komen over zijn welzijn.

Dit is ook de eis van professor Dr. Norman Paech, emeritus internationaal jurist en auteur uit Hamburg, die een van de ondertekenaars van de oproep is. In een interview met ANF beschreef Paech de situatie van Öcalan als volledig illegaal. “Volgens de categorieën van het internationaal recht is een dergelijke totale isolatie in strijd met het internationaal recht,” zei hij. Hij bekritiseerde het feit dat het CPT, dat zich in het verleden zelf uitsprak tegen de huidige gevangenisomstandigheden op Imrali, zijn eigen beslissingen niet uitvoert.

Volgens Paech is de EU ook verantwoordelijk voor de situatie van Öcalan, omdat ze niet helpt om ervoor te zorgen dat Ankara de besluiten van haar organen uitvoert. “Maar weet je: Erdogan en vooral Turkije zijn om een aantal redenen extreem politiek belangrijk voor het Westen. Enerzijds vanwege de NAVO, maar anderzijds omdat Turkije als barrière fungeert tegen vluchtelingen, of die nu uit Afghanistan of Syrië komen. En niemand durft Erdogan onder druk te zetten. Dat is het grote probleem. Want dit isolement is eigenlijk een reactie op de politieke invloed die Abdullah Öcalan nog steeds heeft in de Koerdische gemeenschap, ook al kan niemand hem horen of zien. En daar zijn ze bang voor, dat willen ze elimineren. Ze willen niet afwijken van hun positie van isolatie en afscheiding van het Koerdische volk, bij wijze van spreken. Dat is de achtergrond. En de EU is momenteel niet in staat en niet bereid om op te komen voor Öcalan en, in feite, voor het internationaal recht.”

Naast het CPT is er nog een andere commissie die als taak heeft om er op internationaal niveau voor te zorgen dat foltering niet voorkomt en vanaf het begin wordt voorkomen. Het “Subcommittee on Prevention for Torture” (SPT) is een orgaan van de Verenigde Naties. De naam van de instelling is in het verleden vaak genoemd in verband met WikiLeaks-oprichter Julian Assange, maar niet vanwege de gevangenisomstandigheden van Öcalan. Norman Paech geloofde dat dit kwam doordat “de politieke positie van de PKK in Europa nog steeds is dat het gezien wordt als een terroristische organisatie.” Hij vond dat verkeerd en wees op een uitspraak uit 2020 van het Belgische Hof van Cassatie, volgens welke de PKK geen “terroristische organisatie” is maar een partij in een gewapend conflict. “Er moet een politieke verschuiving komen die bestaat uit het noemen van de PKK voor wat het is. Namelijk een politieke partij die niets anders wil dan autonomie en zelfbestuur voor het volk. En dat zijn eisen die in elke democratische staat kunnen worden uitgevoerd.”

Vergeleken met andere EU-landen is Duitsland waarschijnlijk het verst verwijderd van de koerswijziging met betrekking tot de PKK die plaatsvond na de uitspraak van het hoogste hof van beroep in België. Het land wordt beschouwd als een pionier op het gebied van anti-Koerdische criminalisering. Norman Paech zei dat dit een “zeer rampzalig beleid is. Het komt niet overeen met de politieke feiten en heeft te maken met de Duits-Turkse relaties, ook in de rest van Europa. Europese regeringen zijn Erdoğan geld schuldig vanwege het afsluiten van de grenzen om te voorkomen dat vluchtelingen migreren. Ze betalen hem niet alleen miljarden, maar vervullen ook zijn politieke wensen. We hebben ook gezien met de kwestie van de toetreding van Zweden tot de NAVO dat Erdoğan troeven in handen heeft tegen de PKK en de regeringen. Ik denk dat dit een verkeerd beleid is. Maar dit is een proces dat zich eerder op politiek dan op juridisch niveau afspeelt. En er zou een verandering in het Duitse beleid moeten komen, zoals op veel internationale gebieden.”

Volgens Paech waren de dreigementen van Turkije om in te grijpen tegen het Democratisch Autonoom Bestuur in de regio Noord- en Oost-Syrië (DAANES) als daar lokale verkiezingen zouden worden gehouden zoals aangekondigd, ook “absoluut in strijd met het internationaal recht”. Erdoğan en zijn minister van Buitenlandse Zaken Fidan verklaarden op hun gebruikelijke krijgshaftige manier dat ze niet zouden toestaan dat er een “Terroristan” aan de Turkse grens zou ontstaan. “De agressie van Turkije begon al veel eerder, toen het Syrië binnenviel en bezit nam van de regio Afrin,” zei Paech, en beschuldigde de Turkse staat van “het uitvoeren van een demografische verandering in de bezette gebieden van Noord-Syrië door het verdrijven van de Koerdische bevolking en het vestigen van mensen van Arabische afkomst, met inbegrip van vluchtelingen, in hun plaats. Al deze acties, evenals de aanvallen met chemische wapens door het Turkse leger in Noord-Irak en Zuid-Koerdistan, zijn volledig in strijd met het internationale humanitaire recht. Toch worden ze getolereerd door het Westen en de NAVO-staten, inclusief Duitsland. En dat is het probleem.”

Bron: ANF