Kardo Bokanî, een van de 14 hongerstakers in Straatsburg, die een einde willen maken aan het isolatieregime dat is opgelegd aan Abdullah Öcalan, heeft een dringende oproep gedaan aan internationale academici, intellectuelen en filosofen om de hongerstaking te ondersteunen.
De oproep luidt als volgt;
“Beste vrienden en collegae,
Geachte wetenschappers, intellectuelen en filosofen,
Ik schrijf vanuit de Koerdische hongerstaking in Straatsburg om u om uw steun te vragen in onze eis dat de Koerdische leider, Abdullah Ocalan, die de laatste twintig jaar in eenzame opsluiting werd gehouden, gebruik kan maken van fundamentele mensenrechten.
Ik ben een Iers staatsburger en met 13 andere politieke activisten, waaronder een advocaat, een voormalig parlementslid, een politicus, een intellectueel en een journalist, ben ik sinds 17 december voor onbepaalde tijd in hongerstaking in Straatsburg. We hebben ons hier gevestigd omdat het de thuisbasis is van de Raad van Europa. Er zijn nu op verschillende plaatsen meer dan 300 Koerden voor onbepaalde tijd in hongerstaking, veel van hen zijn politieke gevangenen in Turkije. De hongerstakingen begon op 7 november bij de gevangengenomen parlementslid Leyla Guven. Het doel van onze actie is een einde te maken aan het onmenselijke isolement dat de Turkse staat aan Ocalan heeft opgelegd. We eisen dat hij recht op regelmatige bezoeken van zijn familieleden en advocaten krijgt, zoals vereist door de internationale wetgeving inzake mensenrechten en de eigen grondwet van Turkije.
Ocalan is geen gewone politieke gevangene. Ten eerste is hij een politiek figuur die door miljoenen Koerden als hun rechtmatige leider wordt gezien, die zijn leven heeft gewijd aan de Koerdische emancipatie van het brute, interne kolonialisme dat wordt beoefend door Turkije, Iran, Irak en Syrië. Ten tweede is hij een politiek theoreticus wiens filosofie vorm gaf aan wat we nu zien in Noord-Syrië (Rojava); een democratische, multiculturele en feministische samenleving die wordt bewonderd door progressieve krachten over de hele wereld. Ten derde is hij de meest vocale politicus in Turkije die aandringt op vrede en een democratische oplossing voor het Koerdische conflict. Een politiek figuur als Ocalan het zwijgen opleggen, is de meest vitale stem voor de vrede in Turkije tot zwijgen brengen.
U kunt met recht vragen, waarom zou u uw leven in gevaar brengen? Het antwoord is duidelijk: Europa’s onverschilligheid tegenover de Koerdische kwestie in het algemeen en de zaak Ocalan in het bijzonder heeft ons geen alternatief gegeven. De aanhoudende mislukkingen van Europese instellingen, zoals het Comité voor de voorkoming van folteringen en de Raad van Europa, om hun plicht uit te voeren dwingen ons, als Europese burgers, om deze fatale weg in te slaan. Hun nalaten om te handelen wijst op een crisis van de democratie en het verlies van menselijke waarden, en zij zullen verantwoordelijk zijn voor elke fataliteit. Uiteindelijk moeten de Europese instellingen veel meer doen dan onze eenvoudige vraag ondersteunen, maar wat we vragen moet een praktische, haalbare eerste stap zijn.
Zolang aan onze eis niet wordt voldaan, zullen we onze staking niet beëindigen. Het vooruitzicht van de dood maakt ons niet bang voor ons protest. We begrijpen dat wij, als mensen, verantwoordelijk zijn voor de wereld waarin we leven. Samen hebben we de macht om te beslissen hoe die wereld eruit ziet. We kiezen ervoor om de wereldwijde terugtrekking uit de democratie niet te accepteren. We kiezen ervoor om terug te duwen tegen de oorverdovende stilte en onverschilligheid voor onmenselijkheid.
Als jonge politieke filosoof die les gaf aan University College Dublin (UCD), en namens meer dan 300 hongerstakers, verzoek ik de Europese instellingen dringend om de vraag van hun burgers te horen – die op elk moment in Straatsburg kunnen omkomen – en om hun verantwoordelijkheid te nemen, uiteengezet in het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, om het isolement opgelegd aan Ocalan te helpen opheffen voordat het te laat is.”
Kardo Bokanî is PhD in de politieke theorie en expert in de Koerdische kwestie. Hij gaf politieke theorie / filosofie aan University College Dublin (UCD). Hij is auteur van het boek “Sociale communicatie en Koerdische politieke mobilisatie in Turkije”.
