Wanneer de temperaturen in Wan stijgen, gaan mensen met hun vee op de hoge weiden. Ondanks staatsbeperkingen behouden de vrouwen hun cultuur.
Elke zomer verhuizen vrouwen uit het dorp Êzdînan (Konalga) in Şax County (Çatak, Wan / Van Province) naar de hoge weiden. Op de hoge bergweide Mêrgastran en Alandeşt groeien verschillende planten, en daarom zijn ze een magneet in de regio.
De vrouwen uit Êzdînan staan ‘s ochtends vroeg op en gaan na het ontbijt naar de weiden om hun schapen te melken. Daarvoor moeten de paarden opgezadeld worden. Het twee uur durende parcours leidt langs gevaarlijke afgronden, maar de vrouwen praten of zingen. “We ervaren zowel de zonsopgang als de zonsondergang”, zeggen ze.
Heybet Tarten verzorgt jarenlang de hoge weide voor de schapen. “Ik ben daar geboren en getogen. Een tijdlang was de toegang tot de weiden verboden en werd het verbod later opgeheven. Het leven op de hoge weide is erg mooi, maar ook vermoeiend. Onze tenten staan in Mêrgastran, maar om de schapen te melken rijden we naar Alandeşt. De reis duurt twee, soms zelfs drie uur. Het is een gevaarlijke manier, maar daar denken we niet veel aan. We brengen de tijd door met liedjes en gesprekken.”
Hicret Okan leeft al vijftig jaar van de veeteelt op de Hochalm. “We staan om vijf uur ‘s ochtends op en werken door tot acht uur. Er zijn alleen maar vrouwen op deze weide, de hele last ligt op onze schouders. Veeteelt is geen gemakkelijke klus en vooral op een plek als deze zijn de moeilijkheden en de verantwoordelijkheid groot. Ik houd heel veel van het leven op de hoge weide. Het was een tijdlang verboden om binnen te komen, maar we gaven dit leven niet op. In Colemêrg en vele andere plaatsen zijn de weiden gesloten. De bevolking leeft echter voort, met deze verboden worden de Koerden economisch verzwakt en in armoede gedreven. We geven deze cultuur niet op en zullen hem gedurende ons hele leven houden.”
Hizret Altan wijst er echter op dat de jongere generatie het leven op de hoge weide afwijst: “Je waardeert het niet. De lucht in de steden maakt je ziek, dus de hoge weiden met hun helende werking hebben de voorkeur. Er waren hier bijna honderd gezinnen, maar dat is veranderd. ‘
