Al zevenentwintig jaar wordt de Koerdische volksleider Abdullah Öcalan onder strenge isolatieomstandigheden vastgehouden in de gevangenis op het eiland Imralı. Sinds 1999 worden hem de meest elementaire rechten ontzegd die het internationaal recht hem toekent, zoals contact met zijn advocaten, familiebezoeken en zelfs het recht om met de buitenwereld te communiceren. Deze langdurige en totale isolatie is niet alleen de gevangenschap van één persoon, maar ook de gevangenschap van de vrede zelf en een voortdurende aanval op het recht van een volk om gerechtigheid en vrijheid na te streven.
Op 8 november zullen mensen uit Koerdistan, Europa en de rest van de wereld deelnemen aan de mars in Keulen om “Vrijheid voor Abdullah Öcalan, een politieke oplossing voor de Koerdische kwestie” te eisen.
De KCDK-E verklaarde dat “de mars een dag van internationale solidariteit, culturele viering en politieke wil zal zijn” en voegde daaraan toe: “Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) heeft geoordeeld dat de verzwaarde levenslange gevangenisstraf die aan de heer Öcalan is opgelegd, in strijd is met het ‘recht op hoop’ – een fundamenteel mensenrecht dat levenslange gevangenisstraf zonder mogelijkheid tot vrijlating verbiedt. Het ontzeggen van dit recht is een ontkenning van het principe van menselijke waardigheid – het idee dat ieder mens de mogelijkheid moet hebben tot verandering, dialoog en vrijheid.
En toch blijft Abdullah Öcalan vanuit zijn diepe isolement een moreel en intellectueel verzet leiden dat volkeren en bewegingen over de hele wereld heeft geïnspireerd. Hij heeft zijn leven gewijd aan het beëindigen van de culturele genocide tegen het Koerdische volk en aan het opbouwen van een samenleving gebaseerd op vrijheid, gelijkheid en coëxistentie. Zijn politieke en filosofische paradigma – democratisch confederalisme – stelt een systeem van zelfbestuur voor dat geworteld is in de emancipatie van vrouwen, ecologisch evenwicht en grassroots-democratie. Het is een model dat grenzen en etnische verdeeldheid overstijgt en een weg naar vrede biedt voor alle volkeren in het Midden-Oosten – Koerden, Turken, Arabieren, Armeniërs, Perzen, Assyriërs en anderen – die al lang lijden onder oorlog, patriarchaat en gecentraliseerde onderdrukking.
De oproep voor de mars luidde: “Op 27 februari 2025 deed de heer Öcalan een historische oproep tot ‘vrede en een democratische samenleving’. Hij nodigde alle betrokken partijen – de Turkse staat, Koerdische politieke vertegenwoordigers, de volkeren die binnen de grenzen van de Turkse Republiek leven en internationale actoren – uit om de dialoog te hernieuwen en de weg vrij te maken voor een vreedzame politieke oplossing. Zijn oproep was duidelijk: de tijd van geweld is voorbij en er moet een democratische transformatie beginnen die gebaseerd is op de principes van coëxistentie, gelijkheid en geweldloosheid.
Deze oproep heeft veel weerklank gevonden in Turkije en daarbuiten. Hij heeft geleid tot een voorzichtig maar hoopvol verzoeningsproces, met nieuwe discussies tussen Koerdische en Turkse democratische kringen, mensenrechtenactivisten en politieke partijen. Dit proces kan echter niet slagen zolang de belangrijkste stem nog steeds het zwijgen wordt opgelegd.”
De oproep voegde hieraan toe: “Om verzoening betekenis te geven, moet de vrijheid van Abdullah Öcalan worden erkend als een voorwaarde voor duurzame vrede. Alleen door zijn deelname kan een echte democratische transitie worden bereikt. Zijn vrijlating zou de eerste echte stap zijn naar het helen van een eeuw van conflict en het creëren van een nieuwe horizon van coëxistentie.
Sinds oktober 2023 is de internationale campagne “Vrijheid voor Öcalan – Een politieke oplossing voor de Koerdische kwestie” uitgegroeid van een gecoördineerd initiatief van vooraanstaande vrienden en organisaties van het Koerdische volk tot een wereldwijde beweging. Vakbonden, vrouwen- en milieuorganisaties, vredesnetwerken, intellectuelen, kunstenaars en parlementariërs zijn over de continenten heen samengekomen – verenigd in één stem, eisend dat Öcalan wordt vrijgelaten, als een van de belangrijkste revolutionaire leiders en denkers van onze tijd.
De oproep ging verder: “Van Latijns-Amerika tot Afrika, van Azië tot Europa, heeft deze beweging zich uitgebreid door middel van marsen, wake, conferenties, concerten en creatieve verzetsacties. Het is een uiting van wereldwijde solidariteit – niet alleen met de Koerdische strijd, maar tussen alle volkeren die geconfronteerd worden met autoritarisme, patriarchaat en ecologische vernietiging. In een tijdperk waarin de democratie wordt ontmanteld door een steeds autoritairder wordende wereldorde, is deze campagne een levende uitdrukking geworden van een universele waarheid: de vrijheid van Abdullah Öcalan is de vrijheid van iedereen die gelooft in vrede, gelijkheid en menselijke waardigheid.”
