Ömer Öcalan: De staat moet moediger te werk gaan

  • Turkije

Ömer Öcalan, parlementslid voor de Volkspartij voor Gelijkheid en Democratie (DEM-partij) uit Urfa (Riha) en tevens neef van Abdullah Öcalan, bezocht op 31 oktober samen met andere familieleden zijn oom op Imrali.

Ömer Öcalan sprak met Mezopotamya Agency (MA) over de ontmoeting en zei dat zij voor het eerst sinds jaren een bezoek hadden gehad waaraan ook zijn broer deelnam. Hij zei dat Abdullah Öcalan tijdens deze ontmoeting specifiek vroeg naar de familieleden en de omgeving waarin hij tijdens zijn jeugd in het dorp had gewoond, en dat hij sprak over herinneringen uit die periode.

Ömer Öcalan verklaarde dat Abdullah Öcalan ook zijn zus Fatma Öcalan had gevraagd om over jeugdherinneringen te praten en merkte op dat ze slechts ongeveer vijf keer per jaar familiebezoeken kunnen afleggen. Hij voegde eraan toe dat Abdullah Öcalan positiever en gezonder leek in vergelijking met de eerste bezoeken.

Ömer Öcalan zei: “Hij zag er ook fysiek beter uit. Bij eerdere ontmoetingen waren de fysieke gevolgen van de isolatie duidelijk merkbaar. Maar tijdens het bezoek op 31 oktober was hij gezond, positief en vol enthousiasme. We putten energie uit hem, we putten moreel uit hem. Hij motiveert ons en geeft ons suggesties. Eerlijk gezegd kan ik zeggen dat hij in een sterke conditie verkeerde.”

Isolatie blijft in bepaalde opzichten bestaan

Ömer Öcalan zei het volgende over het bezoek: “Abdullah Öcalan geeft geen persoonlijke beoordelingen over zichzelf. Op dit moment stelt hij zichzelf niet centraal wat betreft gezondheid of omstandigheden. Hij brengt op veel gebieden offers om dit proces voort te zetten. Als we zouden vragen: ‘Wordt de executiewet toegepast op Abdullah Öcalan op Imrali?’, dan zou dat niet correct zijn. Dit is duidelijk en algemeen bekend. We weten dat deze ontmoetingen plaatsvinden vanwege het politieke proces. Er zijn veel gevangenissen in Turkije en min of meer alles wat in de executiewet staat, wordt in die gevangenissen toegepast. Natuurlijk zijn er ook in andere gevangenissen veel problemen, maar de gevangenis op het eiland Imrali is misschien wel de plek waar in deze eeuw de meeste isolatie is toegepast, waar de wet het meest is geschonden, waar het bijna volledig geïsoleerd is. Ik heb in het kader van familiebezoeken vijf bezoeken in één jaar kunnen afleggen. Wettelijk gezien wordt niet voldaan aan de vereisten die in de uitvoeringswet zijn vastgelegd, maar als we zouden zeggen dat de isolatie volledig voortduurt, ben ik het daar niet mee eens. Er is enige versoepeling, maar in bepaalde opzichten blijft de isolatie bestaan. Het aantal bezoeken van advocaten, het aantal bezoeken van delegaties en het aantal familiebezoeken is aanwezig, maar we stellen dat ze onvoldoende zijn.

Ambtenaren moeten moedig zijn

Ömer Öcalan zei: “Er is daar een leider, een van de belangrijkste gesprekspartners in deze kwestie. De werkomstandigheden moeten door de regering worden gecreëerd. Er is een regering en een staatsrealiteit die beweert dit probleem op te lossen. Het is ook bij het publiek bekend dat Abdullah Öcalan een van de partijen in deze kwestie is. In die zin moeten de staat of de ambtenaren moediger zijn. Als de relatie tussen het Koerdische en het Turkse volk gebaseerd is op een historische diepgang, als we het hebben over duizend jaar geschiedenis, dan zul je op een gegeven moment deze kwestie moeten oplossen. Er moet een politieke wil ontstaan die deze moed en vooruitziendheid toont. Politici hebben verantwoordelijkheden op hun schouders; degenen die dit proces leiden, hebben ook verantwoordelijkheden op hun schouders. Maar eerst en vooral moeten de omstandigheden op Imrali worden verbeterd. Vervolgens moet door middel van passende manieren en methoden de mogelijkheid voor Abdullah Öcalan om vrij te werken worden gewaarborgd. Dit is uiterst essentieel voor ons, voor ons volk en voor onze partij.

De plaats waar we elkaar ontmoeten is hetzelfde, er is geen verandering

Ömer Öcalan zei: “Ik ga er al een jaar heen. De plaats waar we elkaar ontmoeten is hetzelfde. Er is geen verandering op het eiland Imrali. Er is geen verandering in de omstandigheden van Abdullah Öcalan. We weten niet wat er in het komende proces zal gebeuren. Als het proces slaagt en vaart krijgt, moeten al deze kwesties zeker worden herzien.”

Deur-aan-deur-organisatie

Ömer Öcalan bracht de woorden van Abdullah Öcalan als volgt over: “Jullie hebben nu de omstandigheden om te kunnen organiseren. Jullie moeten dit proces samen met onze mensen organiseren. Jullie moeten dit proces samen met de mensen organiseren. Indien nodig, stad voor stad, district voor district, dorp voor dorp, wijk voor wijk, deur voor deur, moeten jullie dit proces uitleggen en de mensen uitleggen welk model we proberen op te bouwen.”

Maatschappelijke organisatie

Ömer Öcalan vervolgde: “Hij hecht veel belang aan zelforganisatie en aan het organiseren van de samenleving als geheel. Hij drukte het min of meer als volgt uit: ‘Ja, toen we voor het eerst opkwamen, was het aantal woorden dat we konden gebruiken zeer beperkt. We hadden slechts een handvol uitdrukkingen. We hadden geen middelen. En vanaf dat punt zijn we gekomen waar we nu zijn. Nu zijn er op veel plaatsen mogelijkheden. Je hebt overal de mogelijkheid om politiek te bedrijven. Deze kansen zijn gecreëerd. Je moet dit proces samen met de mensen organiseren. Dit is geen kwestie die instellingen alleen kunnen dragen. Ook de mensen moeten aan dit proces deelnemen. Ze moeten dit proces zowel organiseren als bijdragen aan het sociale systeem dat we proberen op te bouwen. Dit is in grote lijnen de benadering van Abdullah Öcalan.”

Actie is belangrijker dan retoriek

Ömer Öcalan zei: “Abdullah Öcalan hecht veel waarde aan de wijsheid van het volk. Hij zei altijd: ‘Het volk heeft gelijk.’ Hij waardeert de opgebouwde kennis en wijsheid van de samenleving, maar er is één concrete realiteit: alleen degenen die hebben gevochten, kunnen vrede sluiten. Abdullah Öcalan heeft een belangrijk initiatief genomen om te voorkomen dat deze oorlog, dit conflict, eeuwig voortduurt. Hij probeert de staat in die richting te sturen. Hij weet dit heel goed, en een bepaald deel van de staat weet het ook. Soms spreekt Abdullah Öcalan over een ‘niet-normatieve’ staat. We moeten hier gevoelig voor zijn. Meer dan gevoelig, we moeten oplettend zijn. Daden zijn belangrijker dan woorden. De praktijk is belangrijker dan praten. Dit is ook voor ons belangrijk.”

Wat betekent democratische integratie?

Ömer Öcalan zei ook: “Abdullah Öcalan spreekt soms vanuit herinneringen: ‘Toen ik een kind was, zat ik vaak bij de muur van de moskee in Amara. Daar zat een oude man. Als we het hadden over de Koerdische realiteit, zei hij tegen me: ‘Kun je dit verdroogde stuk hout weer tot leven brengen? Dat is jouw strijd.’ Grote inspanningen, grote offers en een grote politieke strijd hebben ons op dit punt gebracht. Nu moeten zelfs degenen die politiek bedrijven in naam van het Koerdisch zijn dit erfgoed en deze inspanningen respecteren en beschermen. Laat me democratische integratie duidelijk uitleggen; het betekent dat de staat je accepteert met je identiteit, je cultuur, je denken, je geografie, je land, je geloof. Het betekent niet: laat je identiteit achter, laat je taal achter, laat je essentie achter, laat je geloof achter en sluit je aan bij de staat.'”

Ömer Öcalan vervolgde: “Als Koerden deel gaan uitmaken van de Republiek Turkije, dan zal dat op basis van een democratische republiek zijn. De conceptuele definitie hiervan is democratische integratie. Het Koerdische volk kan met zijn verschillen deel gaan uitmaken van de staat. En dat is wat Koerden al honderd jaar willen. In het Ottomaanse systeem leefden ze eeuwenlang met hun eigen identiteit. Maar er is de realiteit van Abdullah Öcalan, die het Koerdische karakter nieuw leven heeft ingeblazen, het naar een hoger niveau heeft getild en verder heeft gebracht dan dat niveau. Hij heeft geformuleerd hoe Koerden en Turken samen kunnen leven, hoe Koerden en Arabieren of Perzen samen kunnen leven, hoe Syriërs en Koerden samen kunnen leven. Tegelijkertijd zijn de Koerden zelf een zeer rijk volk. Er zijn Alevi-Koerden, Yezidi-Koerden en Koerden die tot het soennitische islamitische geloof behoren. Deze strijdmethode heeft alle Koerden aan dezelfde tafel gebracht.

Het Koerdische systeem moet invloed uitoefenen op Damascus

Ömer Öcalan voegde hieraan toe: “De functionarissen van de Republiek Turkije moeten breken met hun herhaalde gewoonten van de afgelopen honderd jaar. Koerden zijn niet vijandig tegenover enig volk; ze zijn ook niet vijandig tegenover de staat. Koerden beschermen hun identiteit en bestaan op hun eigen authentieke manier. Ze vertegenwoordigen een potentiële kracht voor democratie. Koerden hebben nooit assimilatie toegepast tegen enig recht; ze hebben alleen geprobeerd zichzelf te beschermen. Dit geldt ook voor Syrië. Abdullah Öcalan zegt dat het systeem dat de Koerden daar opbouwen invloed moet uitoefenen op Damascus. Hij zegt dat het tot doel moet hebben om op systemisch niveau invloed uit te oefenen op heel Syrië. Als dit systeem in Syrië wordt opgebouwd, kan Syrië een leefbaar land worden. Turkije kan dan zijn zorgen en gewoonten met zijn gesprekspartners bespreken. Ik geloof dat Abdullah Öcalan ook uitgebreid over deze kwestie wordt aangesproken. Ik heb hem tijdens deze bijeenkomst op de hoogte gebracht van de recente ontwikkelingen. Hij zei dat hij Syrië op de voet volgt.

De Syrische kwestie moet binnen Syrië zelf worden opgelost

Ömer Öcalan zei: “De Syrische kwestie moet binnen Syrië zelf worden opgelost. De Turkse staat moet hier gevoeliger mee omgaan, want Syrië is een onafhankelijke staat. Het mag zich niet te veel mengen in de interne aangelegenheden van dat land. Als er een relatie moet worden opgebouwd, dan zijn er Koerdische vertegenwoordigers, politici en leiders. In plaats van Ahmed al-Sharaa (Al-Jolani) zou men kunnen praten met Mazlum Kobani. Men zou ook met Ilham Ahmed kunnen spreken. Die plaats is een voorbeeld voor iedereen en de ogen van de wereld zijn erop gericht. Turkije moet zich hierin integreren en hieraan bijdragen. Als het gevoeligheden heeft, moet het in contact staan met de autoriteiten van de Syrische Democratische Strijdkrachten (SDF), want dialoog is belangrijk. Iedereen kan oorlog voeren, je kunt dingen vernietigen met drie zinnen, maar om iets op te bouwen, te creëren en uit te breiden is visie nodig. Abdullah Öcalan had zijn mening over Syrië al duidelijk kenbaar gemaakt en hij blijft bij zijn standpunt. De vraag is hoe de methode eruit zal zien, hoe de taal zal zijn, en op dit punt is hij positief en constructief.”

Turkije moet vrede sluiten met de Koerden in alle vier de delen

Ömer Öcalan vervolgde: “Abdullah Öcalan beschermt dit alsof het zijn oogappel is. Syrië maakt hier deel van uit. Ik hoop dat de partijen in de komende periode tot wederzijds begrip zullen komen en een positief perspectief op Syrië zullen ontwikkelen. Als je het land wilt versterken, moet je vrede sluiten met de culturen in alle vier de delen van Koerdistan. Turkije mag niet langer discussiëren over interne kwesties, interne problemen en de taal en het bestaan van Koerden. Om serieuzer en moediger naar de toekomst te kunnen kijken, moet het zijn interne kwesties oplossen. Je kunt niet één vredesproces in het noorden voeren, één vredesproces in Turkije en een ander proces in Rojava.”

CHP moet deelnemen aan het proces en mag niet in valkuilen trappen

Ömer Öcalan zei: “Abdullah Öcalan benadrukte dat de Republikeinse Volkspartij (CHP) aan het proces moet deelnemen. Ze mag niet in valstrikken of provocaties trappen. Dit proces is niet het domein van de Partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling (AKP) of de Nationalistische Bewegingspartij (MHP); het is een proces dat de hele staat aangaat. Abdullah Öcalan hecht veel betekenis en waarde aan de deelname van de CHP aan het proces. Zo kan het groeien. Er zijn democratische mensen binnen de CHP, er zijn mensen die positief denken. Degenen die provoceren, daarentegen, zijn een segment in de hel. In feite proberen bepaalde groepen het einde van deze oorlog te blokkeren. Er gebeuren zeer interessante dingen. Het afgelopen jaar hebben zowel het Koerdische volk als het Turkse volk dit op de voet gevolgd. Het Turkse volk moet dit zeer nauwlettend volgen. Ze vragen zich af: “Waarom stelt de Koerdische Arbeiderspartij (PKK) democratische politiek op de voorgrond en legt ze op een bepaald moment de wapens neer?” Ook ons volk moet hier aandacht aan besteden. De PKK en Abdullah Öcalan strijden al tweeëndertig jaar om de wapens neer te leggen en democratische politiek actief te maken.

Er moet een democratische cultuur worden opgebouwd

Ömer Öcalan zei ook: “Een van de dingen die Abdullah Öcalan het meest wilde, was de oprichting van deze commissie. Hij wil dit omdat hij wil dat dit aan de samenleving als geheel toebehoort. Ook al is het verzwakt, ook al heeft het aan invloed ingeboet, de meest erkende instelling in Turkije is het parlement. Hij hecht betekenis aan deze plek, hij hecht er waarde aan. Hij zegt dat dit de basis is voor legitimiteit. Ook de CHP wilde dit heel graag. Abdullah Öcalan wil de ervaringen van tweeënvijftig jaar aan de commissie uitleggen. En hij wil dit ook voor de toekomst. Hij wil dit zodat zulke dingen niet meer gebeuren. Hij wil dit zodat er een cultuur van democratie kan worden opgebouwd.”

De staat moet serieuze stappen ondernemen

Ömer Öcalan sloot zijn toespraak af met de woorden: “Nu zult u naar iedereen luisteren. Op het moment dat u naar de echte gesprekspartner, de meest legitieme gesprekspartner, luistert, moet u gevoeligheid tonen. Dit zijn geen zaken die gerechtvaardigd kunnen worden. De staat moet op een moediger en serieuzere manier stappen ondernemen. Hij moet Abdullah Öcalan ontmoeten; hij moet moedig zijn. De staat mag nergens over twijfelen, hij moet deze stap zetten. Als de staat dat wil, moet hij de moed en het vooruitziende blik tonen om iedereen te ontmoeten die hij wil. Een nieuwe orde, een nieuw proces, een nieuwe taal… In alle opzichten moet hij een vernieuwing doorvoeren.”

Bron: ANF