- Brussel
De 19e conferentie van de European Union Turkey Civic Commission (EUTCC) met als titel “De Europese Unie, Turkije, het Midden-Oosten en de Koerden” is woensdagmiddag geopend in het Europees Parlement in Brussel. De conferentie wordt vandaag voortgezet.
Kariane Westrheim, voorzitter van de EUTC, zei dat de ‘Oproep voor vrede en een democratische samenleving’ van Abdullah Öcalan met veel waardering was ontvangen door zowel het Europees Parlement als de Raad van Europa. Ze vervolgde: “Hoop is nu veranderd in een kracht. Wat de Koerden zeggen, versterkt de collectieve inspanningen. We hebben dit op een veel tastbaardere manier gezien tijdens Newroz. Een nooit eerder geziene kracht vulde de straten. We hopen dat deze kans op vrede verstandig zal worden gebruikt en zal leiden tot een democratisch Turkije.”
Schieder: De Koerdische beweging is een strijd voor vrijheid en democratie
Andreas Schieder, lid van het Europees Parlement van de Oostenrijkse sociaaldemocratische partij en lid van de Koerdische vriendschapsgroep, sprak vervolgens en verwees naar de recente oproep van Ocalan en zei: “De Koerdische beweging is ook een strijd voor vrijheid en democratie. Als we kijken naar wat er gebeurt in Turkije, het Midden-Oosten en de wereld, wordt het belang van de Koerdische strijd duidelijker dan ooit.”
Williams: Zwijgen is erger dan medeplichtig zijn
Nobelprijswinnares Jody Williams zei dat vrede de wil van beide partijen vereist. Ze merkte op dat het standpunt van de Turkse staat over vrede en een oplossing onduidelijk blijft. Ze voegde eraan toe: “Ik ben al activist sinds de oorlog in Vietnam. We hebben Vietnam en vele andere landen vernietigd. Door de jaren heen hebben mensen geleerd wat onderdrukking betekent. Toen ik andere Nobelprijswinnaars vroeg om een verklaring te ondertekenen ter ondersteuning van de vredesoproep van het Koerdische volk, besefte ik hoe nieuw de Koerdische kwestie voor velen van hen was. Bovendien zweeg de Turkse staat over onze oproep en ging niet in op onze eisen. In dit stadium is zwijgen erger dan medeplichtig zijn. Er moet een einde komen aan de onderdrukking van het Koerdische volk. Er moet een einde komen aan de aanvallen op Koerden die in Syrië wonen.”
Ebadi: Het is tijd voor de vrijlating van Öcalan
De Iraanse advocate en Nobelprijswinnares voor de Vrede Shirin Ebadi wees erop dat de wereld een kritieke periode doormaakt. Ze merkte op dat er elke dag gemiddeld 200 mensen worden gedood in het Midden-Oosten en gaf het volgende commentaar op de oproep van Öcalan op 27 februari: “Iemand stond op en durfde het woord ‘vrede’ uit te spreken om een einde te maken aan dit lijden. En die persoon is decennialang in isolatie gehouden, gevangen gezet om zijn ideeën. Toch verklaarde hij dat de tijd voor vrede was aangebroken. Hij zei: “Laten we in opstand komen. Hij riep degenen die hem steunen op om de wapens neer te leggen en zich aan te sluiten bij het vredesproces. Te midden van zoveel crisis en chaos is deze boodschap van groot belang. De tijd is gekomen om Öcalan vrij te laten. Zijn voorstellen zijn rationeel en gegrond. Het idee om het land en de regio met democratische middelen te ontwikkelen is van vitaal belang.”
Democratie betekent respect voor de rechten van minderheden
Shirin Ebadi benadrukte dat vrede niet bereikt kan worden zonder democratisering. Ze sprak over de voortdurende onderdrukking van Koerden in de regio: “We kennen allemaal de realiteit waarmee Koerden die in Turkije en Syrië wonen worden geconfronteerd. Zowel in Turkije als in Iran worden Koerden voortdurend aangevallen. In 2022 begon een opstand na de moord op Mahsa Amini. Toen Mahsa werd geboren, wilde haar vader haar Jîna noemen. De Iraanse regering stond dit echter niet toe en dwong haar de naam Mahsa op. Ik kan dit niet begrijpen. Is Koerdisch zijn een misdaad? Als er sprake is van echte democratie in een land, zouden zulke dingen nooit mogen gebeuren. Democratie betekent niet dat de meerderheid regeert. Het betekent niet dat wie de meeste stemmen wint, kan doen wat hij wil. Democratie betekent dat de rechten van minderheden worden gerespecteerd. Het betekent respect voor de rechten van degenen die de verkiezingen verliezen. In elk deel van de wereld zijn er wetten, rechten en wettelijke kaders. Je kunt de wet niet als wapen gebruiken om je tegenstanders op te sluiten. Waar we voor vechten is een toekomst waarin iedereen in gelijke mate van zijn rechten kan genieten.”
De tweede sessie begon met journalist Cahit Mervan als moderator. Mervan herinnerde de aanwezigen eraan dat de focus lag op het vinden van een weg naar een oplossing en merkte op dat de recente oproep van Abdullah Ocalan de afgelopen dagen wereldwijd tot veel discussie heeft geleid.
Ahmed: Öcalan moet de kans krijgen om te handelen
Ilham Ahmed, covoorzitter van de afdeling Buitenlandse Betrekkingen van het Autonoom Bestuur, nam als eerste het woord in de tweede sessie. Ze ging in op de problemen die voortkomen uit de mentaliteit van de natiestaat in de 21e eeuw. Ze benadrukte dat het huidige systeem diep patriarchaal en gendergebonden is en onderstreepte de noodzaak om te strijden om de daaruit voortvloeiende crises op te lossen.
Ahmed vervolgde: “Het Midden-Oosten wordt opnieuw gevormd en al deze processen moeten besproken worden. De Koerdische strijd in de regio is van cruciaal belang. Koerden blijven verdeeld over vier staten. In Syrië heerst al 14 of 15 jaar een diepe crisis. Het land bevindt zich nu in een fase van wederopbouw. De huidige autoriteiten in Damascus moeten in gesprek gaan met alle volkeren van Syrië. We hebben echter nog geen echte inspanning gezien van de interim-regering om dit te doen. In feite zien we weinig verschil tussen de huidige overgangsregering en het oude Baath-regime. De regering in Damascus vertegenwoordigt de volkeren van Syrië niet. De afgelopen vijf jaar zijn we getuige geweest van aanwijzingen dat er waarschijnlijk een nieuw regime zal worden gevormd met een islamitisch en radicaal karakter. Om de problemen in de regio op te lossen, moet Öcalan een rol kunnen spelen – en hij moet daartoe de kans krijgen.”
Barrena: De wapens neerleggen heeft ons sterker gemaakt
De Baskische Europarlementariër Pernando Barrena (EH Bildu) benadrukte de parallellen tussen de situatie in Baskenland en de Koerdische strijd. Hij herinnerde eraan dat in het verleden geweld was beantwoord met geweld, en als gevolg daarvan had het Baskische volk ook zijn toevlucht genomen tot geweld. In die periode, zo merkte hij op, werden de mensenrechten aan beide zijden geschonden.
Barrena vervolgt: “De wereld is aan het veranderen. Welke beslissing de Koerdische nationale bewegingen ook nemen, het zal uiteindelijk in het voordeel van het Koerdische volk zijn. In Baskenland zijn we 60 jaar lang het slachtoffer geweest van geweld. Vijftien jaar geleden verklaarde de Baskische beweging dat het vredesproces moest beginnen zonder te wachten op een formele overeenkomst met Spanje of Frankrijk. Hoewel er destijds kritiek was, gaf deze stap ons politieke kracht. Vandaag de dag zijn we een sterke kracht in het Baskische parlement. De stabiliteit van de Spaanse regering hangt af van onze stemmen en dat maakt onze rol nog belangrijker. We doen er alles aan om te vechten voor onze onafhankelijkheid en sociale rechtvaardigheid. De Koerden hoeven niet bang te zijn voor de toekomst. Er zullen grote gevechten zijn, maar ook grote kansen. Het Koerdische volk is nooit alleen. Abdullah Ocalan moet ook onverwijld worden vrijgelaten.”
Gunter: Trump zal Erdoğan uiteindelijk geven wat hij wil
Professor Michael Gunter, secretaris-generaal van de EUTCC, deelde zijn analyse van de opkomende wereldorde. Gunter trok een parallel tussen Donald Trump en Recep Tayyip Erdoğan en zei dat Trump, ondanks al zijn alarmerende trekjes, geen oorlog wil en daarom geen militair geweld zou gebruiken om de Turkse staatsagressie te stoppen. Volgens Gunter zal Trump Erdoğan uiteindelijk geven wat hij wil.
Na de opmerkingen van Gunter nam mensenrechtenadvocaat Czarina Golda S. Musni uit de Filippijnen het woord en vatte de uitspraak van het Volkstribunaal van Rojava samen.
Orlando: Onderhandeling is essentieel voor vrede
Leoluca Orlando, lid van het Europees Parlement voor de Groenen in Italië, stelde dat oorlog geen voorwaarde is voor vrede, maar onderhandelingen wel. Orlando benadrukte dat diversiteit gezien moet worden als een bron van rijkdom: “De Turkse staat heeft ooit het woord ‘Koerd’ verboden. Ik hou van Turkije, maar het is onaanvaardbaar dat iedereen die zijn mening geeft in de gevangenis belandt. De Europese Unie moet wakker worden en haar ogen openen. Het lijden van het Koerdische volk kan niet langer genegeerd worden door te zwijgen. Wij willen in wederzijdse solidariteit leven met alle onderdrukte volkeren.”
Prebilic: Het einde van het regime van Erdoğan is mogelijk nabij
Vladimir Prebilic, lid van het Europees Parlement van de Sloveense Groene Partij, veroordeelde de benoemingen van de trustees in Turkije en noemde ze onaanvaardbaar. Verwijzend naar de uitbreiding van de macht van Erdoğan, wees Prebilic erop dat niet alleen gekozen functionarissen gevangen worden gezet, maar dat hun vervangers ook niet door het volk worden gekozen, wat resulteert in een volledige usurpatie van de gemeentelijke autoriteit. Hij benadrukte dat democratie essentieel is voor de groei van Turkije, zowel materieel als moreel. Prebilic herinnerde aan de detentie van Ekrem Imamoglu en suggereerde dat dergelijke ontwikkelingen het naderende einde van het regime van Erdoğan kunnen inluiden.
Topuz: Vrede en democratie zijn hard nodig
Journalist Ali Duran Topuz, die als laatste sprak in de tweede sessie, benadrukte dat vrede en democratie hard nodig zijn in Turkije. Hij stelde dat de strijd voor vrede net zo belangrijk is als de strijd voor brood en water. Topuz vervolgde: “Een nieuw proces is onlangs begonnen in Turkije, en het geeft ons een gevoel van hoop. Regeringsfunctionarissen spreken over broederschap en gerechtigheid, maar we zien geen praktische stappen die worden genomen. Als gevolg daarvan hebben mensen hun vertrouwen verloren. In het hele land zijn honderden mensen opgepakt omdat ze zich verzetten tegen de arrestatie van Ekrem Imamoglu. Iedereen staat op tegen dit autoritaire regime. Ongeveer tien jaar geleden werd een proces opgestart om de Koerdische kwestie op te lossen. Maar tien jaar geleden heeft Erdoğan het opgegeven, omdat hij verkiezingen wilde winnen. Door dat vredesproces te beëindigen, blies hij de oorlog opnieuw op en verzekerde hij zich van de verkiezingsoverwinning.”