Nieuwe “disciplinaire straf” en verbod op familiebezoek opgelegd aan Abdullah Öcalan

  • Turkije

Er is opnieuw een disciplinaire straf opgelegd aan de Koerdische Volksleider Abdullah Öcalan, die gevangen zit in de Turkse zwaarbeveiligde gevangenis op het eiland Imrali, meldde het agentschap Mezopotamya (MA) zaterdag.

Het in Istanbul gevestigde Asrin Law Office, dat Öcalan en zijn drie medegevangenen vertegenwoordigt, heeft onlangs een bezoekvergunning aangevraagd voor familieleden. Het Bursa Hof van Executie antwoordde dat op 16 oktober een disciplinaire straf van drie maanden was opgelegd aan Öcalan. Er werd geen informatie verstrekt over de redenen voor de sanctie. Het advocatenkantoor is van plan om tegen de uitspraak in beroep te gaan.

Abdullah Öcalan wordt sinds zijn illegale ontvoering uit Kenia naar Turkije in 1999 incommunicado vastgehouden op het gevangeniseiland Imrali. Het laatste contact met hem was een bezoek van zijn neef, Ömer Öcalan. De 37-jarige politicus, die parlementslid is voor de DEM-partij in het Turkse parlement, kon op 23 oktober ongeveer anderhalf uur met zijn oom praten en liet daarna weten dat hij in goede gezondheid verkeerde en hem de groeten deed. Eerder was er door het strenge contactverbod niets bekend over zijn toestand. Tijdens het bezoek vertelde Abdullah Öcalan zijn neef dat hij theoretisch en praktisch in staat was om bij te dragen aan een politieke en wettelijke oplossing voor de Koerdische kwestie als hij de kans kreeg.

Öcalans laatste contact met zijn advocaten was in augustus 2019. Na een onderbreking van acht jaar had een hongerstaking onder leiding van de gevangen politica Leyla Güven in totaal vijf bezoeken van advocaten opgeleverd. Sindsdien is de isolatie in de Imrali-gevangenis opgetrokken tot het niveau van totale incommunicado-detentie.

Öcalan’s drie medegevangenen Ömer Hayri Konar, Hamili Yıldırım en Veysi Aktaş, die in 2015 werden overgeplaatst naar de eilandgevangenis als onderdeel van het dialoogproces, worden ook getroffen door de isolatie op Imrali.Willekeurig opgelegde “disciplinaire maatregelen” tegen de Imrali-gevangenen dienen als juridische dekmantel voor het onrecht op Imrali, inclusief het verhinderen van bezoek door advocaten en families.

In de meeste gevallen worden disciplinaire sancties tegen Imrali gerechtvaardigd door de ‘Roadmap for Negotiations’ die Öcalan in 2009 schreef en die als verdediging werd ingediend bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) – maar ook door het bizarre argument dat Öcalan ‘op en neer loopt op de binnenplaats van de gevangenis tijdens officiële sporttijd’. Deze vorm van sanctie wordt elke drie maanden vernieuwd voor aanvragen voor familiebezoek en elke zes maanden voor aanvragen voor bezoek van een advocaat. De Turkse rechterlijke macht heeft dit soort ‘strafmaatregelen’ sinds 2016 dertien keer bevolen, voor het laatst afgelopen mei. In tegenstelling tot Europese jurisprudentie, herhaalde oproepen van het VN-Mensenrechtencomité en een resolutie van de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa, is de Turkse staat nog steeds niet bereid om een einde te maken aan het isolement dat op Imrali wordt toegepast.

Bron: ANF