- Zuid-Koerdistan
Muzaffer Ayata is lid van het Centraal Comité van de Koerdische Arbeiderspartij (PKK). Hij is medeoprichter van de vrijheidsbeweging en werd in 1980, enkele maanden voor de militaire coup, gearresteerd en zwaar gemarteld in de militaire gevangenis van Amed (tr. Diyarbakir). Hij werd ter dood veroordeeld wegens “separatisme” en het doodvonnis werd in 1991 omgezet in veertig jaar gevangenisstraf. In 2000 werd hij vrijgelaten uit de gevangenis met een levenslang verbod op politieke activiteiten. Hij werd opnieuw opgesloten in Duitse ballingschap. Na zijn vrijlating sloot hij zich meteen weer aan bij de vrijheidsstrijd als leider van de PKK. In een interview met ANF Nieuwsagentschap trekt Ayata historische verbanden en roept de Turkse staat op zijn houding ten opzichte van de Koerdische kwestie te veranderen en zijn beleid van ontkenning en vernietiging, dat al een eeuw vruchteloos is, op te geven.
Het interview met ANF luidt als volgt;
Waarom beschouwt de huidige Turkse regering de Koerdische kwestie als een “terreurkwestie”?
De Koerdische kwestie is een 100 jaar oud probleem en begon in Turkije met de oprichting van de Republiek. Hun constructie veroorzaakte dit probleem. Was er een PKK toen Şêx Saîd en Seyîd Riza en tienduizenden mensen werden afgeslacht en verbannen? Het is een historisch maatschappelijk probleem. Volgens de grondwet zijn er geen Koerden, alleen Turken. De staat wil van iedereen een Turk maken. Maar dat is geen gebod van God of een natuurwet. De Koerden willen geen Turken zijn. De staat voert dit beleid al 100 jaar en heeft gefaald. Daar moet een einde aan komen en de grondwet moet worden herschreven.
Koerden en Turken leven samen in één gebied. Ze hebben veel gemeen. Waarom is er zoveel bloedvergieten, geweld en ontkenning? Er zijn ongeveer 40 miljoen Koerden in de vier delen van Koerdistan. Ze hebben status in Zuid-Koerdistan, en een erkende status ontwikkelt zich in Rojava. Om ook dat te vernietigen, valt de Turkse staat genadeloos aan. Turkije heeft hiervoor al zijn economische middelen en ideologische reserves opgebruikt. Wat gebeurt er als de AKP/MHP-alliantie nog een verkiezing wint? Wat zou er gebeuren als het regime zou doden en meer Koerden zou laten lijden? Je kunt de geschiedenis niet terugdraaien, je kunt het niet construeren en schrijven zoals je wilt. Als dat het geval was, had Mustafa Kemal het al gedaan.
Als de Koerdische kwestie anders was benaderd, hoe zou de situatie er dan uitzien?
Turkije zou niet zo geïsoleerd en in diskrediet zijn gebracht in de wereld van vandaag als het niet in oorlog was geweest met de Koerden en als het niet halsoverkop in de oorlog in Syrië was gestort. Het zou niet al zijn interne en externe middelen hebben uitgeput. Integendeel, de Koerden zouden een brug zijn geworden tussen Syrië, Turkije en Irak. Met een democratisch model zou Turkije de rijzende ster van het Midden-Oosten zijn geweest. Handels- en economische betrekkingen hadden zich op een veel hoger niveau ontwikkeld. Turkije zou rijk zijn geworden en had gemakkelijk lid kunnen worden van de Europese Unie. Er zou geen belemmering zijn om toe te treden tot de Europese Unie.
Hoe groot is de schade die deze oorlogspolitiek in het Midden-Oosten heeft aangericht?
Turkije heeft zich in de oorlog in Syrië gestort en oorlog gevoerd tegen Syrië. In deze oorlog konden de ISIS-huurlingen zonder problemen Syrië binnenkomen via Turkije. Al dit kwaad was gericht tegen het Koerdische volk. De Turkse staat zette ISIS op de Koerden. Terwijl de hele wereld tegen IS vocht, steunde Turkije het. Ze wilden de Koerden verstikken en vernietigen, vooral in Syrië. De Koerden hebben hard gestreden en een hoge prijs betaald voor de strijd tegen ISIS. Samen met de Arabische bevolking maakten ze de gebieden schoon en begonnen ze samen te beheren. Ondanks Turkse druk sloot de Arabische bevolking zich niet aan bij de huurlingen en Turkije. Samen met de Koerden volgden ze hun eigen lijn en stonden niet vijandig tegenover het Syrische regime. Omdat de Koerden bezig waren met hun eigen identiteit en een vrij leven. Ze hoefden van niemand vijanden te zijn of iemand te evenaren. Turkije heeft dit niet verteerd. Ze verzamelde alle huurlingengroepen in Syrië om zich heen en liet ze de Koerdische bevolking aanvallen. Deze huurlingen zijn nu een plaag van Turkije. Fascistische demagogie in Turkije verspreidt de opvatting dat de Koerden en de PKK de ketenen van Turkije zijn en dat als ze worden verslagen, Turkije de wereld zal veroveren. Met zo’n demagogie wordt hun eigen bevolking bedrogen.
De kettingen en zwarte vlekken zijn ISIS en al-Nusra. In Syrië worden moordenaars losgelaten op de bevolking. De bezette gebieden zijn veranderd in een paradijs voor moordenaars, criminelen en huurlingen. Turkije vormt nu een grote bedreiging voor de mondiale veiligheid. De Arabische wereld heeft zijn beschermende handen teruggetrokken van de Moslimbroederschap, ISIS en al-Nusra. Merk op dat geen enkel Arabisch land deze groepen meer ondersteunt. Ze accepteren ze niet op hun territorium. Maar Erdogan doet het. Daarmee bedreigt hij de Arabische wereld. Turkije chanteert Europa met de vluchtelingen die het heeft opgenomen. Het dreigt zelfs IS en andere organisaties in Europa erbij te betrekken. Omdat hij ze altijd bij de hand heeft.
Als we goed kijken, zijn alle leiders van ISIS vermoord in de gebieden onder Turkse bezetting. De veilige zones voor IS-leiders zijn de gebieden onder Turkse controle. Sommigen van hen werden gedood of gevangen genomen tijdens operaties (door de SDF en de Internationale Coalitie). Er zijn ook mensen die niet zijn gevangengenomen, die niet goed bekend zijn. Ze wedden op Turkije. Turkije sponsort hen en als de Turkse staat dat wil, veranderen ze hun namen. De hele wereld heeft al-Nusra tot terroristische organisatie verklaard. Turkije moest dit ook doen, maar zij stichtten een koninkrijk voor al-Nusra (in Idlib). Het Turkse leger beschermt hen.
De scheuren in het interne evenwicht van Turkije worden steeds duidelijker. Ondertussen worden gekozen vertegenwoordigers van het Koerdische volk steeds vaker het doelwit. Wat betekent dat?
De Turkse regering is veranderd in een georganiseerde misdaadorganisatie. Het voert een beleid van onderdrukking, bedrog en psychologische oorlogvoering tegen zijn eigen volk; het verzet zich tegen degenen die kritiek hebben op, zich verzetten tegen, gerechtigheid en democratie eisen; het marginaliseert en vernedert degenen die vrede en democratie willen. Stel je voor dat de Koerden volgens de Turkse wet deelnamen aan de verkiezingen. Hun papieren worden onderzocht door het parket en ze krijgen te horen dat hun kandidatuur bij de verkiezingen geen probleem is. De winnaar van de verkiezing wordt dan aangemerkt als terrorist. Burgemeesters en parlementsleden worden in de gevangenis gegooid. Hun immuniteit moet snel worden opgeheven.
Er is niets dat Semra Güzel (het onlangs gevangengenomen HDP-parlementslid) heeft gedaan. Toch werd ze gestigmatiseerd vanwege een foto gemaakt met een guerrillastrijder. Alle veiligheidssystemen van Turkije zijn op hun kop gezet. Turkije staat op het punt van instorten. Men doet alsof men nog nooit een guerrillastrijder in Turkije heeft gezien. Alsof de guerrilla’s uit de ruimte kwamen. Koerden horen niets met elkaar te maken te hebben, mogen elkaar niet begroeten en elkaar niet ontmoeten. Ze gooien mensen letterlijk in de pot en koken ze en dansen dan rond en eten ze graag op. Oh, we hebben Semra – wat een operatie… zeggen ze! Je hebt geen schaamte. Semra Güzel is parlementslid. Haar immuniteit werd ten onrechte opgeheven en ze werd afgeschilderd als een crimineel.
Ondertussen verzamelen alle rovers en criminelen zich rond de regering. Minister van Binnenlandse Zaken Soylu is met hen allemaal op de foto verschenen. Er wordt geen procedure tegen hen geopend. Het zijn de favorieten van Erdoğan. Erdoğan is een man die in elk opzicht klaar is.
Angela Merkel was 16 jaar kanselier. Ze nam ontslag met respect en volgens de regels, maar Erdoğan speelt het spel niet volgens de regels. Vandaag zegt iedereen in Turkije, inclusief oppositiekringen, dat Erdoğan een burgeroorlog zal beginnen. Erdoğan zal de verkiezingen manipuleren. Erdogan zal de noodtoestand uitroepen. Erdoğan zal ergens een oorlog beginnen. In een omgeving van crisis en chaos zal hij de verkiezingen echter winnen of uitstellen. Deze opties worden momenteel besproken. Zoiets werd niet besproken in de tijd van Ecevit en Mesut Yılmaz. Erdoğan is al 20 jaar aan de macht en heeft het land naar deze staat gebracht. Turkije heeft alle democratische conventies geschonden. Hij heeft alle instellingen disfunctioneel gemaakt, ze uitgehold en aan zichzelf gebonden. Hij creëerde een regeringsmodel in Hitler-stijl. Als je Hitlers regeringsstijl analyseert, kun je zien hoe vergelijkbaar ze zijn.
Hoe past dit in de geschiedenis van Turkije?
De techniek van overheersing is gebaseerd op het ondermijnen van de wet door middel van crises en chaos. In de geschiedenis van Turkije is de wet nog nooit zo massaal in diskrediet gebracht als nu. Zelfs in de periode na 12 september (1980 militaire staatsgreep) was dit niet het geval. De rechterlijke macht greep niet zo massaal in. Rechters en aanklagers zijn nog nooit tot zulke goedkope pionnen gemaakt. De religieuze ordes in Turkije zijn nog nooit zo machtig en rijk geweest. Ze zijn nog nooit zo zeer het verlengstuk van de politieke macht geweest. Er zijn eerder religieuze gemeenschappen geweest met banden met de overheid. De overheid profiteerde van hen en zij profiteerden van de overheid, maar nooit in de mate dat ze dat nu doen.
De religieuze gemeenschappen in Turkije hebben hun spirituele kant verloren. Ze hielden op instellingen te zijn in dienst van de religie. Erdoğan heeft ze geruïneerd en afgemaakt. Erdoğan heeft de islam in Turkije het grootste kwaad aangedaan. Hij verslond Erbakans hele erfenis. Na 50 jaar werk was Milli Görüş in ieder geval een alternatief in Turkije, een hoop in islamitische kringen. We bekritiseren ze, dat is een andere vraag, maar Erbakan had respect in islamitische kringen. Hij beschreef het als een “eerlijke opdracht”. Erdoğan heeft een maffia-achtige bende rovers gecreëerd. Hij zorgde voor een inflatieregime. Hij speelt met de beurs en de rente. Mensen worden armer. Momenteel hebben banken hun winst verviervoudigd als onderdeel van de inflatie. Maar de kosten van levensonderhoud zijn omhooggeschoten. Turkije is in dit opzicht een wereldleider, ondanks de publicatie van valse cijfers over de inflatie.
Dit toont de mate van verarming in de samenleving. Je berooft mensen, je neemt alles wat ze hebben. Alle hulpbronnen en rijkdom zijn geconcentreerd in specifieke kringen. Er was hoop, een zoektocht, een droom van een toekomst in de islam. Nu heeft Erdoğan ze verslonden. Hij heeft de islamitische gemeenschappen in Turkije vernietigd, uitgehold. Hij maakte ze tot steun en speelbal van macht. Hij bond ze aan de regering. Hij gaf hun materiële rijkdom en nam spiritualiteit weg. Hij maakte ze allemaal leeg en verstikte hun geest. Erdoğan is zo wanhopig op zoek naar macht dat hij niet zal loslaten, zelfs als hij daarbij sterft. Hij zegt dat het vaderland in gevaar is, het is een kwestie van overleven. Je bent omringd door vijanden, de imperialisten vallen aan, je verzet je tegen de wereld… Het is allemaal onzin. Hij gaat naar alle imperialisten in de wereld en vraagt hun: “Steun me, laten we een deal sluiten, ik zal concessies doen.” Dat is wat hij zegt.
Turkije zal worden uitgeleverd aan Poetin. Nooit eerder, zelfs niet in de Ottomaanse geschiedenis, heeft Turkije zoveel concessies gedaan aan Rusland. Aanbestedingen voor kerncentrales, raketsystemen die niet kunnen worden gebruikt, miljarden dollars, allemaal voor het regime van Erdoğan. Tegelijkertijd tekent hij overeenkomsten met de NAVO tegen Rusland en zegt hij ook tegen Poetin dat hij moet komen en dat de Koerden samen zullen worden afgeslacht. Dan zal hij niet deelnemen aan het embargo en Rusland steunen.
Het is duidelijk dat niemand, alleen Erdoğan, een oorlog in Syrië wil. Hij provoceert en bewapent al zijn huurlingen. Hij zal de Koerden of het regime aanvallen. Hij heeft zijn leger voorbereid en zegt: “Laat me gaan, ik zal de Koerdische gebieden ontbinden, ik zal de Koerden daar verwijderen en ze vervangen door huurlingen”. Hij kondigt een genocidaal plan aan tegen de Koerden.
Bron: ANF