Terwijl het Turkse leger Noord- en Oost-Syrië bombardeert, spreken sommigen binnen het Turkse regeringskamp op een manier die moet wijzen op de bereidheid om een oplossing te vinden voor de Koerdische kwestie. In een interview met persbureau ANHA beoordeelde bestuurslid van de Democratische Unie Partij (PYD), Salih Muslim, deze ontwikkelingen.
De Koerdische kwestie wordt besproken in Turkije en Noord-Koerdistan. De Turkse regering heeft hierover verklaringen afgelegd. Tegelijkertijd escaleren de aanvallen van het leger door het regime in Ankara. Hoe beoordeelt u dit?
Er is een verandering gaande in het Midden-Oosten. Sommige mensen denken dat er een derde wereldoorlog aan de gang is in het Midden-Oosten, en dat is waar. In elke wereldoorlog zijn er veranderingen geweest, en de huidige oorlog brengt veranderingen teweeg in het systeem. In de Eerste Wereldoorlog kwam de natiestaat op de voorgrond. In de Tweede Wereldoorlog werd de wereld bipolair. Dit systeem stortte in 1990 in en dus was er een nieuw systeem nodig. Dit herordeningsproces wordt nu de Derde Wereldoorlog genoemd. In dit nieuwe systeem kunnen veel dingen veranderen. Soevereiniteit, grenzen, staat, regering, enz. kunnen veranderen. Dit proces is al aan de gang sinds 2010 en wat er nu gebeurt maakt er deel van uit. Degenen die dit project in de weg staan, zullen worden geëlimineerd. Dit geldt ook voor Hamas en Hezbollah.
“De Turkse staat bevindt zich in een hopeloze situatie”
Turkije ziet ook wat er gebeurt. Erdoğan zegt: ‘Israël zal ons aanvallen.’ Dit is geografisch niet mogelijk, maar Erdoğan wil niet toegeven dat de wereld verandert. De omstandigheden en ontwikkelingen in het Midden-Oosten maken dit noodzakelijk. Turkije is nooit gestopt met de oorlog die het al tien jaar voert tegen de Koerden. De Koerdische vertegenwoordiger en Koerdische intellectuelen hebben gezegd: “Als je de Koerdische kwestie oplost, zullen zowel de Koerden als de Turken winnen; Turkije zou een belangrijke macht in het Midden-Oosten kunnen worden. Maar ze hebben niet geluisterd. Nu heeft men begrepen dat verandering noodzakelijk is en dat niets mogelijk is zonder een oplossing voor de Koerdische kwestie. Na tien jaar oorlog staat Turkije op de rand van economische, politieke en diplomatieke ineenstorting. Turkije moet een oplossing vinden. De manier is om de Koerdische kwestie op te lossen, maar de Turkse regering is nog niet in staat geweest om zichzelf daartoe te brengen.
“Het Ottomaanse spel eindigt niet”
Er zijn veel woorden en toespraken gehouden, maar niets heeft bindend gewerkt. Afgezien daarvan zijn er geen praktische stappen ondernomen. Wat de regering ook zegt, het wordt de volgende dag ontkend. We hebben dit gezien na het Dolmabahçe-akkoord in 2015. Toen werd alles vernietigd. Het Koerdische volk zou ook van zijn ervaringen moeten leren. Tijdens het tijdperk van Turgut Özal werden enkele beloften gedaan, maar ze werden niet nagekomen. In 1993 was er een onderhandelingsproces, maar ook dit werd afgebroken door de Turkse kant. In 1998, ten tijde van Erbakan, werd een nieuwe poging ondernomen, maar ook die werd door het Turkse fascisme afgebroken. Hetzelfde gebeurde in Oslo en in 2015. Daar moeten we van leren. Het is waar dat de interne en externe situatie ons dwingt om actie te ondernemen. Maar het Ottomaanse spel houdt niet op. Tot nu toe zijn er geen praktische stappen ondernomen.
Turkse regeringsambtenaren deden gelijkaardige uitspraken aan het begin van de Rojava-revolutie. Ze nodigden je uit naar Ankara, maar bestempelden jou en je partij vervolgens als “terroristen”…
In 2013, 2014 en 2015 traden we op de voorgrond als een kracht. De internationale machten erkenden ons niet. We voerden oorlog tegen al-Nusra, de Moslimbroederschap en andere huurlingengroepen. Turkije had hen tegen ons opgezet. Op dat moment had Turkije ons net erkend, ze zeiden: “Er is een nieuwe groep ontstaan. Zo wilden ze de situatie omkeren. Het ging erom dat we ons bij hen zouden aansluiten en ons uiteindelijk bij de Moslimbroederschap zouden aansluiten. Daar ging het toen om. Ilham Ehmed, Asya Abdullah en ik reisden toen naar Ankara en Istanbul en spraken met Turkse regeringsfunctionarissen. Toen ze zich realiseerden dat we ons niet onder controle van de Moslim Broederschap wilden stellen en dat we in Syrië voor de Derde Weg kozen, verklaarden ze ons tot “terroristen”.
Is de huidige situatie daarmee te vergelijken?
Het is een spel. Het was toen een spel en het is nu een spel. De spelletjes kunnen anders zijn. Ze willen de Koerden afleiden van hun doelen en ze afschepen zonder ze iets te geven. De Turkse regering zal naar de pers stappen en zeggen dat ze dit en dat heeft gedaan, maar in de praktijk zal er niets gebeuren. Toen ging het alleen om Rojava, nu gaat het om alle Koerden.
Ömer Öcalan, neef van Abdullah Öcalan en lid van de DEM-partij, kon onlangs de leider van het Koerdische volk in Imrali bezoeken. Öcalan bracht een belangrijke boodschap over. Hoe moeten we dit beoordelen?
Bezoeken aan Imrali zijn een recht van Rêber Apo [Abdullah Öcalan] en het Koerdische volk. Na vier jaar totale isolatie vond er een bezoek plaats. We waren ernstig bezorgd over de gezondheid van Abdullah Öcalan. Daarom is dit bezoek heel belangrijk voor ons en ons volk. Hij deed onze mensen de groeten en volgt het proces op de voet. In zijn boodschap zei hij dat hij, als de omstandigheden goed zijn, de theoretische en praktische macht heeft om dit proces van een conflict- en gewelddadige omgeving te veranderen in een wettelijke en politieke omgeving. Hij heeft internationale macht, de hele wereld kijkt naar hem. Nu is het aan de andere kant, en het zal blijken hoe eerlijk ze zijn.
Maar zal Turkije de nodige stappen zetten?
Er is geen alternatief, de externe en interne omstandigheden maken het noodzakelijk.De sleutel is Abdullah Öcalan.Natuurlijk zal het Ottomaanse spel gespeeld blijven worden.Het gaat om verzwakking en vernietiging.Maar de redding van Turkije ligt in de handen van Abdullah Öcalan.Het moment is gekomen, de regering kan niet langer weigeren.
Dus wat moet er gebeuren voor een oplossing of een zinvol proces?
De voorwaarden moeten gecreëerd worden zodat Abdullah Öcalan vrij kan communiceren met individuen, zijn volk en zijn organisatie. Als dit niet gebeurt, zal er niets gebeuren en dan kunnen we niet spreken van een onderhandelingsproces. Dit zijn de voorwaarden. Er moeten voorwaarden worden gecreëerd voor het vredesproces. Als je vrede wilt, moet je eerst Abdullah Öcalan deze kansen geven.
Tijdens het Dolmabahçe proces stond Abdullah Öcalan erop om de zaak aan het parlement voor te leggen. Omdat de kwestie zowel officieel als door het hele volk werd besproken. Het zou in het parlement besproken moeten worden. Het Koerdische volk wil gelijkheid, niets anders.
Waar denkt u dat de huidige situatie toe zal leiden?
Wereldwijde ontwikkelingen maken de Koerdische kwestie even dringend als de Midden-Oosten kwestie. Als je vrede wilt in het Midden-Oosten, Syrië, Turkije en elders, moet je de onderliggende problemen oplossen. Internationale en regionale machten hebben dit erkend. Hoe meer spelletjes er gespeeld worden, hoe later er een oplossing komt. Uitstel maakt de situatie erger. Deze kwestie moet opgelost worden. De oplossing hangt af van het Koerdische volk en andere volkeren. Er mogen spelletjes gespeeld worden, maar we moeten ons niet laten misleiden. Het Koerdische volk is in zijn geschiedenis vele malen onderworpen geweest aan tirannie, maar het heeft ook een pioniersrol gespeeld voor de mensheid. Vandaag zorgt het Koerdische volk samen met andere volkeren voor eenheid en vrede. Wij zijn de pioniers van de democratie in het Midden-Oosten, dus wordt er van ons verwacht dat we vandaag onze historische rol spelen. Internationale machten hebben dit ook erkend. We moeten onze strijd voortzetten in overeenstemming met deze realiteit.
Bron: ANHA