- Rojava/Noord- en Oost-Syrië
Er is al 22 maanden geen teken van leven van de Koerdische vertegenwoordiger Abdullah Öcalan. Het AKP/MHP-regime vertrouwt op oorlog en onderdrukking op alle niveaus in een poging aan de macht te blijven. In een interview met ANF Nieuwsagentschap bekritiseert de medevoorzitter van de Democratische Eenheidspartij (PYD), die vooral actief is in Noord- en Oost-Syrië, Salih Muslim, de rol van het Europees Comité ter voorkoming van foltering (CPT) in het isolement op het gevangeniseiland Imrali.
Hoe beoordeelt u het beleid van totale isolatie op Imrali dat inmiddels 22 maanden gaande is?
Het is onmogelijk om het isolatiebeleid los te zien van het verzet van het Koerdische volk. Als je teruggaat naar het begin, dat wil zeggen, naar de ontvoering van Abdullah Öcalan in 1999, zijn gevangenschap op Imrali, het opleggen van isolatie, en rekening houdend met de rol van de Europese Unie en de aanwezigheid van een CPT-vertegenwoordiger daarin, wordt het duidelijk dat dit alles verband houdt met het herstructureringsproject in het Groter Midden-Oosten. Het gaat om de herstructurering van het Midden-Oosten. In de 20e eeuw was er geen Koerdisch volk meer, hun bestaan, identiteit en leven werden niet erkend. Dan ontstaat er een partij, een organisatiestructuur die de mensen wakker schudt. Het gaat niet alleen om de mensen in Noord-Koerdistan, maar in alle delen van Koerdistan. De mensen nemen deel aan de strijd. Dat had je niet verwacht. Aan de andere kant moesten er maatregelen worden genomen omdat dit het hele plan voor het Grotere Midden-Oosten bedreigde. De Koerdische vrijheidsaspiraties vormden een obstakel voor dit project, omdat het ging om een nieuwe ideologie, filosofie en manier van leven.
Als we het hebben over het Koerdische volk, hebben we het over meer dan 50 miljoen mensen. Het complot, de gevangenschap en het isolement [van de heer Öcalan] houden hiermee verband. Iedereen zegt: “De vrijheid van leider Apo [Abdullah Öcalan] betekent de vrijheid van Koerdistan.” Dat is waar, er is een nauw verband. Daarom werd hij gevangengezet en wordt hij tot op de dag van vandaag vastgehouden. In het begin dacht men dat dit een einde aan alles zou maken en men “van hem af zou komen”. Maar dat gebeurde niet.
Isolatie is vanaf het begin op verschillende manieren afgedwongen en heeft zich ontwikkeld tot absolute isolatie. Want als de leider een kans ziet, richt hij zich meteen tot het volk. Laten we niet vergeten dat hij twee jaar geleden in een kort telefoongesprek informeerde naar de situatie van het volk en een initiatief aanbood. Daarom mag hij niet bellen.
Wie zit er achter dit beleid buiten Turkije?
Dit beleid wordt uitgevoerd door de krachten die vanaf het begin bij de samenzwering betrokken zijn geweest. Dit zijn Gladio en de NAVO. Turkije is hier slechts de pedel. Dit is de situatie. Turkije wordt natuurlijk altijd op de voorgrond geplaatst in de oorlog, het staat in het middelpunt van de actie, maar het is niet vrij. Turkije heeft zijn eigen wet- en regelgeving, maar past deze niet toe. Het systeem op Imrali is een internationaal systeem, waar ook Europa onder valt, en het staat nog steeds onder controle van de NAVO-organisatie Gladio.
“Oorlog, massacres en onderdrukking zijn het resultaat van isolatie”
Het totale isolement van de afgelopen twee jaar is hiervan het gevolg. Isolatie is marteling. De gevangene in Imralı is niet zomaar een gevangene, hij wordt niet vastgehouden in een cel met een gesloten deur, hij wordt dagelijks gemarteld. We kennen de exacte details in Imrali niet, maar er vindt psychologische marteling plaats. Als dit niet het geval zou zijn, zou hij nieuws van buitenaf kunnen ontvangen en horen dat zijn filosofie zich tot in de Filippijnen heeft verspreid. Hij zou zien dat de eeuw van “Jin Jiyan Azadî” [Vrouw, Leven, Vrijheid] waarover hij sprak, is begonnen en dat miljoenen mensen elke dag vrijheid op straat eisen. Maar om de druk op hem hoog te houden, mag hij geen nieuws van buitenaf ontvangen en mogen wij geen informatie van binnenuit ontvangen. Marteling vindt elke dag plaats om het moreel van de mensen negatief te beïnvloeden.
Isolatie moet niet alleen worden gezien als een uiting van het Turkse fascisme, maar moet in al zijn dimensies worden bekeken. Er moet een democratische oplossing worden gevonden in Turkije. De vlag van verzet moet hoog worden gehouden. Iedereen moet zich bewust zijn van het isolement en er moet voor gezorgd worden dat de vijand zich terugtrekt. De vijand voert niet alleen het beleid van onderdrukking in Imrali uit, maar richt deze onderdrukking tegelijkertijd ook op het Koerdische volk. Elke dag worden er mensen gemarteld. Het bloedbad in Parijs heeft dit nog concreter gemaakt. In Koerdistan woedt nog steeds een bittere oorlog. Dit alles is een gevolg van isolatie. Het is in ons belang om dit bloot te leggen. Vroeger schaamde men zich voor de Koerdische realiteit, nu spelen we wereldwijd een voortrekkersrol. Het Gladio-systeem moet door verzet worden vernietigd en de waarheid over Gladio moet aan de wereld worden getoond. Dit zal zeker invloed hebben op politieke beslissingen.
“Iedereen moet de weerstand uitbreiden”
Denk je dat de weerstand voldoende was in het licht van de uitbreiding van het isolement?
De weerstand in 2022 was zeker enorm. Maar we hebben nog veel te doen, want de doelen zijn nog niet bereikt. Het verzet was succesvol, maar niet genoeg. Hiervoor is het nodig om de weerstand uit te breiden. De recente protesten van parlementsleden voor het ministerie van Justitie zijn erg belangrijk. Of de vijand nu luistert of niet, de acties gaan gewoon door. Er wordt in ieder geval iets aan gedaan, want we kunnen niet stil blijven. Iedereen, afgezien van het guerrillaverzet, zou zijn strijd moeten intensiveren, de acties zouden zich naar veel plaatsen moeten verspreiden. Het volk moet dag in dag uit in opstand komen tegen het fascisme. Ze kunnen worden geslagen, sommigen kunnen worden gearresteerd, maar de mensen moeten opkomen voor deze acties. Het verzet moet tegen alle verwachtingen in worden versterkt in de metropolen van Turkije. Het moet een democratisch verzet zijn. Het is belangrijk om aan te dringen op deze weerstand.
Waarom vervult het CPT zijn missie niet?
Ja, er is ook het CPT-probleem. Dit is het Comité ter Voorkoming van Foltering. Als er sprake is van foltering, moet de commissie zich daartegen verzetten en foltering voorkomen. Helaas heeft de CPT alleen een waarnemersrol op zich genomen in de Öcalan-kwestie. Het analyseert of foltering al dan niet bestaat en legt zijn rapport voor aan de Raad van Europa. De Raad van Europa zegt echter het rapport niet te kunnen publiceren zonder toestemming van Turkije. Als je foltering echt wilt voorkomen, moet de commissie uit de positie van rapporteur stappen, actie ondernemen tegen foltering en passende aanbevelingen doen. Er zit een grote kracht achter de CPT. We bedoelen de Raad van Europa en het Europees Parlement, de verschillende instellingen en autoriteiten, maar zelfs zij doen niets. De CPT gaat naar Imrali maar zegt niets. Er is geen informatie over de situatie van de leider. Dit is ook een vorm van marteling. Dit moet voorkomen worden. Als het niet kan worden voorkomen, waarom wordt de gevangenis dan überhaupt bezocht? Ook het weigeren van advocaat- en familiebezoeken is een vorm van marteling. Volgens de Turkse wet mogen gevangenen telefonisch met hun familie praten. Ook dat is niet toegestaan. Maakt dit niet allemaal deel uit van marteling? De CPT heeft de macht om deze marteling te voorkomen, maar heeft dit helaas niet gedaan. Dat hebben we vanaf het begin gezegd in onze gesprekken met Europa. U spreekt over democratie, maar democratie geldt niet alleen voor Europa. Wij hebben ook democratie nodig. Wetten die in Europa niet worden geaccepteerd, worden hier als discretionair gepresenteerd en geaccepteerd. Waarom accepteer je dat? Waarom blijf je stil? Is dit hoe je democratie overal wilt verspreiden? Natuurlijk niet. Als Koerdische mensen, krachten en politieke partijen kunnen we een katalysatorrol spelen. En dit kan door middel van democratisch verzet.
Wat voor strijd moet er in 2023 worden gevoerd om het isolement te doorbreken?
Miljoenen mensen zullen zich afvragen waarom er zo’n koppig verzet en protest is. Als het verzet en de strijd in 2023 zowel in Koerdistan als in het buitenland worden geïntensiveerd, zal dit tot meer resultaten leiden. Misschien ontmoeten we leiders niet dagelijks, maar er zijn gesprekken. Isolatie moet voorop staan bij deze gesprekken. We moeten ze op zijn minst aan het twijfelen brengen als het gaat om de implementatie van democratie en mensenrechten. We kunnen de vergelijking veranderen door ze te laten accepteren dat de wetten en regels die ze maken niet als geldig voor ons worden beschouwd, maar dat we ook mensen zijn en dat we ons aan onze eigen wetten moeten houden. In 2022 heeft het verzet van het Koerdische volk een bepaald niveau bereikt, maar ik denk dat dit verzet moet worden vergroot en versterkt totdat we resultaten boeken.