Saleh Moslem, diplomatieke commissielid Buitenlandse Zaken van TEV-DEM en voormalige PYD-leider waarschuwde dat als er een aanval op Efrîn plaatsvindt, de oorlog zich over Turkije zal verspreiden. Hij zei: “Wanneer de Koerden hun nationale eenheid bereiken, zullen ze een belangrijke kracht in het Midden-Oosten worden.”
Saleh Moslem wees erop dat Syrië een plaats is geworden om rekeningen te vereffenen in deze Derde Wereldoorlog, en waarschuwde dat als de oorlog niet zal afkoelen, deze zich verder zal verspreiden.
Saleh Moslem sprak met ANHA over de volksopstanden in Iran, de Sochi en de vergaderingen van Genève en het Koerdisch Nationaal Congres.
Moslem noemde het proces in Syrië de ‘Derde Wereldoorlog’ en zei: ‘Deze oorlog duurt nu 7 jaar en moet afkoelen. Misschien zal het niet 100% eindigen, maar de intensiteit zal afnemen.”
Moslem zei dat de oorlog is verplaatst naar Idlib en dat daar weer een confrontatie zal zijn. Beweren dat hegemoniale krachten de oorlog in en rond Deir ez-Zor naar andere landen en locaties kunnen voeren, voegde hij eraan toe: “Deze nieuwe landen kunnen plaatsen zijn zoals Pakistan, Iran of Jemen. Op deze manier kunnen ze de oorlog wegvoeren uit Syrië.”
Idlib
“Als Turkije geen enkele truc uithaalt, zal ons gebied rustiger zijn”, zei Moslem en voegde het volgende toe over de betekenis van Idlib:
“Idlib is al lange tijd een plek met religieuze organisaties en structuren. Organisaties zoals de “İhvan-i Müslim’in” zijn er al jaren. Toen de onrust in Syrië uitbrak, kwamen religieuze kwesties op de allereerste plaats. Hiervoor, en omdat het dicht bij Turkije ligt, bevindt het zich nu in de huidige situatie. Idlib werd uitgeroepen tot ‘no conflict zone’ met Astana en ze verzamelden daar alle jihadisten in Damascus en Humus. En nu is Idlib een van de grootste problemen.”
Plannen van Turkije
Toen hem werd gevraagd: “Met de Astana-gesprekken kreeg Turkije de rol om het gebied van jihadistische organisaties te zuiveren. Maar zoals je kunt zien, ontstond er een conflict. Wat gebeurt daar? “Moslem zei:
“Toen de Syrische oorlog uitbrak, had Turkije bepaalde plannen. Veel troepen naast Turkije ondersteunden deze jihadistische en islamitische organisaties. Structuren zoals Horasan, Al-Nusra, Tawheed en İhvan-i Müslim’in werden gevormd. Turkije ondersteunde deze structuren op grote schaal en verspreidden zich door heel Syrië. Het belangrijkste doel van Turkije was om Syrië volledig te ontmantelen en het opnieuw op te bouwen in overeenstemming met hun belangen. Ze begonnen deze berekeningen eerst te ontwikkelen over de Koerden. Onlangs zijn de groepen die Turkije ondersteunt op één plek verzameld.
Internationale troepen zeiden Turkije om deze groepen onder controle te krijgen, de manier waarop Turkije hen binnenleidde, hen bewapende, hen onderdak gaf en hen ondersteunde. Maar Turkije wil dat niet. Omdat heel hun beleid ten aanzien van Syrië heeft gefaald. Nu zijn ze alleen aanwezig in Idlib. Andere troepen willen de jihadisten en islamisten via Turkije zuiveren. Maar Turkije heeft de controle over een aantal van deze groepen verloren, dus hun baan is nu nog moeilijker. ”
Moslem wees erop dat Rusland en Iran met dezelfde houding in Astana volledig tactisch waren en zeiden dat Rusland en Iran Turkije nu kunnen vertellen dat Syrië niet naar hen luistert en dat Turkije deze gebieden moet verlaten. Turkije heeft overal in de modder vastgezeten, inclusief Idlib. En nu zijn ze hopeloos.”
Over Turkije die Iraanse en Russische ambtenaren opriep en hen verzocht om operaties tegen Idlib stoppen, zei Moslem:
“In Astana maakten ze afspraken over bepaalde gebieden in Idlib, de spoorweg die wordt vastgehouden door Al Nusra, bekend als Hayat Tahrir Al Sham. Volgens de overeenkomst moeten Nusra en andere organisaties deze plaats en anderen verlaten. Ze waren het erover eens dat het regime deze plaatsen zou binnenkomen, maar ondanks de opmars van Syrische regiemachten zijn deze troepen niet teruggetrokken uit hun gebieden. Turkije werd opgeroepen om zich terug te trekken en de voorwaarden van de overeenkomst in Astana na te komen. Ondanks dat botst Ahrar Al Sham, gesteund door Turkije, op het regime. Turkije kan Syrië niet vertellen niet te vechten omdat het Syrisch grondgebied is en zij vechten voor hun eigen land. Turkije zal deze groepen bevechten, die Turkije in een oorlog zullen trekken, of de steun terugtrekken en handelen volgens de overeenkomst. Internationale troepen vertellen Turkije om het te doen, of ze zullen het zelf doen.”
Moslem zei dat de oorlog in Idlib zich zal voortzetten en zei het volgende over het lot van Jarablus en Bab:
“Niemand wil de aanwezigheid van Turkije in Syrië. Syrië niet, internationale troepen niet. Ze vertelden hen om Aleppo in ruil voor Bab te geven. Turkije verloor Aleppo voor het eerst, en nu kunnen ze het niet meer volhouden in Bab. De mensen daar hebben hun onvrede met de aanwezigheid van Turkije geuit. Er waren protesten tegen hen. Bab is de vloek van Turkije geworden. Rusland heeft Turkije misschien toegelaten daar binnen te gaan, maar dat geeft hen geen permissie om permanent te blijven.
Aan de andere kant kunnen we niet gewoon blijven staan en niets doen. Er zijn Koerdische nederzettingen daar. Er is een poging gedaan om de demografie te veranderen, we kunnen hier niet zwijgen. De aanwezigheid van Turkije daar is niet juist. Ze moeten vertrekken. Vroeg of laat zullen ze dat doen, maar we kunnen geen exacte datum opgeven. Net als in Bab zullen ze Idlib verlaten. Ze zijn verslagen in alle beleidsmaatregelen die ze hebben voorzien. Dat zal doorgaan. ”
Als Turkije Efrîn aanvalt zal de oorlog zich uitbreiden
Moslem sprak ook over de mogelijke aanval van Turkije op Efrîn en zei, “‘als een dergelijke aanval zal plaatsvinden, zal dit oorlog in Turkije betekenen en Turkije zal afbrokkelen, de aanval op Efrîn zou helemaal niet goed voor hen zijn. Ze zijn zich ook hiervan bewust. En geen enkele internationale strijdmacht zal een oogje dichtknijpen voor deze aanval. Aan de andere kant is er het voorbeeld van Kobanê. Efrîn is ook klaar. Waar ze ook zijn, de Koerdische bevolking zal hun steden verdedigen. Een aanval op Efrîn betekent een aanval op Koerden. Tijdens de Slag om Kobanê waren jongeren uit Noord-Koerdistan de straat opgegaan en hadden een immense weerstand. Dit zal nog groter zijn voor Efrîn. De Koerdische bevolking zal als geheel opstaan. Het zal totale oorlogvoering zijn.”
