4) Straf leiderschap
Dat Trump zich nu ziet als messias, the chosen one, dat heeft niet echt bijgedragen aan het treffen van een mildere snaar in zijn retoriek. Zo wist hij niet echt hoe hij de nabestaanden van de recente vliegtuigcrash een troostend woord kon meegeven. Wel ging hij er direct met een gestrekt been in: de DEI-gendergelijkheid was de oorzaak van deze tragedie! Daar heeft hij kijk op. Heeft dit land haar aansluiting met de realiteit definitief verloren, of is er nog hoop? De bodem van deze put is nog lang niet in zicht.
De minachting van Trump voor de echte belangen van de eigen burgers gaat hand in hand met het etaleren van zijn wraakzucht – zowel tegen de binnenlandse oppositie als in de internationale arena.
Is Rupsje Nooit Genoeg soms meegereisd in de appel die zover van de stam is weggerold? Of er ooit nog een vlinder uit zal oprijzen is nog even de vraag.
5) Twijfelgevalletje
Even dit nog: de omvang van de penis is een bron van fascinatie. Niet alleen voor jongetjes die nog door puisten worden geplaagd. Zo veel staat me daar ook nog van bij. Ook ervaren wetenschappers hebben zich erover gebogen. De penis, de eikel, en natuurlijk ook de afmeting van de testikels. Voer voor psychologen, gedragswetenschappers en evolutionair-biologen.
Globale lijn in het verhaal is dat diersoorten met uitgesproken promiscue gedrag grotere penissen en testikels ontwikkelen, over de generaties genomen. De pik is ‘the weapon of choice’ in the survival of the fittest. Ook de vorm van de eikel verraadt een lange staat van dienst. Size matters. Maar shape ook! In promiscue zaken is, mits fris opgediend, de hoeveelheid zaad die wordt rondgepompt, de dominante factor in het aantal uh nazaten.
Steven Leach lanceerde daarom de hypothese dat de ribbelrand van de eikel ook een soort leegsleurpende werking had voor de indringer die het verse zaad van zijn voorganger daarmee kon wegzuigen uit de ontvangende vagina. Daarin had de eikel zich bewezen. Als plopper, als een soort gootsteen-ontstopper. In die wapenwedloop dus cutting edge technology van Moedertje Natuur. Afijn, boeiende materie. Natuurlijk moet het hele handeltje ook goed blijven functioneren. Use it or lose it! Net als ballistische wapens. Als die in een silo liggen weg te rotten worden ze er echt niet beter van.
Yuval Harari wees erop dat de lange periode van relatieve rust in het internationale verkeer, historisch gezien, een stijlbreuk is met het verleden. De neiging om op te zwellen en te zwelgen is het mannetjesdier eigen. Aanstellerij loont. Je kan stellen dat het alfa-mannetje, historisch en evolutionair gezien, zich in een permanente, existentiële crisis bevindt. Wapengekletter was wel het minste waar je je van moest bedienen.
Tot aan de invoering van die set van universele, internationale spelregels, de Westfaalse Orde, was daar de noodzaak om de uitgaven voor oorlogsvoering op te stuwen naar 50% van het staatsbudget of meer. Dat was het oude normaal. Daar kijken we tegenwoordig toch een beetje van op – Denk even aan onze recente worsteling met de 2% norm. Dankzij die globaal aanvaarde regels van soevereiniteit, ook van de kleinere landen, vastgelegd in die Westfaalse Orde, begon er een lange periode van relatieve rust in de oorlogsboekhouding. Be prepared! Ja zeker, maar wel met mate.
Met de trend die Rusland, de VS, en China in onze recente jaren hebben ingezet, lijkt daar weer een eind aan gekomen. We lijken weer terug te vallen op de ons zo vertrouwde reflexen. Groeiende stagnatie van de wereldhandel, maar tegelijkertijd wel het uitdijen van de defensie-uitgaven. Die mix, is dat ons perspectief voor de nabije toekomst? Size matters. Qua wapengekletter. Dat dan weer wel.
6) De tussenstand
In de jaren ‘40 tilde de kwakkelende Amerikaanse economie zichzelf weer uit het slop dankzij de groeiende vraag naar militair materieel. Moeten we in onze tijd het ook weer hebben van een vergelijkbare boost? Dat lijken Donald en zijn vriendjes ons wel aan te praten. Een nieuw rondje ver piesen is begonnen.
Tot slot nog een puntje van aandacht: Hoewel het zaad rijkelijk vloeit, zowel in de besneden als ook in de onbesneden wereld, is het aantal spermatozoa toch in rap tempo afgenomen. Hebben zij de boot gemist? Of zijn zij overboord gesprongen en terug gezwommen? Met het zicht op het beloofde land, tegen de stroom in? Zagen zij de bui al hangen? Het is ook geen doen voor echte gelukszoekers in deze dagen.
Auteur: Paul Terlunen