De hongerstaking van Leyla Guven eist een einde aan het isolement dat aan PKK-leider Abdullah Ocalan wordt opgelegd. Guven heeft vandaag dag 181 bereikt. Zowel Guven als alle overige hongerstakers drinken thee, water, vitamine b12, suiker en zoutoplossingen om de hongerstaking zo lang mogelijk vol te houden.
15 gevangenen zitten op dag 8 van hun doodsvasten. Nadat de boodschap van Ocalan gisteren werd geopenbaard hebben de gevangenen aangekondigd dat zij hun protest zullen voortzetten.
Gevangenen: Ons protest zal doorgaan
In de naam van de gevangenen werd gisteren na de persconferentie over Ocalan een verklaring vrijgegeven uit naam van alle PKK- en Pjak (Partij van vrije vrouwen van Koerdistan) gevangenen in Turkije en Noord-Koerdistan waarin het volgde gezegd werd: We willen graag vermelden dat de bijeenkomst die op 2 mei door twee advocaten met onze leider werd gehouden, van groot belang en waarde voor ons is. Een dergelijke bijeenkomst betekent echter niet het einde van het isolement. In wezen werd het bezoek aan Imrali gehouden onder de voorwaarden van eenzame opsluiting. Dit is hoe we deze kwestie interpreteren. Ons verzet zal worden voortgezet totdat de eisen die we eerder hebben genoemd worden vervuld en door het ministerie van Justitie onder juridische zekerheid worden gesteld. Het moet bekend zijn dat we onder geen enkele omstandigheid zullen opgeven of concessies zullen doen over ons verzet totdat de isolatie is verwijderd.”
HDP-lid Nasir Yagiz, die met dezelfde eis een hongerstaking in Hewler startte, is op dag 168 van zijn hongerstaking. 14 activisten in Straatsburg, Frankrijk en Imam Sis in Newport, Wales zijn op dag 142 van hun hongerstakingen. Gevangenen die op 16 december zijn begonnen, zijn op dag 143. Ishtar Raadslid Fadile Tok, die sinds 20 januari een onbepaalde hongerstaking startte in Mexmur, is op dag 108 en Yusuf Iba in Toronto, Canada is op dag 115. Hüseyin Yıldız en Hasbi Çakıcı uit Den Haag zijn op dag 109 en dag 108. De hongerstakingen hebben zich sinds 1 maart over alle gevangenissen in Turkije en Noord-Koerdistan verspreid. Meer dan 7000 Koerden en solidairen binnen en buiten gevangenissen zijn in hongerstaking.
