De pandemie heeft de mensheid waarschijnlijk een laatste gunst bewezen.
Het is gebleken dat het sprookje van de “ongelooflijke toename van de levenskwaliteit” die de kapitalisten over de hele wereld verspreiden, een enorme leugen is.
Er is aangetoond dat degenen die de landschappen, dorpen, gehuchten en lokale bestaanseconomieën hebben vernietigd en de mensen die ze met hun onteigeningsplannen de steden in hebben gedreven tot “klanten van de markt” hebben gemaakt, geen strategie voor de toekomst hebben en alleen leven voor de dag.
Het blijkt dat de tientallen grote en kleine staten die “vrede en stabiliteit” willen brengen in Afghanistan, Irak, Koerdistan, Syrië, Libië en Jemen niet eens ademhalingsapparatuur, ademhalingstoestellen, medicijnen en andere beschermende uitrusting in hun ziekenhuizen hebben.
Degenen die miljarden dollars uitgeven aan oorlogsvliegtuigen, raketten, tanks en bommen, hebben er zelfs niet aan gedacht om maskers te laten maken uit één stuk stof.
De staten die strijden om nucleaire, biologische en chemische wapens, satellieten de ruimte in sturen en allerlei soorten drones produceren en een groot deel van hun budget besteden aan vliegtuigen, tanks en artillerie, hebben niet de minste aandacht besteed aan de productie van desinfecterende middelen en hygiëneproducten.
Met hun woorden en daden hebben ze opnieuw duidelijk gemaakt dat ze mensen als een “kudde” beschouwen. De ‘oorlogstriage’ als de ‘oplossing’ van Italië of de ‘kudde-immuniteit’ van Groot-Brittannië is een duidelijk bewijs van de visie van de kapitalistische moderniteit op mensen en een uitdrukking van wanhoop.
De Leviathan, die in normale tijden belastingen int zonder onderscheid tussen arbeiders en werklozen, armen en rijken, jong en oud, begint met de verspreiding van het virus lijsten bij te houden van degenen die als eerste zullen sterven.
Covid-19 onthult het feit dat het echte kwaad dat verborgen is onder de dekmantel van “vrije markteconomie” of “liberalisme” inderdaad kapitalisme is, en dat het zinloos is om de waarheden te verdoezelen door idiomen en concepten te verdraaien.
Covid-19 heeft eens te meer aangetoond dat de staat een parasiet is die mensen 60 tot 65 jaar non-stop laat werken, belooft te betalen voor hun zorg en behoeften op oudere leeftijd, maar legt nu uit dat hoewel belastingen al 65 jaar worden geïnd kunnen geen ventilatoren, medicijnen of zorg worden aangeboden.
Samen hebben we staten als de VS, China, Rusland, Groot-Brittannië, Duitsland en Frankrijk gezien die zichzelf verantwoordelijk verklaren voor de wereldorde en de mensheid, en hulpeloze, onbeduidende en ineffectieve objecten worden.
De Amerikaanse president Donald Trump gelooft nog steeds grootmoedig dat hij zijn systeem, dat op de rand van de afgrond staat, kan voortzetten alsof er niets is gebeurd, zonder de wanhoop te erkennen. Hij vertrouwt op het gebrek aan geheugen van de mensen. Met de dominante arrogantie van rijkdom verklaart hij: ‘We kunnen niet toestaan dat dit een langetermijnprobleem wordt.’
Larry Kudlow, economisch adviseur van Trump, bevestigt dit met de woorden: “De president heeft gelijk. De remedie die moet worden gevonden, mag niet erger zijn dan de ziekte zelf. We zullen de komende tijd een aantal zeer moeilijke concessies moeten doen.”
Waarschijnlijk zijn de Amerikaanse president Trump en zijn economisch adviseur Kudlow zich bewust van de grote economische crisis van 1929 en de grote crises na de Tweede Wereldoorlog. Daarom zijn ze zo bezorgd.
De grote crisis van 1929 trof de geïndustrialiseerde steden het hardst. Er werd een groot leger van werklozen en daklozen geboren, het kleine, individuele materiële levensonderhoud en de kleine besparingen van miljarden mensen werden vernietigd en 4.000 grote banken gingen failliet.
In deze periode woonde 70 procent van de wereldbevolking in landelijke en dorpsgebieden. Hun werkomgeving en economie waren voldoende voor hen.
Nu de Corona-crisis zich over de hele wereld verspreidt, is de situatie precies het tegenovergestelde van 1929: tussen 65 en 70 procent van de wereldbevolking woont in steden. Het aantal mensen op het platteland en in dorpen die in staat zijn om in hun levensonderhoud te voorzien, is zeer laag.
U hoeft dus geen expert of helderziende te zijn om te zien dat de pandemie van het coronavirus zal worden gevolgd door een economische crisis die 1929 en 1945 zal overstijgen.
Deze crisis zal van een omvang zijn die Trump, Xi Jinping, Vladimir Putin, Angela Merkel, Boris Johnson en Emmanuel Macron niet zouden willen.
Zolang de pandemie voortduurt, zullen banken, verzekeringsmaatschappijen, fabrieken, financiële bedrijven, de landbouw, de bouw, de mijnbouw en de landbouw niet langer functioneren binnen het kader van de kapitalistische regels. Ze zullen niet meer kunnen produceren en verhandelen. Hun inkomen wordt geminimaliseerd, maar hun uitgaven en schulden blijven ongewijzigd.
Miljarden mensen zullen veel meer door deze situatie worden getroffen. Na de pandemie zullen de massa’s in de steden aanvankelijk hun huur niet kunnen betalen. Daarna zullen ze problemen hebben met het vinden van voedsel en drinkwater. Werklozen, informele werknemers, mensen met een bijstandsuitkering en degenen die door de pandemie hun baan verliezen, zullen aldus een leger van behoeftigen vormen en op zoek gaan naar basisvoorzieningen.
De huidige omstandigheden zijn niet zoals de twee blokken tijdens de Koude Oorlog. Integendeel, de VS, China, Rusland, Duitsland, Groot-Brittannië en Frankrijk maken deel uit van hetzelfde systeem. Bijgevolg zal er geen Marshallplan zijn om te helpen, zoals er na 1945 was onder de Truman-doctrine.
Historische ervaringen, de actualiteit en de gang van zaken wijzen op de grote depressie die volgt op het coronavirus.
Auteur: Ferda Çetin
* Ferda Çetin is journalist en columnist voor het pro-Koerdische dagblad Yeni Özgür Politika. De oorspronkelijke tekst is in het Turks gepubliceerd.
