Aan de pers en publiek
Wij, de Koerdische vrouwenbeweging TJK-E, roepen vrouwen over de hele wereld op om op 25 november, de internationale dag tegen geweld tegen vrouwen, onder de aandacht te brengen in solidariteit met de vrouwen van Rojava, ter nagedachtenis van Hevrin Khalaf, Amara Renas, en Moeder Aqide.
Wij vrouwen, die toegewijd zijn om de waarden te handhaven die door duizenden vrouwen zijn gecreëerd in hun zoektocht om een einde te maken aan het beleid en de aanvallen van de door mannen gedomineerde stijl, zien we dit jaar 25 november met grote vastberadenheid, strijd en weerstand tegemoet.
Er zijn inmiddels 59 jaar verstreken sinds de verkrachting en moord op de Mirabal-zusters in de Dominicaanse Republiek door de strijdkrachten onder het dictatuur van Trujilo. Over de hele wereld zetten door mannen gedomineerde staten hun beleid van geweld tegen vrouwen in verschillende vormen voort. Als Koerdische vrouwen zijn we er trots op dat we ons organiseren in de richting van 25 november, de internationale dag tegen geweld tegen vrouwen ter ere van de Mirabal-zusters, en niet alleen als een symbolische herdenkingsdag. De woorden van Maria Mirabal zijn een bron van verlichting op onze weg naar bevrijding: ‘Hoe dicht we ook bij de dood zijn, we zijn niet bang. We zullen blijven vechten voor alles wat rechtvaardig is ‘.
Tegenwoordig strijden we ook tegen het fascistische, seksistische Erdogan-regime van de Turkse staat, dat een vijand is van vrouwen, volkeren, religies, arbeiders en de natuur. Onze moed puttend uit onze historische en rechtvaardige strijd, willen we schouder aan schouder staan met alle vrouwen over de hele wereld. Dit komt omdat we de naaste getuigen zijn van een systeem dat hoop heeft gewekt voor vrouwen over de hele wereld tegen de door mannen gedomineerde wereld van oorlog, plunderingen, verkrachting en onrecht.
In de 21e eeuw hebben we gezien hoe Yazidi-vrouwen zich autonoom organiseerden om andere Yazidi-vrouwen te bevrijden, die op markten werden verkocht. We hebben de val van de zogenaamde Islamitische Staat in Sinjar, Raqqa, Kobane en Deir ez-Zor gezien door de handen van toegewijde, moedige vrouwen. In Afrin hebben vrouwen deelgenomen aan een historisch en vastberaden verzet. In Rojava kunnen we al jaren zien dat vrouwen inspanningen leveren voor transformatie en verandering op alle terreinen van het sociale en politieke leven. Vrouwen zijn de creatieve kracht van het democratische confederale systeem dat tegenwoordig hoop is geworden voor mensen over de hele wereld. Vrouwen zijn een echte oplossingskracht geworden voor maatschappelijke vraagstukken in hun vermogen om alternatieven te creëren op het gebied van politiek, economie, zelfverdediging, justitie, onderwijs, cultuur en ecologie. Vrouwen van over de hele wereld hebben zelfs hun leven verloren in de verdediging van de Rojava-revolutie. De maatschappelijke waarden die in de loop van de revolutie werden gecreëerd en beschermd, waren aantrekkelijk voor vrouwen uit alle lagen van de bevolking. En zo heeft de onweerstaanbare smaak van vrijheid vrouwen over de hele wereld bereikt.
Dit is de belangrijkste oorzaak van frustratie voor het door mannen gedomineerde systeem: dat Koerdische vrouwen de bron van geweld zullen afvoeren door een alternatief systeem te creëren voor de onheilige driehoek van kapitalistische moderniteit, patriarchaat en de staat.
Het is de grootste angst van het dominante systeem dat vrouwen over de hele wereld hun eigen kracht en wilskracht zullen realiseren om zichzelf te organiseren. De bezettingspoging van de Turkse staat die begon op 9 oktober in Noord- en Oost-Syrië wordt fundamenteel gedreven door deze patriarchale woede. De moord op Hevrin Khalaf en de brutale misdaden tegen de dode lichamen van YPJ-strijders zijn een boodschap voor alle vrouwen in de wereld in de persoon van Koerdische vrouwen. De aanvallen op de verdiensten van de vrouwenrevolutie zijn de meest openlijke uitdrukking van onze analyse dat ‘geweld tegen vrouwen politiek is’.
We hebben slechts één antwoord op deze boodschap van het door mannen gedomineerde systeem: Weerstand. Dit zullen we in concrete vorm tot uitdrukking brengen door onze weerstand te vergroten in het kader van onze campagne “Jij ook, sta ook op voor verandering en vrijheid!”. Daarbij laten we zien dat we behoren tot een traditie die streeft naar het overstijgen van symbolische dagen gewijd aan weerstand, maar die ernaar verlangt weerstand te internaliseren als een vorm van leven die moet worden uitgedrukt in dagelijkse actie. In deze context, zoals verklaard door Maria Mirabal, “zullen we strijden voor alles wat rechtvaardig is”. We zullen de zelfverdediging van individuele en collectieve vrouwen tegen geweld versterken en verspreiden. In ons verzet, schouder aan schouder met vrouwen over de hele wereld, zullen we tot de grootste verdedigers van Rojava behoren. Welke naam het ook mag gebruiken – imperialisme, jihadisme, kolonialisme of natiestaat – het door mannen gedomineerde systeem dat de toekomst van vrouwen uit het Midden-Oosten probeert te vernietigen zal worden geconfronteerd met het steeds toenemende verzet van onze vrouwen.
De patriarchale hegemonie moeten weten dat ze onze vooruitgang naar de eeuw van de bevrijding van vrouwen niet kan stoppen. Als Koerdische vrouwen en vrouwen over de hele wereld, zullen we de campagne ‘Vrouwen, verdedig Rojava’ naar de volgende niveaus brengen op de internationale dag tegen geweld tegen vrouwen. Op 25 november, met de slogan “Vrouwen, verdedig Rojava!”, die onze wil tot actie en weerstand uitdrukt, zullen we naar het tijdperk van vrouwen marcheren en, in het personage van Hevrin Khalaf, Amara Renas en moeder Aqide, NEE zeggen tegen alle vormen van feminicide.
Koerdische vrouwenbeweging in Europa TJK-E
